Flink deurwerken

Over een deur restaureren zal ik nooit meer lichtvaardig denken. Het was een behoorlijke klus die eerst alsmaar groter leek te worden.

Eerst schoonmaken met StMarc. En dan? Er zaten latjes los, de hoeken van de panelen kierden enorm en veel verf was afgebladderd. Ook gaven houten dommels aan beide kanten lelijke verdikkingen. Verder moesten de scharnieren eraf en aangezien daar geen schroef van was te bekennen,



heeft man die er uiteindelijk afgeslagen (met hamer en beitel). De deur spleet hierdoor ook nog; help! Daar dan eerst maar lange schroeven ingedraaid.
Alle bladders brandde ik af of schuurde ik op.
De kieren en grotere gaten vulde ik met houtrotvuller. De volgende dag schuurde ik die plekken ruw op en stopte plamuur in de kleine spijkergaatjes, in de krassen en op de brobbelpanelen. De duffels boorden we uit (met de breedste boor in huis) en vulden die gaten ook op met de tweecomponenten-houtvuller.



Verder moest de deur zowel in de lengte als breedte op maat gezaagd. En uiteindelijk hebben we het hele stuk met de slotuitsparing erafgezaagd en er weer een nieuwe lat tegenaangeschroefd en -gekit.

Daarna met frisse moed alles met de hand opgeschuurd en opnieuw gevuld, omdat plamuur altijd wat inzakt. En toen kwam de finish van de voorbewerking in zicht: laatste keer schuren, met fijn schuurpapier op de machine.

Eindelijk tijd voor de grondverf en het aflakken. En dan is daar toch het moment dat je ze kunt afhangen. En dan passen ze weer niet, dus moet er weer bijgeschaafd.
Er is toch wel wat te zeggen voor nieuwe deuren...