Fimpje kijken en doen!

 

Na het bekleden van een fauteuil had ik nog stof over en wilde daar een bijpassend kussen van maken. En gelijk daarbij wat technieken uitproberen, namelijk het naaien van piping en van stofknopen. 

Ik had een binnenkussen van 35 cm, dus daar maakte ik een stofleggingsschema voor met twee stoffen. Waarbij wat aan de ene kant stof A was, aan de andere kant B werd. 

Koord voor de piping had ik ook nog. Maar hoe ging het ook alweer? Op YouTube zag ik een duidelijk filmpje over hoe je een piping-rand maakt voor een kussen.

Voor de stofknopen heb je een pakketje nodig waarin een plastic vormpje zit, een doordrukdopje en metalen knopen in twee delen die in elkaar moeten klikken. Maar met de meubelstoffen lukte dat niet. Die kreeg ik niet om de knoop heen omdat ze te dik waren. Gelukkig ging het wel prima met velours de panne. Hoe je de stofknopen op de kussens naait, legde deze jolige meneer uit.

Zo kun je zelf lekker experimenteren: filmpje kijken en doen! 

Nieuwe zolderkamers

In het kader van de verduurzaming en het niet meer met onze oude botten het dak op hoeven om te schilderen, lieten we op zolder twee kunststof dakkapellen plaatsen; met dubbel glas. Dat betekende dat de kamertjes "ontmanteld" moesten worden en daarna ook behoorlijk opgeknapt. In twintig jaar tijd hadden ze geen kwast gezien.

 

Leuk om weer kleuren bij elkaar te zoeken. Eén kamer moest opnieuw behangen en dat deden we met vliesbehang. Uit praktische en financiële overwegingen kozen we dezelfde kleuren voor beide kamers. Ik had ze uit een Flexafolder: greyed green voor de muren en Heart wood voor de kleine plafonds. De betimmering van de dakkapel en de plinten kregen het lichtgroene Tranquil Dawn en de deur pareltaupe van Couleur Locale.

Gordijnen naaien was de grootste klus. Van de stof die over was naaide ik stoelkussens. De vulling kwam van een dik stuk schuimrubber dat ik bij het grofvuil vond.

 

Met het grootste broodmes zaagde ik zo goed en zo kwaad als dat ging de vorm van de zitting eruit en dan weer overdwars zodat ik twee stukken van 4 centimeter dik kreeg met elk 1 mooie (= gladde) kant. Een elektrisch broodmes schijnt hier heel handig bij te zijn, maar dat hebben we niet. Met een stofknoop erop werden ze minder saai.