In het vroege voorjaar zat er al een dooie tak aan onze sering en die hebben we erafgezaagd. Op het hout zaten allemaal zwammen. De rest van de struik leek gezond en toen we terugkwamen na een weekje Frankrijk stond hij in knop.
Tot we dinsdag aan het ontbijt zagen dat de stam van de sering volkomen gespleten was. De kroon met alle takken en bloemen hing aan een dunne schilfer. We haalden hem eraf om nog zoveel mogelijk takken op water te kunnen zetten.
Thuis meerdere vazen gevuld en beide buren blij gemaakt. Zouden de bloemen nog uitgroeien tot grote seringtoeven? Hoe lekker zal het dan binnen gaan ruiken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten