Wat doe je in het weekend anders op het Bourgondische platteland dan naar een brocante gaan?
Het is volksvermaak nummer 1. De VVV's geven een kalender uit waarop alle brocantes van de streek van maart t/m maart staan aangegeven. Sommige zijn gespecialiseerd - bijvoorbeeld in oud speelgoed of in postzegels - maar de meeste hebben vergelijkbare troep als op de kleedjes van onze koningsdagvrijmarkten. Alleen de prijzen liggen doorgaans hoger.
Afgelopen zondag hadden we in Décize nog drie kramen te gaan, toen we een mooie klok zagen: een eiken uit de jaren dertig. De verkoper bleek een gepensioneerde juwelier te zijn; hij gaf 6 maanden garantie op deze Westminster ofwel Vedette, die om het kwartier een hele riedel geeft. Onderweg naar huis over de bobbels van de landweggetjes hadden we een waar carillon in de auto.
Thuis heb ik het houtwerk met St Marc schoongemaakt en de ruitjes gepoetst. Man jaste een plug in de muur en daar hangt hij nu mooi waterpas te wezen.
Na 17 dagen moet hij opnieuw opgedraaid en dan laten we de kwartieren ongemoeid: op hele uren slaan is genoeg. Vonden we dat juist niet zo fijn van het Franse platteland; de stilte?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten