Ingelijste kippen

Een kipje (of twee) mag natuurlijk niet ontbreken in een landelijke keuken. Nou ja, landelijke keuken: een vrij strakke IKEA-keuken met wat landelijke decoratie. Eerder liet ik zien hoe ik een van de twee kippenpostertjes van de Kringloper gedecoupeerd had op een dienblad. De andere is nu ingelijst. 

Het lijstje heb ik met verschillende krijtverfrestjes geverfd, omdat het groen van het plaatje anders zou vloeken met de omgevingskleur. Hoe die eruit ziet, post ik over enkele weken.
En terwijl de haan van de Franse overburen de boventoon voert, geniet ik van deze superrustige kip en haan die niet terugkraait.

Kast voor stokbrood

Een huche à pain, ooit van gehoord? Het is een lange, smalle kast met luchtgaten en een deksel, voor stokbrood. Dit exemplaar staat al sinds de overname van ons huisje in de keuken. Overigens ongebruikt, want we vriezen het stokbrood in, als we het niet meteen eten. 

Een opfrisbeurt was in elk geval nodig. De huche kreeg een frissere kleur groen en een decoupageplaatje uit een Frans tijdschrift, dat ik op een brocante kocht. Stokbrood blijft er natuurlijk niet vers in en dat grote gezin om een dagvoorraad voor aan te leggen woont hier al 80 jaar niet meer. Maar de kast mag blijven, want hij houdt de gastank uit het zicht. Hij is dus puur voor de sier: poppenkast!

Mooi ritje naar een haardscherm

 Iets kopen op de Franse Marktplaats, leboncoin.fr, is altijd een leuk uitje (behalve die keer dat echtgenoot door zijn rug ging met een kastje). Deze keer hadden we ons oog laten vallen op een oud haardscherm. Ook hier werd geen volledig adres gegeven. We kregen een plaatsnaam en de aanduiding: een plek die Playne genoemd wordt, huis met groene luiken.

Het was een prachtig ritje en toen we in het gehuchtje wat rondgevraagd hadden, lukte het inderdaad het juiste huis te vinden. Het was recent gekocht door jonge mensen, die vanuit hun huidige stek aan zouden komen rijden. Dat deden ze met een paardentrailer waar eerst twee paarden uit werden geladen en naar de wei geleid. Idyllisch! 

Ook een klein kindje erbij. Er was in het gehucht alleen een bakker en.... een school. Zo te zien met hooguit twee lokalen. 

Het haardscherm was leuk en precies breed en hoog genoeg om de kachelhitte in de keuken af te weren. Iedereen blij!

Overborduren

We kregen een kussen van onze lieve dochter, als souvenir uit Albanië. Een mooi kussen, met okergeel als basiskleur, en daar hebben we diverse accenten van in de kamer.
Er zat ook dondergroen in, en dat paste iets minder. Wat als ik de stukjes groen eens overborduurde met blauw? Dan zou het mooi combineren met het schilderij en een ander bankkussen. 

 

        

De achterkant is nog gewoon met groen

Dus aan één kant borduurde ik het groen weg. Dat handborduurwerk met onregelmatige steken ziet er ook nog eens ambachtelijk uit. En hoe leuk staat het kussen nu op de bank! 

Wel een rekje, geen glazendoek

Een Brabantia handdoekenrekje vond ik bij de Kringloper. Niet uit mijn geliefde jaren 30 van de vorige eeuw, maar van zo'n 40 jaar later. Toch leuk voor de landelijke keuken. Alleen de letters van bordendoek, glazendoek etc. waren niet meer zwart. Met een permanent marker heb ik ze weer op het metaal geschreven. 

En zo hangt-ie dan; met pannenlappen en een schaar

Zouden huisvrouwen in de jaren 70 echt voor elk soort vaat een andere doek gebruikt hebben? Aan mijn haakjes komen alleen een handdoek en theedoek. Voor de rest verzinnen we iets anders.