Lapjesfauteuil, deel 2

 De zitting van de fauteuil was het best om mee te beginnen. Want het schuimrubber dat daarop zat, was nog goed. Ik legde een stuk fiberfill op maat over de zitting heen. Hierdoor gaat de stof niet schuiven. Na het kijken van diverse YouTube-video's van stofensteen.nl zat ik te popelen om het daar uitgelegde 'slangentongetje' op de hoeken uit te proberen, maar dat ging niet op voor dit model stoel. Hier waren op de hoeken vierkanten uitgeknipt. Met kleine spijkertjes en wat extra fiberfill trok ik ze zo strak mogelijk.

Nu moest het gapende gat van de rug gevuld. De vorige stoel had ik met karton verstevigd, maar de holte die in de achterleuning zit, krijg je daar niet goed in. Het werd dus weer jute, zoals bij het origineel: een stevige, dichte jute. Met spelden zette ik de achterstof vast op de jute en niette ze samen in de rugleuning. De stoel had ik daarvoor op zijn rug gelegd, dat werkt het makkelijkst. 

Daarin 2 centimeter schuimrubber erop geniet en daar ging weer een laagje fiberfill op. Daarna vouwde ik de stof- en jute laag (ongelijk afgeknipt) over het schuimrubber met de fiberfill naar voren, en stak een speld door het midden. Markeer ook het midden van de stof en centreer die op het fiberfill. Dan kun je de rugleuninglap gaan nieten, omgevouwen aan de randen en mooi in de vorm. Dat wil zeggen... als je nietjes niet te kort zijn om door die twee lagen stof, jute, schuimrubber en fiberfill heen te slaan, zoals bij mij... 

Met nietjes van 14 mm (in plaats van 10) lukte het wel.

De kers op de taart is natuurlijk het passement: ofwel het afwerkbandje, dat je met een lijmpistool stukje voor stukje tegen de rand plakt en waarmee je de nietjes maskeert. 

Het kan altijd beter, maar ik schaam me niet voor het resultaat. En wat was het leuk om te doen. Ik heb er zeker geen lapjeskater aan overgehouden.

Zitten op Romeinse vazen

Eerder liet ik zien hoe ik een rechte stoel van de stort bekleed heb. Nu was nummer twee aan de beurt, die geen tweelingzus mocht worden.  

Na het slopen van de oude stof, het weghalen van spijkers en het bijsnijden van de triplex plaatjes ging er lichtgele krijtverf op en dan licht eiken vloerlak. Een secuur werkje, want langs dat houtsnijwerk gaat het snel druipen. 

Een van de kleuren van de derde slaapkamer wordt roze-rood en in die kleur had onze lokale stoffenboer een brocante stofje. Er was niet genoeg schuimrubber om de zitting uit één stuk te snijden, maar met hulp van Palty (een geweldige stoffeerderslijm in spuitbus) kon ik twee stukken aan elkaar lijmen, waar je na verwerking niks van ziet, laat staan voelt. 

Deze keer gebruikte ik niet het luchtdruklijmpistool, maar het elektrische. Dat was sterk genoeg om door het triplex, het schuimrubber, het bovenste 'wattenlaagje' en de stof heen te jassen. En met datzelfde Palty lijmde ik de beklede plaatjes op de stoelranden, waar de gaatjes nog zichtbaar waren van de rotan die er origineel in zat. 

Tweede-kans-stoel

De voorbereidingen voor het bekleden van een oud stoeltje beschreef ik in deze eerdere post. Nu begon het werkelijke stofferen. De nieuwe stof legde ik op de versleten stofstukken en knipte ze met wat marge uit. Ik ben en blijf een schuimer, dus tussenvulling vond ik ooit aan de straat, over kussens heen die weggegooid waren. Die knipte ik binnen de mallen van zitting en rugleuning. En dan maar de stof spannen, volgens het schema boven, onder, rechts en links. De tacker op luchtdruk liet ik als een mitrailleur de losse einden daartussen opvullen. De hoeken waren natuurlijk het lastigst.

Het is geen vakmanschap, want er zitten nog steeds vouwen in. En het meest storend is dat het schuimrubber te slordig is afgevlakt (met een schaar), zodat er na het spannen van de stof bobbels aan de randen kwamen. Je moet het eigenlijk met een elektrisch broodmes doen, maar dat heb ik niet.
Bovendien wijkt bij het zitten het afwerkbandje van de kant.
Geen nood; de opgedane ervaring betaalt zich straks vast uit in het resultaat van stoel nummer twee...

The eagle has landed

Een van de stoelen van de stort is opgeknapt. Het frame schilderde ik met krijtverf Wood & wall van Gamma, kleur bluish black. Adelaars (die bovenop prijken) horen tenslotte zwart te zijn. Daarna zette ik het in de was (Annie Sloan clear wax). Een lastig klusje, want was blijft tussen alle houtsnijwerk klonteren. Dat wreef ik er met een penseeltje tussenuit. 

