Noem dit geen bureau maar een secretaire. Al is het niet de antieke waarop we stiekem gehoopt hadden, toen hij op Marktplaats stond. Was het een Biedermeier oudje geweest, dan had ik hem in de originele houtkleur gelaten, maar eigenlijk is het prima dat dit een nieuwere kopie is: nu kon ik hem verven.
Ik had een kwart-literpotje krijtverf in de kleur Aubusson Blue van Annie Sloan. Dat leek me te weinig voor deze dikbuikige schrijftafel, maar nu het binnenwerk een andere kleur kreeg, bleek het zelfs genoeg voor twee keer. Het moet gezegd: die Sloan is aan de prijs, maar ze smeert erg uit.
Daarna oogde het meubel toch wat saai. Ondanks het mooie binnenwerk dat ik deels schilderde, deels in originele staat liet. Aangezien ik altijd al met een verfsjabloon wilde experimenteren, depte ik de lichte krijtverf van het binnenwerk (Gamma Wood & Wall, Havermout) op een brocante sjabloon dat ik op de secretaireklep gecentreerd had. Best eng, maar met afdoende strak resultaat. Met Annie Sloan's gilding wax (bright gold) verguldde ik onder andere de randen aan de voorkant.
Voorlopig blijft deze blauwe beauty nog hinderlijk in de weg staan in de huiskamer, waar het een behoorlijke stijlbreuk geeft. Pas over enkele maanden kan hij richting Bourgogne, waar hij de trap op moet. Vόόr dat transport moet hij in de was, anders is de krijtverf te kwetsbaar. Dan zal hij nog een tintje donkerder worden.
Voorlopig blijft deze blauwe beauty nog hinderlijk in de weg staan in de huiskamer, waar het een behoorlijke stijlbreuk geeft. Pas over enkele maanden kan hij richting Bourgogne, waar hij de trap op moet. Vόόr dat transport moet hij in de was, anders is de krijtverf te kwetsbaar. Dan zal hij nog een tintje donkerder worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten