Een fles met een jas

Af en toe zie je mooie, eenvoudige dingen in een webshop waarvan je denkt: zou ik dat ook zelf kunnen maken? Gewoon proberen, zeker als je de meeste benodigdheden ervoor al in huis hebt. Zo heb ik nog een paar oude dekens van mijn ouders liggen. Afgelopen week maakte ik daar vogeltjes van. 

Maar ook de vaashoezen die je over flessen heen trekt, wilde ik eens uitproberen. Ik maakte er 1 voor een 0,7 liter wijnfles en 1 voor een bierflesje. In de zomer - als het bier rijkelijk vloeit - knip je een paar bloemen uit de tuin en hebt zo een aparte vaas. De voor- en achterkant kun je van elkaar laten verschillen door er bijvoorbeeld een bloem op te appliqueren of een lijntje met een mooi draadje te accentueren. 

Wat heb je nodig? Een deken, een fles, patroonpapier, een schaar, een borduurnaald, spelden, naaigaren en een naaimachine. Je meet de hoogte van de fles en de omtrek boven- en onderin. Ook meet je de hoogte waarop de omtrek breder wordt. Dan teken je de vorm - leuk vind ik die met de 'vleugels' - op het patroonpapier. Neem de helft van de omtrek maar wel met marge, anders schuift de hoes er niet overheen. Teken aan een zijkant de bolling die je wilt en vouw het patroon dan doormidden zodat je beide zijden met hetzelfde verloop kunt tekenen. 

Speld het patroon op dubbele dekenstof, of speld hem 2 keer op een enkel stuk. Knip hem uit en naai de bovenkant en onderkant van elk stuk afzonderlijk. Vervolgens leg je de delen met de verkeerde kanten op elkaar en stikt de zijkanten samen onder de naaimachine. Steek her en der een speld om de boel recht te houden. Dan zit-ie als gegoten!

Koperen tuin

Zelfs man heeft het hergebruikvirus opgepikt. Hij zag op de stort een koperen lamp en viste die uit de metaalbak. Wij zagen er een Marokkaanse kaarslamp in, waarvan het deurtje helaas ontbrak (duuuhh, hij was niet voor niets op de stort beland). Wel decoratief, met hangkettingen. 

Maar toen mans fietsvriend op de koffie kwam, herkende die het als een wierookvat. Als misdienaartje had hij er vaak genoeg wierook in aangestoken. 

Al was dit exemplaar wel erg groot... 

We komen er vast niet achter waar dit koperen ding ooit toe heeft gediend, maar hij gaat weer ergens hangen, al is dat niet in een kerk of Marokkaans huis. 

Kaarsjes en wierook blijven dus achterwege; er komen (nep)planten in. Het wordt een koperen tuin!

Kersthuis

 We overdrijven het niet. Buiten hangt er niet eens kerstverlichting, maar wel een krans bij de deur. En als je in de gang komt, staat daar een kerststuk en wat groen aan de oude waterpijp. 

In de kamer staat natuurlijk de boom. De schouw is versierd en er staan een paar kerststukjes. 

Verder kregen de lampen wat kerstextra's. Helemaal niet erg dat het al om half 5 donker is!

Gehaakte kerststal

 Gehaakte kerststallen zijn er in overvloed op het internet, al lukt het je vaak niet om een gratis Nederlands-of Engelstalige beschrijving erbij te vinden. Eerder had ik al de koningen gevonden. Maar nu wilde ik echt de timmerman, de maagdelijke moeder en het Kind. Na wat zoeken vond ik twee patronen die ik echt mooi vond. 

De eerste is eenvoudig, dat wil zeggen: niet gedetailleerd, zelfs zonder armen, benen of gezicht. Maar juist die eenvoud en een evenwichtig kleurgebruik maken het speciaal.

De tweede is een Peruaans patroon, maar veel kennis van het Spaans heb je er niet voor nodig. Als je een beetje kunt tellen, kom je een heel eind. Zeker omdat er ook een YouTubefilmpje bij zit. Wat een prachtige kleuren heeft dit folkloristische Andes-kerststalletje. En met wol- of katoenresten kun je hierop variëren wat je wilt. Buon natale!

Judaspenning zaait zich uit

 Drie mega-bossen judaspenning heb ik van de week zitten doppen. Aan elke bos een zakje met de zaadjes (want die houd je over na het doppen) en voor 2 euro gingen ze ons tweedehandswinkeltje in (en uit). 

Omdat ik nog mooi goud en zilver vouwpapier had, kon ik ook heel veel kleine zakjes vullen met een bodem zaad. Hoe je zo'n zakje vouwt, zie je op dit YouTubefilmpje. Een raffia touwtje door een geponst gaatje en een rond kaartje eraan met de zaai-instructies maken het af. Op de andere kant kun je dan persoonlijke wensen zetten. € 0,50 per zakje en je hebt een leuk mini-cadeautje. Wat zal het voorjaar paars kleuren in het Gooi :) 

In 2022 dan he, want judaspenning is tweejarig...

Te leuke kerstdozen

Creatief met ballen. Dat zijn collega's in onze tweedehandswinkel. We wilden de etalage kerstig maken en zij hadden het idee om hiervoor een aantal kerstballencreaties rond een doos te plakken. De kerstballen waren sowieso onze winkeldochters van vorig jaar. 

