Kat bij de kaptafel

Mijn dochter kocht een brocante kaptafel, met een krukje. Op dit krukje zat een vale oud-roze stof. Ik zou een nieuw dekje maken en toen ik deze paneelstoffen bij de stoffenboer zag, waren we beiden verkocht. Het werd de kat.

In de breedte kwam ik wat stof te kort en ook boven het hoofd, dat nog omgevouwen moest worden om de zitting heen. 

In de roodbruine kleur van de staart vond ik een ander nostalgisch stofje, waarvan ik repen aan de zijkanten en bovenkant van het poezenpaneel naaide. Met een elektrische nietmachine schoot ik aan de achterkant nietjes door de omgevouwen, gespannen stof. Eigenlijk is het pistool hier iets te zwak voor, met name bij de hoeken, waar de stof zich ophoopt.

 

Maar ik denk dat het toch wel zo blijft zitten. Er zal niet intensief op gezeten worden, want de kruk is eigenlijk te hoog voor de kaptafel. Of we moeten nog eens aan de poten durven zagen. De kat haar onderlijf is toch ook al geamputeerd...

Kan en kruik

 Ook deze keer stond er weer iets aantrekkelijks op de middenberm van de Franse vuilstortplaats. Hier zetten mensen spullen neer waarvan ze denken dat een ander ze nog wil hebben. Het ging om een aardewerken kruik van zo'n 25 cm. hoog. Te vies om aan te pakken en met een rare lijmlaag op de bodem, dus je moest er 'even doorheen kijken'. Flink schrobben met groene zeep deed de truc en er kwam een mooie kan tevoorschijn. Perfect voor 's zomers op de tuintafel. Inmiddels is het binnen zo vol dat ik voor de winterstalling geen betere plek kon verzinnen dan hem verdekt op te stellen achter die andere vondst van de stort: Pauline Bonaparte.

Zelf een paneeldeur maken

Op Pinterest zie je er genoeg handleidingen voor: hoe van een saaie, vlakke deur een ouderwets ogende paneeldeur te maken. En aangezien we in de Franse keuken een nogal saaie deur naar de wc/badkamer hebben en de keuken een vintage look krijgt, mag de deur ook wat authentieker ogen. Ik had regelmatig op de Franse Marktplaats gezocht naar een originele paneeldeur, maar de maat bleek erg 

lastig. De deur is maar 63 cm breed en als je er veel moet afzagen gaat het model verloren.

Wat je nodig hebt voor deze doe-het-zelf zijn sierlatten en houtlijm. Helemaal handig was dat wij in Frankrijk bij de Brico Marché een kant-en-klaar setje zagen met sierlatten voor één deurkant, waaronder een gebogen bovenlatje. Je kunt kiezen uit verschillende modellen; ik vond deze mooi.
Man heeft er nog wat mini-spijkertjes ingeslagen - zodat de latten goed blijven zitten - en daarna de randen dichtgekit. Verfje erover en met weinig moeite hangt er nu een deur met karakter!

Passend sluitwerk vinden was nog het moeilijkst. De wekelijkse gang naar de Kringloper leverde niks op, dus werd het een nieuw setje zwart-metalen grepen. Als die geplaatst zijn, volgt een update.

Tas van stropdassen

 In ons winkeltje hadden we inmiddels een hele berg stropdassen, maar verkopen doen ze nauwelijks. De voorraad dreigde in het afval te belanden. Nu had ik wel eens op Internet leuke diy's van stropdassen voorbij zien komen en besloot me daar eens in te verdiepen.

Veel stropdassen tegelijk kun je verwerken in een tas. Voor deze tutorial heb je er negen nodig. Ik sorteerde ze op mooi matchende kleuren en wilde beginnen met zwart/rood. De betreffende dassen zette ik 10 minuten in de Biotex en liet ze buiten uitdruipen.
Ik heb geen ervaring met tassen maken, dus zonder de tutorial was het me niet gelukt. Het enige waar ik tegenaan liep, is dat de mevrouw 

van het filmpje ervan uitgaat dat alle stropdassen dezelfde breedte hebben en dat is in de praktijk niet zo. 

De twee tashelften bleken na het naaien niet even breed en dat is noodzakelijk omdat de punten tegen elkaar aangelegd worden. Ik heb dus een en ander losgetornd en versmald.

De tas is best leuk geworden. Maar ik vind hem door de beperkte hoogte nogal breed. Voor de volgende zal ik daarom niet van negen, maar zeven dassen uitgaan. Eén kant heeft dan drie brede en twee smalle dasflappen. En dan maak ik er ook nog een binnenzakje bij. Wel zo handig!