zondag 10 mei 2020

Snel poefje



Wel twintig jaar geleden gaven wij op het werk premiums aan nieuwe abonnees en eens in de zoveel tijd was er een personeelsverkoop van die spullen. Toen scoorde ik een minipoefje van zeegras. Inmiddels was de corduroy bovenkant gevlekt en zag het poefje er niet meer uit. Nu de zolderkamers opgeknapt worden, zou zo'n poefje daar - in opgeknapte versie - best leuk staan.
Het klusje begon slecht met de totaal verroeste scharniertjes die niet los te krijgen waren. Maar met wat gewrik, het afschuren van de roest en het plaatsen van nieuwe schroefjes was dat ook verholpen.



Met het verfstokje van de plafondverf in een soort heidekleur in de hand, vond ik bij de stoffenwinkel een metertje stof met een grafische print, waaronder die lilatint. Ik  knipte een lapje ter grootte van de bovenkant plus 4 centimeter zoom aan alle kanten. Even de rand door de naaimachine met een zigzagsteekje en hij rafelt niet meer. Helaas had ik mijn elektrische nieter in Frankrijk staan, maar met flinke klappen op een handnietmachine lukte het toch om de stof vast te nieten. Gewoon over de oude stof heen; het deksel gaat toch zelden open.
Al jaren stoorde ik me aan dat lelijke poefje terwijl hij er in 1,5 uur en bijna voor niks weer fris uitziet. Foto's van de hele opgeknapte kamer volgen als-ie klaar is!