Al ruim 11 jaar staat er een driepits petroleumstel buiten lelijk te worden. We kregen het mee uit het huis van mijn schoonouders en wisten eigenlijk niet wat we ermee moesten. Sudderlapjes konden er ook niet meer op garen, omdat het rek waar de pan op moest staan, ontbrak. Hij stond onder een tafeltje en eigenlijk was ik 'm vergeten. Maar vandaag viel mijn oog erop.
Ik sopte en krauwde hem helemaal schoon, want er zat zelfs nog aangekoekt vet op.
Tijdelijk heb ik er een zinken bloempot ingezet met prikneuzen (left-overs van vorig jaar) en bloeiende winterakonieten.
Mooier zou zijn als de bloempot dieper in het petroleumstel viel, maar deze heeft handvaten, dus dat gaat niet. Aanleiding om weer eens langs de Kringloper te gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten