And I think to myself: what a beautiful world

 Een oude wereldbol met een metalen gradenboog en een houten standaard; hoe mooi is dat? Iets bereikbaarder maar ook heel veel lelijker was de plastic bol die ik voor
€ 3,80 bij de Kringloper zag. Als ik die eens kon verouderen?

 

Ik had er een hard hoofd in. De voet met muurvuller bestrijken en een kleurtje geven zou nog wel lukken. De gradenboog met goudwas insmeren waardoor hij een koperlook kreeg misschien ook wel, maar de kaart zelf zo'n mooi patina geven dat het helle blauw verdwijnt en de tekst toch leesbaar blijft? Voor een midweek alleen in Frankrijk leek het mij een leuke klus. 

 

Wat ik uiteindelijk gebruikte voor het verouderen van de bol, was kersenbeits. De eerste laag deed ik met een kwastje en de nog heel lichte stukken depte ik daarna een beetje bij.

De verlichting deed het niet en knipte ik eraf. Waarschijnlijk zou de gebeitste bol toch een vlekkerig licht gegeven hebben.

De voet kreeg na een krijtverfje ook nog wat dark wax, om hem 'viezig' te maken. Ik heb mijn 'oude', doorleefde wereldbol, die zelfs in helblauw al vintage was, omdat Joegoslavië en Birma er nog op staan...

Een vaaslamp maken van een? Vaas!

Het vervolg van de gebroken vaaslamp. Aangezien ik de kap, de fitting en het snoer nog had, was het nu een kwestie van een vaas zoeken en weer een nieuwe lamp maken. Ik vond er al snel een in een tweedehandswinkel. Om te voorkomen dat hij weer zou kiepen, legde ik een zak kiezels op de bodem om hem te verzwaren. Man boorde een gaatje onder in de vaas, voor de doorvoer van het snoer en zaagde een mooie mdf-cirkel om de bovenkant af te dekken en de fitting te vergrendelen.

Toen was het weer een herhaling van zetten: vaas aansmeren met instant vuller en schilderen met diverse tinten latex- en krijtverf en die door elkaar vegen met sterke keukenrol. Tot slot meel erover smeren.

  

En daarna: op de plaats rust. Niet: rust zacht - dat doet die andere vaas al in de afvalbak - maar wel: sta ferm! Voorlopig ben ik namelijk even klaar met lampen maken.
Welke vind je mooier, de eerste of de tweede?

En dan nog een update over de hoedendozen van eergisteren. Ineens bedacht ik dat ik nog een grijs bandje had liggen, wat de grote mand net iets minder saai maakt. Heb deze op het deksel gelijmd:

Project vaaslamp geslaagd

Het verhaal van de vaaslamp nadert zijn einde. Het moest geen vloerlamp worden, dus waar moest-ie op staan? Good-old-Kringloop bood uitkomst. Daar stond een plantenstandaard van 58 centimeter hoog die precies groot genoeg was voor de lamp.

 

Het hout had een mooie tekening (noten?); er zaten alleen krassen op het bovenblad. Op Pinterest had ik gelezen dat je die er makkelijk uit kunt halen met 3 delen olijfolie en 1 deel azijn. Ik mat wat lepels af in een maatbeker en smeerde het blad in met een stuk extra sterke keukenrol, gedrenkt in het mengsel. En inderdaad, meteen verdwenen de krassen! 

 

Uiteindelijk heb ik vaaslamp, kap en plantentafeltje voor onder een tientje bij elkaar geshopt. Niet gek toch, als die vaaslampen alleen al vanaf € 200,- in de woonwinkels staan.

De lamp geeft extra sfeer in de kamer. Dat boek lezen we wel onder het wandlampje, want lezen gaat niet bij dit licht. Een mens kan niet alles hebben.

 

 

 

 

Ze wil ook een vaaslamp!

Thuis hebben wij twee banken tegenover elkaar staan. Boven de ene bank hangt een wandlampje, zodat je er goed kunt lezen. Maar rond de andere bank is geen licht. Enthousiast geworden door het werken met allesvuller, dacht ik: zo'n mooie vaaslamp zou daar niet misstaan.

Ik vond een foeilelijk geel exemplaar bij de Kringloop, met een kapotte en ook te grote kap. Maar de vorm was prima. De lampenvoet streek ik aan met allesvuller van Action. Daarna verfde ik hem met 1 basiskleur (bruine latex muurverf) en maakte die één keer aan met een restje witte krijtverf en eenmaal met wat zwarte schoolbordverf. Zo kun je drie verschillende kleurnuances aanbrengen. Daarna heb ik 'm ingewreven met bloem.

In het stadium van deze foto's vind ik 'm nog te vlekkerig, à la koeienhuid. Om dat weg te werken heb ik later met de basiskleur her en der kleine streepjes gezet en uitgewreven met een extra stevige keukenrol. Zo lopen de kleuren in elkaar over. Wordt vervolgd!

 

 

Ook wikkelde ik touw buiten om de fitting; die was me te glimmend en bewoog
ook nog eens alle kanten op





 

 

 

Koeien op de schouw?

 

En nogmaals hetzelfde kunstje, maar nu niet met een vaasje en een bord, maar met twee kandelaars. Zo'n half jaar geleden vond ik twee keramieken, blauwe exemplaren op straat, voorzien van een bordje: gratis meenemen. Maar blauw is niet echt mijn interieurkleur, dus ze moesten 'schouwklaar' gemaakt worden, dat wil zeggen: iets met zwart, wat mooi zou staan bij de kachel eronder.

Dus weer aan de slag met allesvuller, schoolbordverf (omdat we daar nog een restje van hadden) al dan niet gemengd met witte krijtverf, en koffieprut.

 

Ik ben minder tevreden over het resultaat dan in mijn vorige blog, want ik vind ze nogal gevlekt.

Zijn het kandelaars met koeienvlekken of toch mooi oud-gemaakte exemplaren? Ik slaap er nog een nachtje over. Wat vinden jullie?

Het kerststukje weg; wat doen we met de lege plek?

Het was al weer zo 2014: woonspullen vergrijzen en oud maken met muurvuller. Pinterest heeft honderden foto's van enthousiaste diy'ers met hun mooiste creaties. Kom ik nog eens bij de start van 2017, maar wat leuk om te doen!

In de kelder vond ik een geperst houten bord van IKEA en bij de Terre des Hommeswinkel een wit, glanzend keramieken vaasje voor 1 euro. Wat je verder nodig hebt: een potje allesvuller van de Action en verfresten. Ik heb een bruine muurverf gebruikt; in zijn originele donkere kleur én aangemaakt met witte krijtverf.

Ben blij met het resultaat. En de telefoontafel is, nu het kerststuk in de grijze bak ligt, weer opgevuld. Met muurvuller dus!