Van de straat had ik ooit schuimrubber meegenomen en dat heb ik zo goed en zo kwaad als het ging op maat geknipt. Met mijn hydraulische nietpistool jaste ik de stof hierover en over het plankje van de zitting heen. Op de rug kwam alleen een stukje tussenvulling tussen stof en plankje. De rug moest aan twee kanten bekleed worden; door de stof kort af te knippen bleven de randjes

onzichtbaar. Met Patty spuitlijm lijmde ik de plankjes vast op hun plek. 

De stoel ziet er niet meer uit of hij 130 jaar in een vieze hondenschuur heeft gestaan. Hij oogt fris en het zitcomfort valt zelfs heel niet tegen. 

Stoelen van de stort

We brachten een eiken tv-kastje naar de stort in Frankrijk en zagen daar 4 oude Henri II-stoelen staan. Ik vroeg de beheerder van de stortplaats of we er twee - de meest solide - mee mochten nemen. "Ja, ze zijn mooi, he?" zei-ie, maar knikte toch dat we ze mochten inladen.

De stof moet vernieuwd (maar het oppervlak stelt niks voor) en voor het comfort moet er wat versteviging onder. Of zo'n lange, rechte rug daar echt comfortabel van wordt, denk ik niet. Maar we hoeven er geen avond op te zitten; het worden stoeltjes voor de slaapkamer; handig om wat kleding op te leggen. Leuk klusje!

Een nieuwe rug

Geweldige filmpjes die uitgebreid laten zien hoe je een stoffeerproject moet aanpakken vind je op YouTube bij MissMustardseed. Daar kreeg ik goede tips. 

Eerst de stoel gesloopt en alle materialen zoveel mogelijk intact gehouden en erop gezet waar ze vandaan kwamen. Het houtwerk was her en der licht beschadigd, dus na dat met StMarc schoongepoetst te hebben (moet je zien wat er nog van afkomt!) en wat opschuren, beitste ik dat met een schuimkwast en binnenbeits van Gamma in kersenkleur.
Het schuimrubber op de zitting was nog goed en kon dus blijven zitten. Dat van de rug moest ik vervangen.


Ik vond het een beetje gek dat de rug een open gat bleek, na het demonteren van de jute, het schuim en de stof. Je zou daar singelband in kunnen plaatsen, maar een stuk stevig karton (van de stoffeerwinkel) leek me egaler. Het precies op maat knippen hiervan was lastig en vergde nogal wat 'bijknippen'.

Met speciale stoffeerderslijm (Palty) lijmde ik de stof (die ik op de maat van de mal had geknipt) op de achterkant van het karton vast door zowel stof als karton in te spuiten. Wauw: nog nooit met zulke sterke lijm gewerkt! Alles wat elkaar aanraakte zat meteen muurvast: het plaatsen moet je dus heel zorgvuldig doen. Met mijn elektrische tacker niette ik op de hoeken en op de 4 middenstukken een provisorisch nietje, zodat het karton vastzat en het schuimrubber erop kon.

 

Dit schuimrubber knipte ik met de schaar op de maat van de mal. Het viel mij mee hoe makkelijk dit ging. De zijkanten rondde ik aan de bovenkant af, ook weer met de schaar.

Nu nog een compressor lenen of wachten tot we die in Frankrijk kunnen gebruiken. Dan niet ik de stof met mijn gloednieuwe luchtdruknietpistool in 1 keer aan alle lagen vast met een nietenregen rondom. 

Stoel stofferen: voorjaarsklus

Het voorjaar toont zich in tulpen, bloesem en zwaluwen. En in Frankrijk vooral in ontluikende koolzaadvelden en bloeiende meidoorns. Dat betekent dat onze tripjes naar de Bourgogne ook weer beginnen. En wat is dan de weekendactiviteit? Een bezoek aan een brocante. 

Afgelopen week kochten we op zo'n marktje twee stoeltjes voor samen 15 euro. De bekleding moet vernieuwd, maar de schuimrubber zittingen zijn intact en het houtwerk is op een wijkende zijkant na, solide. Wat een leuk project om ze te stofferen! Best een klus, want ze hebben siernagels, waar er overigens meerdere van ontbreken. Die moeten er eerst afgewipt worden en dan denk ik dat ik ze op 1 stoeltje hergebruik. De andere stoel wil ik afwerken met een bandje. 

De fauteuiltjes gaan uiteindelijk naar de slaapkamers boven en omdat die een eigen kleurstelling krijgen, wordt de bekleding ook anders. 

Voor project 1 is de stof al gekocht. Ik heb bewust iets eenvoudigs gekozen, zonder moeilijk patroon, zodat ik me kan concentreren op het stofferen zelf. Het centreren van een patroon is voor gevorderden; voor stoel nummer 2 dus. 

Ik ga er in Frankrijk aan werken, dus no hurries. Het begint als voorjaarsklus, maar tegen de tijd dat we er op kunnen zitten, zal het zomer zijn. En zitten we liever op een tuinstoel...