Zingen voor de jarigen

Ouders van de vriendin van onze jongste dochter hadden al een huisje in de Bourgogne toen wij ernaar op zoek gingen. Sinds we bij hen op de koffie gingen voor meer informatie, zien we elkaar regelmatig. 

Net als wij bezoeken zij regelmatig brocantes en toen wij een uitnodiging kregen voor een feestje, wist ik dat het cadeau brocante aan moest doen. Ook al was het een plastic cadeaukaart...

Dus bij de Kringloper kocht ik een oud dienblaadje en schilderde dat met krijtverf. Vervolgens schuurde ik het door voor het verouderingseffect. Omdat de feestvarkens in de muziek zitten, lijmde ik op de bodem vergeelde bladmuziek. Daarop drie lagen vernis, hoewel ik niet verwacht dat er echt mee geserveerd wordt. Ook het cadeaudoosje kreeg een buitenkant vol muzieknoten.

Tot slot een bloem van een eierdoos erop geplakt en raffia eromheen gestrikt en nu kunnen we zingen voor de jarigen. Wat? Chants de terre et de ciel van Olivier Messiaen.

Kopje koffie in mistig Parijs

Lang stond ik te twijfelen bij twee eiken bijzettafeltjes aan de straat; zou ik ze meenemen of niet? Ze waren namelijk niet heel bijzonder of oud. De ene had zelfs een spaanplaat bovenkant en de ander een half verkoold bovenblad dat ook nog eens fineer bleek. Ook misten ze allebei twee achterlatjes. 

Toch hadden de poten van het kleinste tafeltje wel wat, dus hing ik ze aan mijn fietsstuur.

Ik zaagde met een handzaag het bovenblad van de tafels af. Want het blad van de een kwam op het onderstel van de ander. De verkoolde kant van het fineer blad beplakte ik met gemarmerd zelfklevend kastpapier. Wie graag onder de tafel ligt, ziet dan wel iets zwarts, maar geen brandplek...

Met de cirkelzaag zaagde ik een grenen latje en lijmde dat bovenaan als tussenlat. Daarna ging het onderstel in de Wood  & wall krijtverf van Gamma, in de kleur Bluish black. Voor zo'n klein projectje kun je prima een minipotje gebruiken.


Op het bovenblad kwam een poster van Parijs. Die had ik ooit bij de Kringloper gekocht. Er moest een halve straat afgeknipt worden maar het melancholieke wintersfeertje bleef gelukkig. Met spuitlijm plakte ik hem op de bovenkant. Door het zijwaarts inboren van schroeven kwam het onderstel vast te zitten aan het bovenblad. Tot slot nog twee lagen Home Deco Varnish van Action eroverheen, zodat hij vuilbestendig werd.

En nu kunnen we dus een kopje koffie neerzetten op een bankje aan het water in mistig Parijs. Of is het Wenen?

Een nieuwe rug

Geweldige filmpjes die uitgebreid laten zien hoe je een stoffeerproject moet aanpakken vind je op YouTube bij MissMustardseed. Daar kreeg ik goede tips. 

Eerst de stoel gesloopt en alle materialen zoveel mogelijk intact gehouden en erop gezet waar ze vandaan kwamen. Het houtwerk was her en der licht beschadigd, dus na dat met StMarc schoongepoetst te hebben (moet je zien wat er nog van afkomt!) en wat opschuren, beitste ik dat met een schuimkwast en binnenbeits van Gamma in kersenkleur.
Het schuimrubber op de zitting was nog goed en kon dus blijven zitten. Dat van de rug moest ik vervangen.


Ik vond het een beetje gek dat de rug een open gat bleek, na het demonteren van de jute, het schuim en de stof. Je zou daar singelband in kunnen plaatsen, maar een stuk stevig karton (van de stoffeerwinkel) leek me egaler. Het precies op maat knippen hiervan was lastig en vergde nogal wat 'bijknippen'.

Met speciale stoffeerderslijm (Palty) lijmde ik de stof (die ik op de maat van de mal had geknipt) op de achterkant van het karton vast door zowel stof als karton in te spuiten. Wauw: nog nooit met zulke sterke lijm gewerkt! Alles wat elkaar aanraakte zat meteen muurvast: het plaatsen moet je dus heel zorgvuldig doen. Met mijn elektrische tacker niette ik op de hoeken en op de 4 middenstukken een provisorisch nietje, zodat het karton vastzat en het schuimrubber erop kon.

 

Dit schuimrubber knipte ik met de schaar op de maat van de mal. Het viel mij mee hoe makkelijk dit ging. De zijkanten rondde ik aan de bovenkant af, ook weer met de schaar.

Nu nog een compressor lenen of wachten tot we die in Frankrijk kunnen gebruiken. Dan niet ik de stof met mijn gloednieuwe luchtdruknietpistool in 1 keer aan alle lagen vast met een nietenregen rondom.