In het tweedehandswinkeltje waar ik werk, stond een oude klok; tafelmodel. Hij moest getest en niemand had daar tijd voor. Ik nam hem mee naar huis om er naar te kijken. De klepel lag eraf en hij deed na het opwinden niets. Ik blies wat stof weg en maakte de kast open. Na wat bewegen aan radertjes begon het uurwerk te lopen, maar zodra de klepel eraan hing, hield het weer op. Net als de tikjes die hij op een bel gaf, elk kwartier. Ik mocht hem voor 3 euro hebben omdat zo'n klok onverkoopbaar is. Sowieso zat er bladderende goudverf op.De hoop dat ik hem weer aan de praat zou krijgen bleef helaas ijdel.
Enig voordeel: zo houdt hij niemand uit de slaap... Want hij is inmiddels geschilderd in grafiet en heeft een plekje gekregen op de overloop van de zolder: een decoratieklok.
Symbolisch: de tijd heeft op deze plek sowieso een poos stil gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten