Linnenkast

Hij stond bij mijn favoriete tweedehandswinkel in Utrecht; deze eiken linnenkast. We haalden hem op, met in de achterbak gereedschap om hem ter plekke te demonteren. Ik zette de onderdelen op de slaapkamer waar de kast moest komen. Toen ik er na 1,5 week mee aan de slag wilde, bleek er een zijpaneel te missen! Dat was in Utrecht achtergebleven...  

 

Na  wat heen-en-weergebel kwam-ie gelukkig boven water en kon de kast in zijn geheel in de krijtverf gezet. Te weten: Svenska blue van Annie Sloan. Hij viel iets blauwer uit dan ik dacht, want in het kamertje had ik al het een en ander groen geverfd. Maar de combinatie is al gewend. 

Ik had te weinig verf om alle planken te schilderen, dus beplakte ik er twee met behang. Als bescherming ging er Annie Sloan clear wax over het schilderwerk. En de ornamentjes maakte ik iets donkerder met dark wax. 

Voor de styling kwamen er een rieten mand en wat kunstbloemen bovenop. En binnenin liggen er zowaar ordelijke stapeltjes, voor zolang dat duurt...

 

 

 

Voetenbankje

 

Fijn om tussendoor iets kleins te maken, als je met muren en kasten verven bezig bent. Zo kwam er bij onze tweedehandswinkel een voetenbankje binnen dat er niet meer uitzag. Hij dreigde in de vuilcontainer te belanden, maar dat ging me aan het hart.

Ik ben in afwachting van onze okergele bank uit het oude huis en wilde die kleur laten terugkomen. Dus bij Karwei heb ik een proefpotje oker laten maken (wat een service!), en bij de stoffenwinkel een half metertje stof gekocht. Op het oude voetenbankje zat een stofje met aangenaaide zijstukken. Dan kun je de hoeken netjes afwerken. In verband met de tijd wilde ik er liever niet de naaimachine bij pakken; de elektrische nietmachine moest volstaan. Dus de hoeken zijn niet top strak, maar het bankje is perfect voor mijn vermoeide voetjes aan het eind van een klusdag.

Windsor stoelen

 Wat waren ze mooi: de vier Windsor wheelback stoelen van de tweedehandswinkel. Eén daarvan met leuningen en de andere drie zonder. Het mooie van de eetkamerstoeltjes is de tekening van het iepenhout. Thuis bleek al gauw dat een half uur de maximale zittijd was, omdat je daarna een houten achterwerk krijgt... Maar zoals onze beweegprofessor Scherder zegt: "De enige goeie stoel is een stoel die beroerd zit". Zo gezien heb ik een geweldige koop gedaan! 

Ik zal dus mettertijd zitjes moeten maken, maar bovendien wilde ik de stoelen upgraden. Ze zijn nogal donker gebeitst/gelakt. Ik besloot het zitvlak, de gebogen rand, het wiel en het onderste deel van de achterpoten lichter op te schuren om later te behandelen.

 De rest schilderde ik in Annie Sloan Coco of Chateau grey (twee aan twee). Eén spijl in het Scandinavian Pink van de servieskast, als grapje en om eenheid in de achterkamer te krijgen. Een behoorlijke klus, want alles moet met de hand geschuurd. Om over het afplakken van de spijltjes maar te zwijgen.

Omdat het schilderwerk vrij vlak is, leek het me toch het mooist om het kaalgeschuurde hout donker te beitsen voor contrast. Daarvoor kocht ik binnenbeits van Gamma in antraciet. Waarom vond ik nou de kleur op het etiket het mooist die pas na drie keer behandelen ontstond? Het zou eens snel kunnen...
Eén stoel kreeg de gewenste make-over, om te kijken of die mooi genoeg was om het hele kwartet te doen. En hij kan door de ballotage! Meevaller: één keer beitsen was voldoende, op het nawerken van enkele plekken na.