Ik gooide op de plaatselijke vuilstort iets in de metaalbak en zag een vogelkooi liggen. Al lang geen huis meer voor een parkiet, denk ik, want er lagen lampjes en lichtsnoeren in. Wie doet er nu zo'n mooie vogelkooi weg? Dan ben je toch een beetje... 
Goed; het ding was gespleten aan de bovenkant en had her en der een deuk. De verf op het houtwerk bladderde en hij had rare blauwe accenten. Maar dat valt allemaal te herstellen. Door de houten bovenkant ging een schroef en we kitten de scheur vast met 3-componentenlijm. Daarna kreeg de kooi een goede schoonmaakbeurt en de bladders schuurde ik weg.
Al die spijltjes met de kwast verven is eigenlijk geen doen, maar ik ben erg van restjes opmaken en dingen zo goedkoop mogelijk doen. Dus geen nieuwe spuitbus gekocht, wel een restje antracietkleurige verf uit de kelder gehaald.
Leve de werkverschaffing. En het grappige was: er bleek toch niet genoeg verf, zodat er alsnog een potje tegenaan moest.
De kooi is klaar. 'Gothic' vindt mijn dochter 'm.
UPDATE december 2022: en hier staat de kooi op z'n plek; op een van de slaapkamers in Frankrijk. Met een houten poppenbeeldje van de Kringloper erin.
