Steeds meer teunisbloemen

 Nog maar even een tuin-post. Elke ochtend word ik weer verrast door nieuwe bloemen van de teunisbloem, in het Latijn: oenothera odorosa. (Die Romeinen vonden hem misschien welriekend; ik houd niet van de geur.) De citroengele bloemen aan de lange stengels bloeien maar 1 dag, maar omdat het er zo veel zijn, heeft de plant altijd wel bloemen. En lang: tot de vorst.

Ik las telkens dat je ze van mei tot juli kunt zaaien, maar vroeg me af: de plant zaait zichzelf uit, terwijl er eind juni nog helemaal geen rijpe zaden zijn. Bij wat doorzoeken blijkt dat je 'm prima in september-oktober in volle grond kunt zaaien. Dus ik kan gewoon wachten tot de zaden (en dat zijn er veel!) in de zomer kastanjebruin worden. 

Dan weer leuk zakjes maken om uit te delen en zelf mee naar Frankrijk te nemen. 

Phloxfeest

 Door schade en schande worden onze Nederlandse en Franse tuin telkens wat mooier. Een toptuinierder ben ik niet, maar ik leer wel van wat verdwijnt, wat na het zaaien nooit opkomt en wat juist goed gedijt. Een van onze dankbaarste planten in Nederland zijn de phloxen.

 

Elke zomer komen ze terug, in roze, lila en witte bossen. Na de bloei worden ze vaak armetierig doordat schimmels toeslaan, maar voordien hebben we al lang kunnen genieten van hun kleurenpracht en heerlijke geur. 

Van hun plekje in volle of minder volle zon hangt af wanneer ze gaan bloeien. Dat is juist leuk, want zo heb je kleur achter elkaar. Een andere truc hiervoor is om een deel voor half juni te toppen; dan bloeien die scheuten later. Dit jaar kwam dat er niet van.

Intussen modder ik door met het in bloei krijgen van andere planten, lettend op verschillende bloeitijden en hoogtes. De theorie is redelijk bekend, nu het succes in de praktijk nog!

Vliegenkap die bijen aantrekt?

Een niet zo mooie vliegenkap erfden we in ons Franse huisje, met al het andere huisraad. Maar zo'n ding is wel effectief in de zomer, als je bij de koffie wat lekkers serveert of bij het eten iets wilt afdekken, niet zozeer tegen vliegen maar vooral tegen bijen en wespen.

Dus hoe kunnen we zo'n beetje roestige kap eens opleuken? Op Pinterest kwam ik dit plaatje tegen:

En dacht: wat op een theezeefje kan, kan ook op een vliegenkap. Dus een boek erbij gepakt met wat borduurpatronen en aan het begin van het wespenseizoen twee roosjes en een vlinder geborduurd. Of zouden die bloemen juist insecten aantrekken?

Hoedendoos voor kinderhoedjes

Hoedendozen zat; ik heb er al diverse gemaakt. Maar toen ik een ronde doos met deksel zag liggen in de afvalcontainer van het tweedehandswinkeltje waar ik werk, dacht ik toch: meenemen! Toegegeven: hij was ranzig (vlekken), maar niet kapot. En te klein voor een echte hoedendoos, dus er moet iets anders in.

Ik schilderde hem eerst luchtigjes met Wood & Wall krijtverf van Gamma. Daarna mat ik strepen af op het deksel en doorlopend op de doos die een laage oranje-gele Annie Sloan krijtverf kregen.

Met donkergrijze verf kreeg hij lichte vegen die ik uitsmeerde met keukenpapier. 

En wat de doos dan speciaal maakt, is de afwerking: een aantal prints van de graphicsfairy.com. 

Op het deksel plakte ik de Franse lelie om af te wrijven, maar die werd niet mooi. Dus dat werd later een plaatje van een vrouw met een hoed.

De andere printte ik in spiegelschrift en kopieerde ze bij de bieb op een laserprinter. Daarna mod podge op de plekken gesmeerd waar ze zouden komen en goed laten drogen. Natgemaakt met water en de papieren rulletjes eraf gekrabt Een lastig karweitje waardoor ook deeltjes van de tekst verdwijnen, maar dat maakt het extra vintage...

Vondst op de Vrijmarkt

Het mocht weer; op Koningsdag je oude troep op een kleedje leggen en verkopen. Dus om 7 uur was ik van de partij. Ik zag niets bijzonders en was al weer op de terugweg toen ik een wildrek zag liggen. Verroest, maar dat hoort erbij.
Ik had er wel 's op gegoogeld maar vond ze nogal duur. Traditiegetrouw heb ik natuurlijk wat afgepingeld en kon 'm voor 13 euro meenemen. Wat een leuk ding om bijvoorbeeld koperen pannetjes en draadmandjes aan te hangen. Ik ben er wild van!

Af(ge)val(len)

 Jaren geleden was ik enthousiast aan de gang gegaan met een oud eiken hoofdsteun van een bed dat ik bij het grof vuil had gevonden. Ik zette er de zaag in en schroefde er een plank op, zodat het een wandrek werd. Haken zou ik er later nog op monteren. 

