Lapjeskussen

In de loop van de tijd heb ik veel wolresten verzameld. Op zolder staan vijf kistjes van 30 x 30 cm vol met bollen. Niet alleen wol natuurlijk, ook katoen en vooral veel 100% acryl... Ze komen regelmatig van pas voor kleine projectjes.

Ooit kreeg ik voor een verjaardag een schilderij, gemaakt door een vriend van ons. Hij werkt graag met resten van verf die je in je interieur gebruikt hebt en vult die aan met eigen verf, maar ook met keitjes, zand en gips. 

Toen dacht ik: hetzelfde kan ik doen met mijn wolresten voor een kussen. Ik zoek kleurtjes die in het interieur (en dus in het schilderij) zitten en brei daar lapjes van, ook in verschillende steken. Daarna naai ik ze aan elkaar. Het leuke is dat je zo alle diktes kunt gebruiken die je maar wilt.

 

 Het is wel handig om van tevoren een patroon te tekenen, zodat je weet hoe groot de lapjes moeten worden en hoe ze mooi bij elkaar passen. Ik naaide de lap van aaneengenaaide breidelen op de voorkant van een bestaand kussen. Zo had-ie gelijk een rits en de achterkant zie je toch niet.

 

Het schilderij hangt nog, maar het kussen was ik een beetje zat, dat heeft plaatsgemaakt voor deze. Toch heb je misschien iets aan het idee? 

Hoedendozen, manden mogen ook

 

Eerder maakte ik een hoedendoos van een echte doos. Het voordeel daarvan is dat de ondergrond stevig is en je er makkelijk tekst op kunt overbrengen. Ook kun je op karton doorschuren, zodat een onderste, donkere verflaag zichtbaar wordt. Dat kan allemaal niet bij de manden die ik bij de Kringloper vond.

 

Twee manden van verschillend formaat in verschoten jaren 70-oranje. Ik schilderde ze de eerste keer met een laag lichtbruine latex, die er dan nog een beetje doorheenschemert als je er een tweede lichte laag overheen verft, in mijn geval witte krijtverf.

 

Via de fantastische site thegraphicsfairy koos ik een aantal prints uit. De meeste plakte ik met spuitlijm op de voorkant van een A4-stickervel. Je hebt dan een dikke sticker, die je na droogtijd er in zijn geheel aftrekt en op de doos plakt. De print van de mevrouw plakte ik rechtstreeks met modpodge (decoupagevernis) op het grote deksel. Daarna nog even insmeren met koffieprut voor het verouderingseffect.

 

De hoedenmanden gaan natuurlijk mee naar Frankrijk, waar ze de hoogte ingaan. Als ze een definitief plekje hebben, zal ik er foto's van maken.

 

 

 

Flessen en potten met een jasje

Je ziet het nu wat minder, maar tot voor een paar jaar terug was het helemaal in: flessen omhaken. En niet alleen flessen, van alles kreeg een jasje: drinkbekers, waxinelichthouders, krukjes. De rage is geluwd en wij zitten maar mooi met de restanten...

 

Maar zo af en toe  mogen de gehaakte flessen, met een magnoliatak of een berenklauw, weer een poosje in het zicht.

 

 

En voor wie ze weer helemaal leuk vindt, hier de beschrijving van hoe je het doet.

 

 

De gouden stoeprand

 

Tientallen jaren geleden was er in Den Haag een bedrijfje dat leefde van vondsten bij het grofvuil. Het heette De gouden stoeprand en leverde zelfs kastjes, tafels en stoelen op bestelling. Hoewel mensen kritischer zijn geworden in het weggooien van dingen, vind je nog steeds leuke dingen op straat. Van het najaar vond ik een mooi bewerkt eiken hoofdbord van een oud, (Frans ?) bed. Ik fietste erlangs en besloot het aan de hand mee te nemen. Ook stond er een oude deur en ik hoopte dat die er als ik met de auto terugkwam, nog steeds zou staan. En ik had geluk!

 

 

Met de deur wilde ik het hoofdbord verlengen en er een keukenrek van maken. Helemaal blij was ik toen ik ook nog een grenen plankje met dragers vond om erop te bevestigen. Man gaf daarbij advies en een helpende hand, want ik ben nog niet zo goed met elektrisch gereedschap. We schroefden een deel van de deur aan het hoofdboard en de plank op de deur, met versteviging van achterlatten.

 

 

Om de zijkanten mooi af te werken, kitten we er profiellijsten op. Toen natuurlijk nog een lik krijtverf eroverheen.

 

 

Inmiddels heb ik op een tweedehands markt mooie haken gevonden, zodat je er theedoeken of keukengereedschap aan kan hangen.

 

                  



Enige probleem is nu dat de keukenverbouwing in Frankrijk als laatste gepland staat (2020?), dus dit loodzware keukenrek ligt voorlopig nog horizontaal en lekker in de weg.

 

Pfff, wat moet ik met die poef?

Mijn ouders hadden nog wollen dekens; de meeste verpakt in stofvrije zakken. Wat een volume en gewicht. Ik besloot er een paar te houden. De kleurtjes waren niet zo uitgesproken: geel en roze.

Zelf hadden we nog een IKEA-poef, die voorheen een gehaakt dekje had van allemaal kleuren blauw; dat paste toen goed in een van de kinderkamers.

