Hutkoffer uit de buurt

 

Deze keer was niet ik maar man degene die iets van de straat haalde. Wat zeg ik: van onze straat. Een aantal huizen verderop aan de overkant stonden naast wat andere zooi twee koffers: een verweerde hutkoffer en een kleinere houten koffer. Wat een vondst!

 

 

De hutkoffer heeft een onleesbare sticker en de tekst 'Nederland' met daaronder een Russisch woord. Verder staat er een F op geschilderd en nog iets onleesbaars. Ik heb aangebeld bij de mevrouw die hem aan de weg zette, ik schat haar begin zeventig. Zij wist helaas niet meer te vertellen dan dat hij van een oom was geweest, die ermee gereisd had.
 

 

 Het wit op de kleine koffer zijn verfspatjes; die haalde ik er met StMarc heel makkelijk af. Deze koffer is niet echt oud; hij heeft een nepleren hengsel en er zat een streepjescode op! 

Bij de hutkoffer hebben we een vermolmde lat aan de onderkant vervangen, zoals je op de foto ziet. Die zal ik nog even een verouderde look geven.

 

 

 

Verder ga ik daar zo weinig mogelijk aan prutsen, behalve natuurlijk schoonmaken. Een kapotte handgreep, een ontbrekend scharnier van het slot, afgesleten jute; dat verval ademt een verborgen geschiedenis, die je wegpoetst als je hem gaat opknappen. 

Deze joekel van 85 bij 55 centimeter zetten we waarschijnlijk in Frankrijk onder de trap in de huiskamer. Die die nu nog horizontaal in drie delen in de schuur ligt..

 

De gouden stoeprand

 

Tientallen jaren geleden was er in Den Haag een bedrijfje dat leefde van vondsten bij het grofvuil. Het heette De gouden stoeprand en leverde zelfs kastjes, tafels en stoelen op bestelling. Hoewel mensen kritischer zijn geworden in het weggooien van dingen, vind je nog steeds leuke dingen op straat. Van het najaar vond ik een mooi bewerkt eiken hoofdbord van een oud, (Frans ?) bed. Ik fietste erlangs en besloot het aan de hand mee te nemen. Ook stond er een oude deur en ik hoopte dat die er als ik met de auto terugkwam, nog steeds zou staan. En ik had geluk!

 

 

Met de deur wilde ik het hoofdbord verlengen en er een keukenrek van maken. Helemaal blij was ik toen ik ook nog een grenen plankje met dragers vond om erop te bevestigen. Man gaf daarbij advies en een helpende hand, want ik ben nog niet zo goed met elektrisch gereedschap. We schroefden een deel van de deur aan het hoofdboard en de plank op de deur, met versteviging van achterlatten.

 

 

Om de zijkanten mooi af te werken, kitten we er profiellijsten op. Toen natuurlijk nog een lik krijtverf eroverheen.

 

 

Inmiddels heb ik op een tweedehands markt mooie haken gevonden, zodat je er theedoeken of keukengereedschap aan kan hangen.

 

                  



Enige probleem is nu dat de keukenverbouwing in Frankrijk als laatste gepland staat (2020?), dus dit loodzware keukenrek ligt voorlopig nog horizontaal en lekker in de weg.

 

Plantenhangers van de straat

Ik omschrijf mijn blog als diy-tips voor het pimpen van je interieur, maar wie doet me wat als ik vandaag eens naar buiten ga? Buiten de kaders?
 

Elke maandagmorgen wordt bij ons in de buurt het grofvuil opgehaald. Je moet het aanmelden en dan mag je het aan de weg zettten. Ik ben niet de enige die met belangstelling - en met een grote tas - langs de hopen struint, op zoek naar iets leuks. En dat zit er regelmatig tussen.

Zo vond ik een paar weken geleden deze 'paardenruiven'. Wel wat verroest, maar dat kun je behandelen. Er kan prima een plantenbakje in en omdat ze grote haken hebben, kun je ze overal op- of aanhangen.
 Ik denk dat ze bij ons een stekkie aan de schutting krijgen. Geraniumpjes erin, helemaal goed! Wanneer zijn die ijsheiligen ook al weer?

 

 

 

In memoriam: Gisteren sneuvelde mijn vaaslamp, waar ik zo trots op was. Ik wilde de plinten schoonmaken - niet doen ook! - en stootte 'm van zijn sokkel. Hij heeft twee dagen geleefd...