Kastje kijken

Weer een weekje in Frankrijk zorgde ervoor dat ik het tv-kastje kon afschilderen. Twee lagen krijtverf en drie lagen kersenbeits verder was de week dan ook al aardig gevorderd.

 

 

Maar toen de tv en de randapparatuur geïnstalleerd waren in het nieuwe kastje, bleek dat het eronder liggende stekkerblok wel een heel lelijk zicht was. Het oude kastje stond namelijk niet op hoge pootjes, dus daar zag je niks onder.

 

 

Man bedacht dat hij achter het kastje een plankje kon schroeven waar het blok opgelegd kon worden. Dus daarna nog een plankje geschilderd en gemonteerd en zo opgeruimd staat inderdaad netjes. De vier afstandsbedieningen kunnen in de laatjes; ik ben blij.

 

Oisterwijk mag naar de schuur

In ons Franse huisje heeft zo langzamerhand het bestaande meubilair plaatsgemaakt voor dingen van onze keuze. Alleen de tv-kast was nog niet vervangen. Een robuust eikenhouten meubeltje, à la Oisterwijk.

 

Al tijden zocht ik op de Franse Marktplaats of er in de buurt een wat eleganter kastje aangeboden werd. Maar alle kastjes die in aanmerking kwamen, stonden natuurlijk minstens 150 kilometer verderop.

 Nu gaan we tijdens een verblijf regelmatig naar de Emmaus bij Nevers, een soort Kringloper. Ze hebben mooi servies, een verrassende linnen- en kantjesafdeling en goed gesorteerde boeken, maar meestal is het aanbod aan meubels teleurstellend.

Dit keer was het dan toch raak voor het gewenste tv-kastje. Niet echt oud (duhh, wel 's een antiek tv-kastje gezien?), maar leuk genoeg om te pimpen.
 

 

Het was nog even spannend of de stereotoren erin zou passen en dat doet-ie, met een speling van amper een centimeter... En het Oisterwijk-kastje? Dat mag dienst doen als zaagtafel. Wordt vervolgd.