Zelf een wandbord maken

Voor het maken van een leuk wandbord heb je eerst een bord nodig (duuuhh). Bij het groen van de nieuwe keuken in Frankrijk leek dit grote bord goed te passen. 

Uit een mooi papierboek van het tijdschrift Flow knipte ik het plaatje van het raam in een cirkel uit en plakte het met een Pritt-stift op het bord. Let goed op dat alle randen dicht zijn. 

Het leek me leuk om de boomschaduw verder door te laten lopen dan het plaatje, dus over het bord heen. Dat deed ik met verf die niet precies hetzelfde mosgroen was, maar dat heeft juist wel wat. 

Vervolgens gingen er over het hele bord twee laagjes vernis van Action, met een droogpauze ertussen van twee uur. Zo komt er straks geen vetaanslag op het raampje! Wel een leerpuntje: het was matte vernis, terwijl het bord glanst. Dat geeft een dof laagje. 

Hij gaat mee in de koffer, dit "Limoges du Gooi". 

Deurgrepen

 

Ik kreeg van een collega uit het tweedehands winkeltje een cadeau: twee gietijzeren deurgrepen voor 'Frankrijk'. Sowieso heel leuk om iets te krijgen wat je mooi vindt en dan ook nog 's zonder aanleiding! De grepen hadden de vorm van een mannetje, precies zo'n ventje als op de luikvastzetters. De laatste tijd waren de zware grepen - drie hoog - gebruikt als kaarsenstandaard maar ze waren inderdaad geknipt voor de deuren van onze Franse, houten schuur. Wat een leuke binnenkomer!

Oude boeken

Lezen zal ik ze niet, de boeken van dit stapeltje. Ik heb ze alleen maar gekocht omdat ze er lekker oud uitzagen. Gestapeld vormen ze mooie, brocante decoratie.
Een oude sleutel, een schemerlampje en een stenen kinderkopje erbij en het stylinghoekje is klaar. 

Ingelijste kippen

Een kipje (of twee) mag natuurlijk niet ontbreken in een landelijke keuken. Nou ja, landelijke keuken: een vrij strakke IKEA-keuken met wat landelijke decoratie. Eerder liet ik zien hoe ik een van de twee kippenpostertjes van de Kringloper gedecoupeerd had op een dienblad. De andere is nu ingelijst. 

Het lijstje heb ik met verschillende krijtverfrestjes geverfd, omdat het groen van het plaatje anders zou vloeken met de omgevingskleur. Hoe die eruit ziet, post ik over enkele weken.
En terwijl de haan van de Franse overburen de boventoon voert, geniet ik van deze superrustige kip en haan die niet terugkraait.

Kast voor stokbrood

Een huche à pain, ooit van gehoord? Het is een lange, smalle kast met luchtgaten en een deksel, voor stokbrood. Dit exemplaar staat al sinds de overname van ons huisje in de keuken. Overigens ongebruikt, want we vriezen het stokbrood in, als we het niet meteen eten. 

Een opfrisbeurt was in elk geval nodig. De huche kreeg een frissere kleur groen en een decoupageplaatje uit een Frans tijdschrift, dat ik op een brocante kocht. Stokbrood blijft er natuurlijk niet vers in en dat grote gezin om een dagvoorraad voor aan te leggen woont hier al 80 jaar niet meer. Maar de kast mag blijven, want hij houdt de gastank uit het zicht. Hij is dus puur voor de sier: poppenkast!

Mooi ritje naar een haardscherm

 Iets kopen op de Franse Marktplaats, leboncoin.fr, is altijd een leuk uitje (behalve die keer dat echtgenoot door zijn rug ging met een kastje). Deze keer hadden we ons oog laten vallen op een oud haardscherm. Ook hier werd geen volledig adres gegeven. We kregen een plaatsnaam en de aanduiding: een plek die Playne genoemd wordt, huis met groene luiken.

Het was een prachtig ritje en toen we in het gehuchtje wat rondgevraagd hadden, lukte het inderdaad het juiste huis te vinden. Het was recent gekocht door jonge mensen, die vanuit hun huidige stek aan zouden komen rijden. Dat deden ze met een paardentrailer waar eerst twee paarden uit werden geladen en naar de wei geleid. Idyllisch! 

Ook een klein kindje erbij. Er was in het gehucht alleen een bakker en.... een school. Zo te zien met hooguit twee lokalen. 

Het haardscherm was leuk en precies breed en hoog genoeg om de kachelhitte in de keuken af te weren. Iedereen blij!

Overborduren

We kregen een kussen van onze lieve dochter, als souvenir uit Albanië. Een mooi kussen, met okergeel als basiskleur, en daar hebben we diverse accenten van in de kamer.
Er zat ook dondergroen in, en dat paste iets minder. Wat als ik de stukjes groen eens overborduurde met blauw? Dan zou het mooi combineren met het schilderij en een ander bankkussen. 

