Vogelkooien zonder vogels

Ik ben altijd al gek op vogelkooien. In de jaren 80 waren die helemaal in, maar nu zie je ze ook weer overal. Meestal van metaal en in allerlei kleurtjes of nog hipper: koper. 

Ik heb er drie en nu staat er een stop op. Hoe gekooid wil je zijn? 

De eerste vond ik jaren geleden bij de Kringloper. Ik heb hem gelaten zoals-ie was en met een slinger plastic klimop hangt hij aan het plafond in de woonkamer van ons Franse huisje.

De tweede stond nog niet zo lang geleden ook daar, hij was van goudkleurig metaal. Dat glom me te veel en ik schilderde hem in grafiet met een klein kwastje. Helaas heb ik daar even geen foto van. Hij heeft ook nog geen plekje.

 De meest recente vondst was in een andere tweedehandswinkel. Een bamboe kooitje, met een stokje erin voor Lorre, en een metalen deurtje. Hij heeft een verbleekte rode kleur. Een 'patina', heet dat. Te mooi om iets aan te veranderen. De slaapkamer waar deze kooi mag hangen is pas af als de geraniums uitgebloeid zijn (...), maar het begin is er. Een vogelkooi is al het halve werk.

Leve de kringloop!

Wie mijn blog af en toe leest, weet dat ik een grote fan ben van Kringloopwinkels. Je moet er vaak binnenlopen, want 9 van de 10 keer vind je niks, maar dan zie je ineens dat leuke krukje, dat mooie kussentje of die sierlijke wijnglazen. En de sfeer is er meestal gemoedelijk. Het personeel is enthousiast en vaak humoristisch. Heb je al de hartverwarmende VPRO-serie Het succes van de kringloopwinkel gezien? Daarin laten ze ook zien wat voor sociaal aspect er aan kringloopwinkels zit voor het personeel en voor mensen met een kleine beurs. 

Bijkomend voordeel van winkels met tweedehands spullen vind ik de duurzaamheid. Alles wat hergebruikt wordt, hoeft niet nieuw geproduceerd te worden en dat is winst voor de aarde. 

Als ode aan de Kringloper laat ik je mijn nieuwe vondsten zien: inderdaad dat mooie kussentje, een schoenmakersmodel van een kinderschoen en een vogelkooitje.