Mijn wanden beginnen aardig vol te raken. Bij de verhuizing had ik maar een paar schilderijen en foto's meegenomen, maar inmiddels hebben talloze bezoekjes aan kringloopwinkels een oogst aan schilderijen opgeleverd.


Na een maand of vier in mijn nieuwe huis vond ik het tijd voor een vloerkleed. De maat van het uitgekozen Pip-studiokleed, 155 x 230 cm, was een poosje niet leverbaar. In de tussentijd vond ik het spannend of de vele tinten groen niet te druk zouden zijn en bij de meubels zouden passen. Dat was inderdaad even wennen. Maar toen iemand hier voor het eerst binnenstapte en zei: "Wat een leuk kleed!" concludeerde ik dat het kennelijk wel ópviel maar niet uit de toon.
Het ligt een stukje onder de pootjes van de bank en het schuift helemaal niet op het gladde laminaat. Fijn! (Het los bestelde onderkleed ligt werkloos in de kast.)
Traditie-
getrouw
struinde ik
's ochtends vroeg - vanaf 7.15 uur - de vrijmarkt af in Hilversum. Er was dit jaar naar verhouding heel veel speelgoed en de sfeer was minder uitbundig dan andere jaren. Mijn oogst bestond uit een vaas vol losse, neppe varentakjes en een prachtige zijden stofstaal, die zo groot was dat ik hem als tafelkleed ga gebruiken. En zoals alles twee kanten heeft; deze lap ook!