Van kneus naar vrolijk kastje

Man zou van een kastje in onze Franse huiskamer een wastafelmeubeltje maken. Dat betekende dat er weer een nieuw – of liever oud – kastje moest komen. Via Marktplaats vond ik 1 dag voor we naar Frankrijk afreisden een notenhouten kastje bij ons om de hoek. Kennelijk wilde ik zo graag iets opknappen dat mijn kritische blik thuisbleef. 

Er zat niet alleen een scheur in het bovenblad die ik nog voor lief wilde nemen, maar ook in beide zijkanten. Het geld was al overhandigd voordat ik daar erg in had. Bovendien bleek het ook nog deels fineerhout te zijn. Het enige positieve was dat hij niet wankelde…

Zo leek het nog heel wat...

 

In Frankrijk gingen er eerst twee lagen houtrotvuller in de kieren. Het idee was om zowel de bruinzwarte kleur van de trap te gebruiken als de dieprode kleur van het vorige kastje. Het rood is krijtverf, dus dat hoeft niet gegrond, maar moet wel twee keer. En veel rood was er niet meer. Gelukkig nog wel een halve bus van een laffere rode kleur die ik als eerste laag kon gebruiken. De zijkanten gingen in gewone verf op waterbasis, dus moesten wel in de grondverf. De deurtjes waren gaaf en mochten houtkleur blijven.
Het leek een leuk idee, maar wat werd het saai! Wat nu? Er moest nog iets met de deurtjes.

Ik plakte de binnenkant diagonaal af met tesakrep om zo de helft rood te verven. Dat stond al heel wat leuker. Intussen had ik in mijn voorraad schilderijtjes een Japanse prent van een bonte vogel gevonden. Het papier had een soort parelmoer laagje en weerkaatste heel mooi het licht. Vogel en bloemen werden in tweeën geknipt: voor elk deurtje één. Met vernislijm smeerde ik de bovenkant twee keer in en na het drogen plakte ik de onderkanten op de deurtjes. 

Tot slot moest alleen het bovenblad van het kastje nog in de was, als beschermlaag. Zo werd het een aardig, folkloristisch kastje, waar we dvd’s en cd’s in opbergen.

Na wat heen-en-weerschuiven werd dit de uiteindelijke styling: vogelkooi, Jezusbeeld en vaas