 

  

 

Eigenlijk meer om te experimenteren met een ronde bovenkant naaien, heb ik er een dekenhoes voor gemaakt. Om het laffe roze wat op te vrolijken, borduurde ik een paar motiefjes met blauwgroene wol. Maar ik heb niks met die poef; de dekenkleur past nergens bij en zoals hij nu is, heb ik er geen gebruik voor.
De aluminium pootjes zijn ook best lelijk. Op VT Wonen zag ik hoe ze de poten van een statieflamp met vilt omnaaiden. Dat werd best leuk. Ik moet nog maar eens een uurtje pinteresten voor inspiratie. En dan gelijk zoeken naar projectjes om met de rest van de dekens te maken. Of heb jij hier ideeën over? Ik hoor ze graag!

 UPDATE: Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Wil je zien hoe de poef er nu uitziet? Kijk hier!

 

 

Plantenhangers van de straat

Ik omschrijf mijn blog als diy-tips voor het pimpen van je interieur, maar wie doet me wat als ik vandaag eens naar buiten ga? Buiten de kaders?
 

Elke maandagmorgen wordt bij ons in de buurt het grofvuil opgehaald. Je moet het aanmelden en dan mag je het aan de weg zettten. Ik ben niet de enige die met belangstelling - en met een grote tas - langs de hopen struint, op zoek naar iets leuks. En dat zit er regelmatig tussen.

Zo vond ik een paar weken geleden deze 'paardenruiven'. Wel wat verroest, maar dat kun je behandelen. Er kan prima een plantenbakje in en omdat ze grote haken hebben, kun je ze overal op- of aanhangen.
 Ik denk dat ze bij ons een stekkie aan de schutting krijgen. Geraniumpjes erin, helemaal goed! Wanneer zijn die ijsheiligen ook al weer?

 

 

 

In memoriam: Gisteren sneuvelde mijn vaaslamp, waar ik zo trots op was. Ik wilde de plinten schoonmaken - niet doen ook! - en stootte 'm van zijn sokkel. Hij heeft twee dagen geleefd...

 

Project vaaslamp geslaagd

Het verhaal van de vaaslamp nadert zijn einde. Het moest geen vloerlamp worden, dus waar moest-ie op staan? Good-old-Kringloop bood uitkomst. Daar stond een plantenstandaard van 58 centimeter hoog die precies groot genoeg was voor de lamp.

 

Het hout had een mooie tekening (noten?); er zaten alleen krassen op het bovenblad. Op Pinterest had ik gelezen dat je die er makkelijk uit kunt halen met 3 delen olijfolie en 1 deel azijn. Ik mat wat lepels af in een maatbeker en smeerde het blad in met een stuk extra sterke keukenrol, gedrenkt in het mengsel. En inderdaad, meteen verdwenen de krassen! 

 

Uiteindelijk heb ik vaaslamp, kap en plantentafeltje voor onder een tientje bij elkaar geshopt. Niet gek toch, als die vaaslampen alleen al vanaf € 200,- in de woonwinkels staan.

De lamp geeft extra sfeer in de kamer. Dat boek lezen we wel onder het wandlampje, want lezen gaat niet bij dit licht. Een mens kan niet alles hebben.

 

 

 

 

Leuk stel

Werk in uitvoering. Dus hier deel twee van de trilogie: vaaslamp. Het onderstel is bijna klaar, maar nu moest ik nog een geschikte lampenkap vinden. Bij de Kringloopwinkel is dat geen probleem - zij hebben altijd ruime keuze.
Mijn vondst was licht met rode bloemtakjes. Hij was bewust niet zo wijd, omdat hij vlak bij een muur komt te staan en dus niet kan uitzwaaien.  

Met een rest krijtverf van Wood & wall (Gamma) en een platte kwast schilderde ik 'm in drie keer lichtblauw. Alle keren verdunde ik de verf met water (ongeveer in de verhouding 1:1). Test met het licht aan of je goed op alle plekken geweest bent. Vergeet ook de randjes onder en boven niet.
De lamp zelf heb ik nog wat minder vlekkerig gemaakt, zoals ik gisteren beschreef. Daarvan volgen morgen foto's. Wat een leuk stel samen!


De eerste laag is nooit dekkend

Ze wil ook een vaaslamp!

Thuis hebben wij twee banken tegenover elkaar staan. Boven de ene bank hangt een wandlampje, zodat je er goed kunt lezen. Maar rond de andere bank is geen licht. Enthousiast geworden door het werken met allesvuller, dacht ik: zo'n mooie vaaslamp zou daar niet misstaan.

Ik vond een foeilelijk geel exemplaar bij de Kringloop, met een kapotte en ook te grote kap. Maar de vorm was prima. De lampenvoet streek ik aan met allesvuller van Action. Daarna verfde ik hem met 1 basiskleur (bruine latex muurverf) en maakte die één keer aan met een restje witte krijtverf en eenmaal met wat zwarte schoolbordverf. Zo kun je drie verschillende kleurnuances aanbrengen. Daarna heb ik 'm ingewreven met bloem.

In het stadium van deze foto's vind ik 'm nog te vlekkerig, à la koeienhuid. Om dat weg te werken heb ik later met de basiskleur her en der kleine streepjes gezet en uitgewreven met een extra stevige keukenrol. Zo lopen de kleuren in elkaar over. Wordt vervolgd!

 

 

Ook wikkelde ik touw buiten om de fitting; die was me te glimmend en bewoog
ook nog eens alle kanten op