Het wierookvat (?) hangt

 Eerder schreef ik hoe wij een koperen hanglamp/wierookvat (?) vonden op de Nederlandse vuilstort. We namen hem mee naar Frankrijk en daar hangt hij nu aan een van de balken. 

Met een nepplantje erin breekt hij een saai hoekje. Nu is de grote slaapkamer boven een gewijde plek.

 

Net echt!

 Een oud koperen bed is mooi, maar vaak missen ze wat 'knopjes'. Gelukkig maar 1 bij het bed dat wij enkele maanden geleden in Rotterdam kochten, via Marktplaats. Zo'n missend knopje gaat toch storen. 

Ik had houten kralen in precies dezelfde maat en sloeg er een met een spijker op de goede plek in de stang waar het bolletje ontbrak. Zo was gelijk het gat van de kraal gedicht door de spijkerkop. Daarna ging er met een fijn kwastje goudwas van Annie Sloan op. Ik geloof dat ik de bright gold heb gebruikt, maar ze heeft ook een koperversie. Zwart uitslaan zal dit bolletje nooit. Het lijkt altijd al in de rij van de andere gestaan te hebben; net echt!

Brocante overloop

 Er lag nog steeds van allemaal zooi, boven op de overloop van ons Franse huisje: verfblikken, gereedschap, cd's, oude kranten enz. Nu er meer tijd is voor details, eerst daar maar eens een gezelliger plekje van maken. Dus de zooi opgeruimd en nog twee dingen van mijn ouders opgehangen. Een spiegeltje en een 'borstelbord' waar een kledingschuier aan hing. Geen kostbare items, maar wel nostalgische. Droogbloemen zijn heel wat leuker dan een halfversleten borstel, zodat die plaatsmaakte voor twee alliums en een bosje lavendel.
Beide hangdingen hebben verschillende kleuren hout, en dan ben ik altijd geneigd ze te verven, omwille van de eenheid. Maar nee, deze keer laat ik het zo. Wel zo levendig!

Huize Vijvervreugd

Het is zo leuk om een vijver te hebben! Zo'n 18 jaar geleden maakten we er een in de achtertuin. We groeven een kuil met 3 verschillende dieptes en legden daar vijverfolie in, dat we vastmaakten onder bielzen. We vulden 'm met kraanwater en gooiden er uit een nabijgelegen kanaaltje ook een emmer bij. Op de bodem zetten we diverse mandjes met waterplanten. En zo kregen we al het jaar erna watersalamanders, schrijvertjes, libellen en kikkers. Maar een rechthoekige bak met water bleef het. Vandaar dat we het minst diepe deel volstortten met aarde zodat de planten daar welig konden tieren. En dat doen ze nog steeds. Een gigantische varen, dotters, riet en - minder gepland - bramen. In het water dan nog waterlelies. 

Ik weet niet hoe lang de bielzen het nog volhouden; ze zijn behoorlijk gebarsten en regelmatig hopen zich er mierennesten in op. De varen is dorstig, zodat we af en toe het waterpeil moeten herstellen met de tuinslang. 

Maar het fijne van die planten is dat ze de reiger belemmeren om te landen. Want begin mei gaat die standaard op het garagedak eerst lekker schijten, speurt de vijver af en pikt vervolgens vanaf de biels met 1 hoofdknik een kikker uit het water. Dat is er nu in juli niet meer bij. Een hongerig reigertje is vast ook zielig, maar mijn sympathie ligt bij de kikkers.