Je hebt hiervoor - naast een doos - een lijmpistool en veel kunststof kerstballen nodig, in verschillende groottes en tinten die bij de doos passen. 

Maak de creatie af met linten en/of andere versiering en een strengetje kerstlichtjes op batterij. 

De kerstdozen zijn veel te leuk geworden. Ze vallen vast zo in de smaak dat ze in no-time verkocht worden (want we plakken er ook een prijsje op!). Dan moeten we weer andere etalage-trekkers bedenken.  

Kant-en-klare kerstdozen zijn op diverse plekken te koop (o.a. bij de HEMA). Maar als je een 'ordinaire' doos thuis hebt, kun je die ook beplakken met mooi kerstpapier. Zie hier mijn eigen zwart-zilvercreatie.

Nieuwe zolderkamers

In het kader van de verduurzaming en het niet meer met onze oude botten het dak op hoeven om te schilderen, lieten we op zolder twee kunststof dakkapellen plaatsen; met dubbel glas. Dat betekende dat de kamertjes "ontmanteld" moesten worden en daarna ook behoorlijk opgeknapt. In twintig jaar tijd hadden ze geen kwast gezien.

 

Leuk om weer kleuren bij elkaar te zoeken. Eén kamer moest opnieuw behangen en dat deden we met vliesbehang. Uit praktische en financiële overwegingen kozen we dezelfde kleuren voor beide kamers. Ik had ze uit een Flexafolder: greyed green voor de muren en Heart wood voor de kleine plafonds. De betimmering van de dakkapel en de plinten kregen het lichtgroene Tranquil Dawn en de deur pareltaupe van Couleur Locale.

Gordijnen naaien was de grootste klus. Van de stof die over was naaide ik stoelkussens. De vulling kwam van een dik stuk schuimrubber dat ik bij het grofvuil vond.

 

Met het grootste broodmes zaagde ik zo goed en zo kwaad als dat ging de vorm van de zitting eruit en dan weer overdwars zodat ik twee stukken van 4 centimeter dik kreeg met elk 1 mooie (= gladde) kant. Een elektrisch broodmes schijnt hier heel handig bij te zijn, maar dat hebben we niet. Met een stofknoop erop werden ze minder saai. 

Handdoeken drogen

 

We voerden de oude caravan af en dat betekende 4 ritjes naar de stort; elke keer 20 minuten enkele reis. Maar meerijden naar de stort is - bij 36 graden - niet alleen ellende: er staan soms ook leuke dingen die je mag pakken. Vorig jaar was er een apart meubelhoekje en nu een soort geef-en-neemberm met spullen die hergebruikt kunnen worden. Daar hebben wij een oude fiets bijgezet en een handdoekenrek weggehaald. 

Zo'n houten rek met gedraaide spijltjes; in het najaar praktisch om met vochtige handdoeken voor de kachel te schuiven, maar ook handig en decoratief voor op de nieuwe slaapkamer, straks. Op de Franse Marktplaats vragen particulieren er € 25,- voor; dus letterlijk mooi meegenomen.
Hij kreeg een verfje in de kleur van de kamertrap. 

Doorleefd tafeltje

Het tafeltje stond er al van de vorige bewoners van ons huisje. Eerst in de originele grenen kleur, toen in krijtverf en daarna met een bloemservetje als decoupage. Maar dat was een mislukt projectje en ik wilde uiteindelijk de kleur lichtgeel.

Opnieuw de kwast ter hand genomen en een oude kaart van het Gooi op het bovenblad gelijmd. Hoe voorkom je toch die altijd opdoemende blazen? Ik verdeel de (hout- en papier)lijm zo goed mogelijk en verzwaar het oppervlak een nacht lang, zodat het plaatje er strak op ligt, maar desondanks lijken blazen niet te voorkomen. Ik neem ze maar voor lief bij dit tafeltje. 

Nog wat doorgeschuurd en met black wax aangestreken voor het verouderingseffect en het lijkt een doorleefd tafeltje. Misschien wel met een schatkaart erop?

Chateauwaardige poef

Al jaren hebben we een oude, ronde IKEA-poef. Een foeilelijk ding, want de poten zijn van staal en er zit geen hoes om. 

Nu zag ik laatst in een tweedehands-winkel vier nostalgische houten poten met schroef en laten die nu precies in het gat van de stalen poefpoten passen! Dan hoefde ik de poef ook niet tot de grond te bekleden om het staal weg te moffelen; mooie benen mag je showen.
De kleur die op de poten kwam, werd Kroonjuweel in Gamma Wood and Wall. Het leek me bij de overtrek leuk om de bovenkant in een ander stofje te doen dan de zijkant. Het werd een combi van een half metertje 'vazenstof' waarmee ik ook een stoel bekleedde, en resten van de slaapkamergordijnen; vermaakte lappen van de Kringloper. Aan de onderkant naaide ik een zoompje om elastiek in te doen en strak aan te trekken. 

Zo werd de poef onherkenbaar. En - om met Martien Meiland te spreken - chateauwaardig!