 

        

De achterkant is nog gewoon met groen

Dus aan één kant borduurde ik het groen weg. Dat handborduurwerk met onregelmatige steken ziet er ook nog eens ambachtelijk uit. En hoe leuk staat het kussen nu op de bank! 

Wel een rekje, geen glazendoek

Een Brabantia handdoekenrekje vond ik bij de Kringloper. Niet uit mijn geliefde jaren 30 van de vorige eeuw, maar van zo'n 40 jaar later. Toch leuk voor de landelijke keuken. Alleen de letters van bordendoek, glazendoek etc. waren niet meer zwart. Met een permanent marker heb ik ze weer op het metaal geschreven. 

En zo hangt-ie dan; met pannenlappen en een schaar

Zouden huisvrouwen in de jaren 70 echt voor elk soort vaat een andere doek gebruikt hebben? Aan mijn haakjes komen alleen een handdoek en theedoek. Voor de rest verzinnen we iets anders.

Steeds meer teunisbloemen

 Nog maar even een tuin-post. Elke ochtend word ik weer verrast door nieuwe bloemen van de teunisbloem, in het Latijn: oenothera odorosa. (Die Romeinen vonden hem misschien welriekend; ik houd niet van de geur.) De citroengele bloemen aan de lange stengels bloeien maar 1 dag, maar omdat het er zo veel zijn, heeft de plant altijd wel bloemen. En lang: tot de vorst.

Ik las telkens dat je ze van mei tot juli kunt zaaien, maar vroeg me af: de plant zaait zichzelf uit, terwijl er eind juni nog helemaal geen rijpe zaden zijn. Bij wat doorzoeken blijkt dat je 'm prima in september-oktober in volle grond kunt zaaien. Dus ik kan gewoon wachten tot de zaden (en dat zijn er veel!) in de zomer kastanjebruin worden. 

Dan weer leuk zakjes maken om uit te delen en zelf mee naar Frankrijk te nemen. 

Phloxfeest

 Door schade en schande worden onze Nederlandse en Franse tuin telkens wat mooier. Een toptuinierder ben ik niet, maar ik leer wel van wat verdwijnt, wat na het zaaien nooit opkomt en wat juist goed gedijt. Een van onze dankbaarste planten in Nederland zijn de phloxen.

 

Elke zomer komen ze terug, in roze, lila en witte bossen. Na de bloei worden ze vaak armetierig doordat schimmels toeslaan, maar voordien hebben we al lang kunnen genieten van hun kleurenpracht en heerlijke geur. 

Van hun plekje in volle of minder volle zon hangt af wanneer ze gaan bloeien. Dat is juist leuk, want zo heb je kleur achter elkaar. Een andere truc hiervoor is om een deel voor half juni te toppen; dan bloeien die scheuten later. Dit jaar kwam dat er niet van.

Intussen modder ik door met het in bloei krijgen van andere planten, lettend op verschillende bloeitijden en hoogtes. De theorie is redelijk bekend, nu het succes in de praktijk nog!

Vliegenkap die bijen aantrekt?

Een niet zo mooie vliegenkap erfden we in ons Franse huisje, met al het andere huisraad. Maar zo'n ding is wel effectief in de zomer, als je bij de koffie wat lekkers serveert of bij het eten iets wilt afdekken, niet zozeer tegen vliegen maar vooral tegen bijen en wespen.

Dus hoe kunnen we zo'n beetje roestige kap eens opleuken? Op Pinterest kwam ik dit plaatje tegen:

En dacht: wat op een theezeefje kan, kan ook op een vliegenkap. Dus een boek erbij gepakt met wat borduurpatronen en aan het begin van het wespenseizoen twee roosjes en een vlinder geborduurd. Of zouden die bloemen juist insecten aantrekken?

Hoedendoos voor kinderhoedjes

Hoedendozen zat; ik heb er al diverse gemaakt. Maar toen ik een ronde doos met deksel zag liggen in de afvalcontainer van het tweedehandswinkeltje waar ik werk, dacht ik toch: meenemen! Toegegeven: hij was ranzig (vlekken), maar niet kapot. En te klein voor een echte hoedendoos, dus er moet iets anders in.

Ik schilderde hem eerst luchtigjes met Wood & Wall krijtverf van Gamma. Daarna mat ik strepen af op het deksel en doorlopend op de doos die een laage oranje-gele Annie Sloan krijtverf kregen.

Met donkergrijze verf kreeg hij lichte vegen die ik uitsmeerde met keukenpapier. 

En wat de doos dan speciaal maakt, is de afwerking: een aantal prints van de graphicsfairy.com. 

Op het deksel plakte ik de Franse lelie om af te wrijven, maar die werd niet mooi. Dus dat werd later een plaatje van een vrouw met een hoed.

De andere printte ik in spiegelschrift en kopieerde ze bij de bieb op een laserprinter. Daarna mod podge op de plekken gesmeerd waar ze zouden komen en goed laten drogen. Natgemaakt met water en de papieren rulletjes eraf gekrabt Een lastig karweitje waardoor ook deeltjes van de tekst verdwijnen, maar dat maakt het extra vintage...