Van kneus naar vrolijk kastje

Man zou van een kastje in onze Franse huiskamer een wastafelmeubeltje maken. Dat betekende dat er weer een nieuw – of liever oud – kastje moest komen. Via Marktplaats vond ik 1 dag voor we naar Frankrijk afreisden een notenhouten kastje bij ons om de hoek. Kennelijk wilde ik zo graag iets opknappen dat mijn kritische blik thuisbleef. 

Er zat niet alleen een scheur in het bovenblad die ik nog voor lief wilde nemen, maar ook in beide zijkanten. Het geld was al overhandigd voordat ik daar erg in had. Bovendien bleek het ook nog deels fineerhout te zijn. Het enige positieve was dat hij niet wankelde…

Zo leek het nog heel wat...

 

In Frankrijk gingen er eerst twee lagen houtrotvuller in de kieren. Het idee was om zowel de bruinzwarte kleur van de trap te gebruiken als de dieprode kleur van het vorige kastje. Het rood is krijtverf, dus dat hoeft niet gegrond, maar moet wel twee keer. En veel rood was er niet meer. Gelukkig nog wel een halve bus van een laffere rode kleur die ik als eerste laag kon gebruiken. De zijkanten gingen in gewone verf op waterbasis, dus moesten wel in de grondverf. De deurtjes waren gaaf en mochten houtkleur blijven.
Het leek een leuk idee, maar wat werd het saai! Wat nu? Er moest nog iets met de deurtjes.

Ik plakte de binnenkant diagonaal af met tesakrep om zo de helft rood te verven. Dat stond al heel wat leuker. Intussen had ik in mijn voorraad schilderijtjes een Japanse prent van een bonte vogel gevonden. Het papier had een soort parelmoer laagje en weerkaatste heel mooi het licht. Vogel en bloemen werden in tweeën geknipt: voor elk deurtje één. Met vernislijm smeerde ik de bovenkant twee keer in en na het drogen plakte ik de onderkanten op de deurtjes. 

Tot slot moest alleen het bovenblad van het kastje nog in de was, als beschermlaag. Zo werd het een aardig, folkloristisch kastje, waar we dvd’s en cd’s in opbergen.

Na wat heen-en-weerschuiven werd dit de uiteindelijke styling: vogelkooi, Jezusbeeld en vaas

Een fles met een jas

Af en toe zie je mooie, eenvoudige dingen in een webshop waarvan je denkt: zou ik dat ook zelf kunnen maken? Gewoon proberen, zeker als je de meeste benodigdheden ervoor al in huis hebt. Zo heb ik nog een paar oude dekens van mijn ouders liggen. Afgelopen week maakte ik daar vogeltjes van. 

Maar ook de vaashoezen die je over flessen heen trekt, wilde ik eens uitproberen. Ik maakte er 1 voor een 0,7 liter wijnfles en 1 voor een bierflesje. In de zomer - als het bier rijkelijk vloeit - knip je een paar bloemen uit de tuin en hebt zo een aparte vaas. De voor- en achterkant kun je van elkaar laten verschillen door er bijvoorbeeld een bloem op te appliqueren of een lijntje met een mooi draadje te accentueren. 

Wat heb je nodig? Een deken, een fles, patroonpapier, een schaar, een borduurnaald, spelden, naaigaren en een naaimachine. Je meet de hoogte van de fles en de omtrek boven- en onderin. Ook meet je de hoogte waarop de omtrek breder wordt. Dan teken je de vorm - leuk vind ik die met de 'vleugels' - op het patroonpapier. Neem de helft van de omtrek maar wel met marge, anders schuift de hoes er niet overheen. Teken aan een zijkant de bolling die je wilt en vouw het patroon dan doormidden zodat je beide zijden met hetzelfde verloop kunt tekenen. 

Speld het patroon op dubbele dekenstof, of speld hem 2 keer op een enkel stuk. Knip hem uit en naai de bovenkant en onderkant van elk stuk afzonderlijk. Vervolgens leg je de delen met de verkeerde kanten op elkaar en stikt de zijkanten samen onder de naaimachine. Steek her en der een speld om de boel recht te houden. Dan zit-ie als gegoten!

Koperen tuin

Zelfs man heeft het hergebruikvirus opgepikt. Hij zag op de stort een koperen lamp en viste die uit de metaalbak. Wij zagen er een Marokkaanse kaarslamp in, waarvan het deurtje helaas ontbrak (duuuhh, hij was niet voor niets op de stort beland). Wel decoratief, met hangkettingen. 

Maar toen mans fietsvriend op de koffie kwam, herkende die het als een wierookvat. Als misdienaartje had hij er vaak genoeg wierook in aangestoken. 

Al was dit exemplaar wel erg groot... 

We komen er vast niet achter waar dit koperen ding ooit toe heeft gediend, maar hij gaat weer ergens hangen, al is dat niet in een kerk of Marokkaans huis. 

Kaarsjes en wierook blijven dus achterwege; er komen (nep)planten in. Het wordt een koperen tuin!