zondag 30 mei 2021

Lapjesfauteuil, deel 2

 De zitting van de fauteuil was het best om mee te beginnen. Want het schuimrubber dat daarop zat, was nog goed. Ik legde een stuk fiberfill op maat over de zitting heen. Hierdoor gaat de stof niet schuiven. Na het kijken van diverse YouTube-video's van stofensteen.nl zat ik te popelen om het daar uitgelegde 'slangentongetje' op de hoeken uit te proberen, maar dat ging niet op voor dit model stoel. Hier waren op de hoeken vierkanten uitgeknipt. Met kleine spijkertjes en wat extra fiberfill trok ik ze zo strak mogelijk.
Nu moest het gapende gat van de rug gevuld. De vorige stoel had ik met karton verstevigd, maar de holte die in de achterleuning zit, krijg je daar niet goed in. Het werd dus weer jute, zoals bij het origineel: een stevige, dichte jute. Met spelden zette ik de achterstof vast op de jute en niette ze samen in de rugleuning. De stoel had ik daarvoor op zijn rug gelegd, dat werkt het makkelijkst. 



Daarin 2 centimeter schuimrubber erop geniet en daar ging weer een laagje fiberfill op. Daarna vouwde ik de stof- en jute laag (ongelijk afgeknipt) over het schuimrubber met de fiberfill naar voren, en stak een speld door het midden. Markeer ook het midden van de stof en centreer die op het fiberfill. Dan kun je de rugleuninglap gaan nieten, omgevouwen aan de randen en mooi in de vorm. Dat wil zeggen... als je nietjes niet te kort zijn om door die twee lagen stof, jute, schuimrubber en fiberfill heen te slaan, zoals bij mij... 
Met nietjes van 14 mm (in plaats van 10) lukte het wel.


De kers op de taart is natuurlijk het passement: ofwel het afwerkbandje, dat je met een lijmpistool stukje voor stukje tegen de rand plakt en waarmee je de nietjes maskeert. 





Het kan altijd beter, maar ik schaam me niet voor het resultaat. En wat was het leuk om te doen. Ik heb er zeker geen lapjeskater aan overgehouden.




vrijdag 28 mei 2021

Lapjesfauteuil 1

 In 2018 zei ik over de twee fauteuils die we op een brocantemarkt kochten: ze stofferen wordt een voorjaarsklusje. Ik zei niet in welk jaar...


De eerste was inderdaad vrij snel klaar, maar omdat ik daar ontevreden over was, bleef de tweede maar staan. Met zijn verbleekte, kapotte bekleding...
Ik had het frame al wel eens een kwastje kersenbeits gegeven, maar druilerige Pinksterdagen zorgden ervoor dat de stoel nu ook een jasje kreeg. 

 Ik ben een fan van meubelstoffeerder Jantine Ranzijn. En ook dit blog van de Franse Nathalie Gagneux bekijk ik regelmatig, omdat je zo vrolijk wordt van haar veelkleurige, folkloristische stoffencombinaties. Er zit veel werk in het maken van lappen met gemengde stoffen, dus terecht dat er een prijskaartje aan hangt. Toch vroeg ik me af of ik zelf iets met verschillende stoffen zou kunnen bekleden, al wilde ik het niet zo bont maken als Nathalie. Gelukkig hebben wij in onze woonplaats een fijne stoffenboer die daarin kan voorzien. En die nota bene zelf zo'n leuke lapjesstoel in de winkel heeft! 

Ook tweedehandswinkels zijn goede plekken om rond te neuzen voor lappen en voor geborduurde schilderijtjes en biesranden die je kunt verwerken. 



Uiteindelijk hield ik het heel bescheiden, met slechts twee stofjes; een effen kerriekleur en een donkerbruine met gouden bloemetjes. Ze contrasteerden mooi. Ik tekende een ontwerp voor een combinatie van de twee  in drie lappen: twee voor de rug en een voor de zitting. Hiervoor mat ik de breedste breedte en de breedste lengte op de stoel plus 3 centimeter voor elke buitenrand. 
Wordt vervolgd.

donderdag 20 mei 2021

Veldboeketje

Boterbloemen, madeliefjes en paardenbloemen: daar staat ons weiland vol mee als we een aantal weken niet in Frankrijk zijn geweest. Het zoemt en bromt overal en je wordt kletsnat als je erdoorheen loopt. Dus eerst een veldboeketje maken en dan toch maar maaien... 


Dan is het nog altijd genieten van de koolzaadvelden rondom en de paardenbloemen in de koeienwei achter.











woensdag 12 mei 2021

Een wastafelkastje


Er stond een donkerbruin kastje in het huisje in Ni
รจvre - Bourgogne, dat we 8 jaar geleden kochten.  Een  robuust ding; te groot voor nachtkast en te klein voor servieskast. Ik schilderde hem rozerood en een poosje stond hij wel aardig onder een bordenrek met rood, Engels servies.

                                      

Voor de laatste slaapkamer die we construeerden, hadden we een wastafel nodig en het idee was om daar zelf een kastje onder te monteren. Inderdaad: het kastje van beneden was daar prima geschikt voor. Man heeft er een wastafel op gekit en er zo aan verzaagd dat het mooi aansluit op de plint waaronder de leidingen weggewerkt zijn.



Een los handdoekenrekje van een brocantemarkt paste precies op de zijkant. Nu moet het kastje alleen nog in de blanke lak, want de krijtverf die erop zit is te kwetsbaar voor waterballetten. 
Veel leuker dan een kant-en-klaar badmeubel!