Na jaren een sta-in-de-weg geweest te zijn in de schuur, bleek het ding toch te groot en zwaar om op te hangen. Dus werd het op de kar richting stort geladen. Alleen één onderdeel viel er af: het mooi bewerkte middenstukje van het hoofdboard. Een klein ornamentje dat mocht blijven en dat na een nieuw verfbeurtje en een aantal vegen met dark wax een decoratief stukje hout is op de commodekast.

Muurbloemen ofwel een snijplank met een tweede leven

 Zo leuk, die oude snijplanken. Lang, kort, rechthoekig, rond. Er een paar bij elkaar zetten/hangen is heel decoratief. Deze beauty vond ik in de afvalcontainer van een tweedehandswinkeltje en inderdaad; met die vlekken kun je die niet meer verkopen. Maar daar is een schuurmachine voor. 

Yak: niet om lekkere trek van te krijgen...

 

Ik wilde deze plank als decoratie gebruiken in onze nieuw te installeren groene keuken.

Wat ik bij Frans linnengoed altijd zo mooi vind, zijn de strepen; vaak een dikke band met een of twee dunne aan weerskanten. Mijn inspiratie was onderstaande foto:

Zulke strepen wilde ik in een heel lichte groentint op de plank schilderen. Dus dat werd afplakken. Leve de tesakrep! Als de keuken klaar is, zet ik 'm met wat andere planken tegen de muur met een bosje droogbloemen eraan.

Patina

Oude koffiemolens vind je regelmatig in tweedehands winkels. Ik ben van de filterkoffie maar niet van plan zelf weer te gaan malen. Toch verdient zo'n oude molen wel een plekje in de landelijke keuken. Dit exemplaar was ooit twee maal geschilderd. De buitenste laag was wit (over alle metaal en hout heen); niet bepaald aantrekkelijk.

Met een keukenmesje begon ik het wit eraf te schrapen en wat her en der al zichtbaar was: daar kwam een mooie, verweerde groene laag onderuit. Wat een patina; krasserig (ook dankzij mijn keukenmesje), met het hout er tussendoor schemerend! Niets meer aan doen, lijkt me.

Landelijk serveren

 Dienbladen: je kunt er niet genoeg van hebben. Zeker in een brocante inrichting kun je ze voor zoveel meer gebruiken dan als serveerblad: als fotolijst, wandversiering of onderzetter voor mooie decoratie.

Mijn exemplaar kon niet in ons winkeltje verkocht worden omdat er uitbijtvlekken in zaten. Ik heb er geen foto van gemaakt, maar hij was vergelijkbaar met die hieronder.

Eerst plakte ik een plaatje van de laatste tsarina van Rusland met mod podge op het twee maal met krijtverf geschilderde blad. Maar met blanke meubelwas kreeg zij allemaal vlekken. Ik had al eerder zo'n slechte ervaring met deze was van Rust-o-leum, waar ik stom genoeg opnieuw naar uitweek doordat de geweldige Annie Sloan wax in Frankrijk staat. 

Dus de schuurmachine werd op het blad gezet en de tsarina verdween uit het zicht. Deze keer besloot ik het blad in een van de nieuwe keukenkleuren te schilderen: saliegroen. Intussen had ik bij de Kringloper een Engelse plaat van kippen gevonden; lekker landelijk. Dus het serveerblad werd een kippenren waar de Dorkings voorgoed binnen moeten foerageren. Dat er maar veel cakekruimels voor hen voorbij mogen komen!

 

Tik tak

 In het tweedehandswinkeltje waar ik werk, stond een oude klok; tafelmodel. Hij moest getest en niemand had daar tijd voor. Ik nam hem mee naar huis om er naar te kijken. De klepel lag eraf en hij deed na het opwinden niets. Ik blies wat stof weg en maakte de kast open. Na wat bewegen aan radertjes begon het uurwerk te lopen, maar zodra de klepel eraan hing, hield het weer op. Net als de tikjes die hij op een bel gaf, elk kwartier. Ik mocht hem voor 3 euro hebben omdat zo'n klok onverkoopbaar is. Sowieso zat er bladderende goudverf op.

De hoop dat ik hem weer aan de praat zou krijgen bleef helaas ijdel. 

Enig voordeel: zo  houdt hij niemand uit de slaap...  Want hij is inmiddels geschilderd in grafiet en heeft een plekje gekregen op de overloop van de zolder: een decoratieklok.

Symbolisch: de tijd heeft op deze plek sowieso een poos stil gestaan.

Mooi inpakken = leuk uitpakken

Het Internet staat vol met mooie inpakideeën. Je kunt bijvoorbeeld werken met linten, touw of washi tape. Maar het cadeaupapier vouwen kan ook op allerlei manieren. 

Ik mag graag eenvoudige origamiwerkjes maken en wat is er in deze periode leuker dan een tulpje? En zo'n tulpje met plakband op een pakje plakken is niet zo leuk. Dus zocht ik een YouTubefilmpje voor een verpakking met een zakjesgleuf. Tulpje erin; vrolijk! 

En wat te denken van de Japanse inpakmethode met een knoopdoek? Het heet furoshiki en is niet moeilijk. Google er even op en kijk een filmpje. Misschien is inpakken in stof het mooist met niet te grote pakjes, maar deze puzzel ging ook goed; van een oud laken dat we niet gebruiken.