De "landelijke keuken" is klaar

 De keuken in ons Franse huisje is zo goed als klaar! Van de zomer hebben we de vloer gelegd, getegeld, geschilderd en de IKEA-kasten geplaatst. En in februari was er tijd voor de kleine ophangklusjes. 

Jammer genoeg had ik geen plek voor alle verzamelde decoratie; zo moesten het wildrek en de van een wijnrek gemaakte keukenrekken tot nader order weer naar zolder. Maar toch verrassend wat er wél opgehangen kon worden in deze kleine ruimte: het Franse zand-zeep-en-sodarekje, koperen pannetjes, speculaasvormen, de koffiemolen van onze overleden buurman, schilderijtjes.
De keuken is gelijk de entree van het huisje. Wat kastjes betreft kun je het niet echt een landelijke keuken noemen, maar wel als je kijkt naar de modder en mest die onze schoenen rechtstreeks op de besmettelijke keukenvloer afzetten... 

Hier wat sfeerfoto's. 

Er kan toch nog iets op de
bovenkastjes...

Op de koelkast

De kachelpijp wordt nog zwart gespoten

Uitgebloeid onkruid

 Ze waren behoorlijk lelijk: deze kitscherige metalen hangertjes. Geen wonder dat ze in ons winkeltje weggegooid werden. Ik viste ze ooit uit de bak en vervolgens lagen ze hier op zolder. 

Maar ik heb nu toch een Flow-boek met allemaal mooie papiertjes! Daar zat vast iets in om ze mee te beplakken. Ik koos voor een vel karton met het groen van onze nieuwe keuken en een transparant vel met de tekening van uitgebloeid

 

 onkruid. Een glas met dezelfde diameter als de metalen rondjes trok ik op beide vellen twee maal om. Met mod podge plakte ik de transparante rondjes op die van karton en het geheel daarna op het metaal. Wrijf met een plastic pasje goed glad, zodat er geen luchtbellen onder komen. Twee flessen wijn erop - left-overs van Kerst - om wat druk uit te oefenen en de transformatie van vlinders naar uitgebloeid onkruid was klaar! Misschien iets voor op het rustiek gemetselde keukenmuurtje in Frankrijk?

Een gat vullen

 
Er stond een vriezer naast de koelkast, en we gebruikten hem nooit. Dus de vriezer verhuisde naar de schuur, waardoor er naast de koelkast een gat van bijna 60 centimeter vrijkwam. We zijn bezig met het plaatsen van een Bodarp-IKEA-keuken, en die wil ik opleuken met brocante decoratie, zodat het een landelijke uitstraling krijgt. Wat moest er in het gat? Uiteindelijk vond ik bij de Kringloper een redelijk strak, open kastje met twee planken en een laatje onderin, wat ons allebei aanstond.
De nieuwe aanwinst - aanvankelijk wit - kreeg een groen verfje als van de deurposten. Met het laatje iets donkerder. 

Op de bovenkant en het ladefrontje kwam een sierrandje van papier en het kastje kreeg het woord cuisine met een papieren mal. 

Het kan nog even niet op zijn plek, maar al wel heerlijk om hem te vullen met decoratiespul. De nuttige dingen komen wel achter de IKEA-deurtjes.

Kast voor stokbrood

Een huche à pain, ooit van gehoord? Het is een lange, smalle kast met luchtgaten en een deksel, voor stokbrood. Dit exemplaar staat al sinds de overname van ons huisje in de keuken. Overigens ongebruikt, want we vriezen het stokbrood in, als we het niet meteen eten. 

Een opfrisbeurt was in elk geval nodig. De huche kreeg een frissere kleur groen en een decoupageplaatje uit een Frans tijdschrift, dat ik op een brocante kocht. Stokbrood blijft er natuurlijk niet vers in en dat grote gezin om een dagvoorraad voor aan te leggen woont hier al 80 jaar niet meer. Maar de kast mag blijven, want hij houdt de gastank uit het zicht. Hij is dus puur voor de sier: poppenkast!

Mooi ritje naar een haardscherm

 Iets kopen op de Franse Marktplaats, leboncoin.fr, is altijd een leuk uitje (behalve die keer dat echtgenoot door zijn rug ging met een kastje). Deze keer hadden we ons oog laten vallen op een oud haardscherm. Ook hier werd geen volledig adres gegeven. We kregen een plaatsnaam en de aanduiding: een plek die Playne genoemd wordt, huis met groene luiken.

Het was een prachtig ritje en toen we in het gehuchtje wat rondgevraagd hadden, lukte het inderdaad het juiste huis te vinden. Het was recent gekocht door jonge mensen, die vanuit hun huidige stek aan zouden komen rijden. Dat deden ze met een paardentrailer waar eerst twee paarden uit werden geladen en naar de wei geleid. Idyllisch! 

Ook een klein kindje erbij. Er was in het gehucht alleen een bakker en.... een school. Zo te zien met hooguit twee lokalen. 

Het haardscherm was leuk en precies breed en hoog genoeg om de kachelhitte in de keuken af te weren. Iedereen blij!

Muurbloemen ofwel een snijplank met een tweede leven

 Zo leuk, die oude snijplanken. Lang, kort, rechthoekig, rond. Er een paar bij elkaar zetten/hangen is heel decoratief. Deze beauty vond ik in de afvalcontainer van een tweedehandswinkeltje en inderdaad; met die vlekken kun je die niet meer verkopen. Maar daar is een schuurmachine voor. 

Yak: niet om lekkere trek van te krijgen...

 

Ik wilde deze plank als decoratie gebruiken in onze nieuw te installeren groene keuken.

Wat ik bij Frans linnengoed altijd zo mooi vind, zijn de strepen; vaak een dikke band met een of twee dunne aan weerskanten. Mijn inspiratie was onderstaande foto:

Zulke strepen wilde ik in een heel lichte groentint op de plank schilderen. Dus dat werd afplakken. Leve de tesakrep! Als de keuken klaar is, zet ik 'm met wat andere planken tegen de muur met een bosje droogbloemen eraan.

Koper poetsen

Ik heb ze gered van de gang naar de ijzerboer: vier koperen pannetjes lagen in 'mijn' tweedehandswinkel in de oud-ijzerbak. Ze zagen er natuurlijk onooglijk uit, maar een oude theedoek, een half flesje koperpoets en een stel mookzwarte handen verder blinken ze je tegemoet. Superleuk als decoratie voor een landelijke keuken. Mits het spul ergens kan hangen. Dus de pannetjes worden even geparkeerd in afwachting van een 'hangplek', ofwel een pannenrek.

En ook dit rek moet mooi kunnen hangen. Dat kan pas na verbouwing van de keuken.
Voor die tijd zal het koper beslist nog 1 x (2, 3?) opgepoetst moeten worden.