Vogelkooien zonder vogels

Ik ben altijd al gek op vogelkooien. In de jaren 80 waren die helemaal in, maar nu zie je ze ook weer overal. Meestal van metaal en in allerlei kleurtjes of nog hipper: koper. 

Ik heb er drie en nu staat er een stop op. Hoe gekooid wil je zijn? 

De eerste vond ik jaren geleden bij de Kringloper. Ik heb hem gelaten zoals-ie was en met een slinger plastic klimop hangt hij aan het plafond in de woonkamer van ons Franse huisje.

De tweede stond nog niet zo lang geleden ook daar, hij was van goudkleurig metaal. Dat glom me te veel en ik schilderde hem in grafiet met een klein kwastje. Helaas heb ik daar even geen foto van. Hij heeft ook nog geen plekje.

 De meest recente vondst was in een andere tweedehandswinkel. Een bamboe kooitje, met een stokje erin voor Lorre, en een metalen deurtje. Hij heeft een verbleekte rode kleur. Een 'patina', heet dat. Te mooi om iets aan te veranderen. De slaapkamer waar deze kooi mag hangen is pas af als de geraniums uitgebloeid zijn (...), maar het begin is er. Een vogelkooi is al het halve werk.