zaterdag 18 september 2021

And I think to myself: what a beautiful world

 Een oude wereldbol met een metalen gradenboog en een houten standaard; hoe mooi is dat? Iets bereikbaarder maar ook heel veel lelijker was de plastic bol die ik voor
€ 3,80 bij de Kringloper zag. Als ik die eens kon verouderen?

 

Ik had er een hard hoofd in. De voet met muurvuller bestrijken en een kleurtje geven zou nog wel lukken. De gradenboog met goudwas insmeren waardoor hij een koperlook kreeg misschien ook wel, maar de kaart zelf zo'n mooi patina geven dat het helle blauw verdwijnt en de tekst toch leesbaar blijft? Voor een midweek alleen in Frankrijk leek het mij een leuke klus. 

 

Wat ik uiteindelijk gebruikte voor het verouderen van de bol, was kersenbeits. De eerste laag deed ik met een kwastje en de nog heel lichte stukken depte ik daarna een beetje bij.
De verlichting deed het niet en knipte ik eraf. Waarschijnlijk zou de gebeitste bol toch een vlekkerig licht gegeven hebben.
De voet kreeg na een krijtverfje ook nog wat dark wax, om hem 'viezig' te maken. Ik heb mijn 'oude', doorleefde wereldbol, die zelfs in helblauw al vintage was, omdat Joegoslaviƫ en Birma er nog op staan...














Geen opmerkingen: