Huize Vijvervreugd

Het is zo leuk om een vijver te hebben! Zo'n 18 jaar geleden maakten we er een in de achtertuin. We groeven een kuil met 3 verschillende dieptes en legden daar vijverfolie in, dat we vastmaakten onder bielzen. We vulden 'm met kraanwater en gooiden er uit een nabijgelegen kanaaltje ook een emmer bij. Op de bodem zetten we diverse mandjes met waterplanten. En zo kregen we al het jaar erna watersalamanders, schrijvertjes, libellen en kikkers. Maar een rechthoekige bak met water bleef het. Vandaar dat we het minst diepe deel volstortten met aarde zodat de planten daar welig konden tieren. En dat doen ze nog steeds. Een gigantische varen, dotters, riet en - minder gepland - bramen. In het water dan nog waterlelies. 

Ik weet niet hoe lang de bielzen het nog volhouden; ze zijn behoorlijk gebarsten en regelmatig hopen zich er mierennesten in op. De varen is dorstig, zodat we af en toe het waterpeil moeten herstellen met de tuinslang. 

Maar het fijne van die planten is dat ze de reiger belemmeren om te landen. Want begin mei gaat die standaard op het garagedak eerst lekker schijten, speurt de vijver af en pikt vervolgens vanaf de biels met 1 hoofdknik een kikker uit het water. Dat is er nu in juli niet meer bij. Een hongerig reigertje is vast ook zielig, maar mijn sympathie ligt bij de kikkers. 

Blijmaaktuin

Niet zo veel puf en inspiratie om opknapklussen ter hand te nemen. Ook omdat het buitenleven meer trekt. De tuin was in het voorjaar erg mooi en kwam daarna even in een vrij kleurloze periode. Maar nu bloeien de phloxen. Wat zijn het toch mooie bossen waar je jaren plezier van hebt. Zelfs onze voortuin, waar door de immense eiken in de straat weinig licht en water is, fleuren ze elk jaar op. Alleen moeten ze daar nog bloeien. Ook de vijverbeplanting doet het goed. Verder ben ik blij met mijn vlinderstruik; pas half mei gekregen maar nu al hoog en in bloei en... gevonden door vlinders!