Windsor stoelen

 Wat waren ze mooi: de vier Windsor wheelback stoelen van de tweedehandswinkel. Eén daarvan met leuningen en de andere drie zonder. Het mooie van de eetkamerstoeltjes is de tekening van het iepenhout. Thuis bleek al gauw dat een half uur de maximale zittijd was, omdat je daarna een houten achterwerk krijgt... Maar zoals onze beweegprofessor Scherder zegt: "De enige goeie stoel is een stoel die beroerd zit". Zo gezien heb ik een geweldige koop gedaan! 

Ik zal dus mettertijd zitjes moeten maken, maar bovendien wilde ik de stoelen upgraden. Ze zijn nogal donker gebeitst/gelakt. Ik besloot het zitvlak, de gebogen rand, het wiel en het onderste deel van de achterpoten lichter op te schuren om later te behandelen.

 De rest schilderde ik in Annie Sloan Coco of Chateau grey (twee aan twee). Eén spijl in het Scandinavian Pink van de servieskast, als grapje en om eenheid in de achterkamer te krijgen. Een behoorlijke klus, want alles moet met de hand geschuurd. Om over het afplakken van de spijltjes maar te zwijgen.

Omdat het schilderwerk vrij vlak is, leek het me toch het mooist om het kaalgeschuurde hout donker te beitsen voor contrast. Daarvoor kocht ik binnenbeits van Gamma in antraciet. Waarom vond ik nou de kleur op het etiket het mooist die pas na drie keer behandelen ontstond? Het zou eens snel kunnen...
Eén stoel kreeg de gewenste make-over, om te kijken of die mooi genoeg was om het hele kwartet te doen. En hij kan door de ballotage! Meevaller: één keer beitsen was voldoende, op het nawerken van enkele plekken na.