Slakkenmandje uit chateau

Ja hoor, ze heeft weer een draadmandje gescoord: een Frans slakkenmandje. Er was een brocante op een nabijgelegen chateau. Dat bleek bij nader inzien een overdreven benaming voor het landhuis, waar in de tuin glaswerk, bestek en meubilair uitgestald stonden.

Maar voor ons geen zilveren lepels, kristallen karaffen of Yves-St-Laurentmantelpakjes: slechts een krom, verroest slakkenmandje. Escargots du chateau!

't Zal wel weer Frans wezen

Voor tachtig cent mocht ik dit draadmandje meenemen uit de Terre-des-Hommeswinkel. 'Wat is het eigenlijk?' vroeg de verkoopster. Ik wist het niet precies; gewoon een decoratief mandje.

'Een Frans eier- of slamandje', vind ik bij webshops van brocantewinkeltjes. Frans doet het altijd goed bij brocante, of 'landelijk', ook zo'n goed bijvoeglijk naamwoord als je wilt verkopen.

 Oud is dit vernuftige inklapbare mandje ook niet, lijkt me. Ik ben niet van plan er sla mee uit te slaan, maar zal 'm aan het plafond hangen of in de keuken aan een rek! Eerste vulling: paaseitjes!