Aan tafel!

Wat was het leuk om in het begin bij het zoeken naar huisraad te ontdekken dat er op Marktplaats gratis dingen aangeboden worden, zoals deze hangoortafel. Typisch geval van: staat al lang op zolder en kinderen hebben geen belangstelling. Verkocht niet op Marktplaats, dus nu maar gratis.

Ik was er heel blij mee, want bij mij is het passen en meten.
Alleen donker eiken sprak me niet aan. Vandaar dat ik hem geschuurd heb en in antraciet gebeitst, waardoor er een soort grijs ontstond.

Het onderstel kreeg een laag Annie Sloan krijtverf in de kleur Country grey. Standaard hangt één oor (wang?) ingeklapt en zo is er ruimte voor vier stoelen. (In de schuur staan twee reservestoeltjes voor als we met z'n zessen eten.)

De Windsorstoelen van een tweedehandswinkel heb ik op dezelfde manier behandeld en deels in de krijtverf gezet. Eén spijl werd roze, als verbinding met de roze servieskast. Het mooie zijden tafelkleed is een vondst van de vrijmarkt. 

Aan tafel! Niemand roept het meer, maar ik doe het graag uit mezelf. 

Goeie vangst

Er was een tijdje radiostilte. De oorzaak daarvan is dat mijn partner en ik besloten niet langer samen verder te gaan en dan ben je niet bezig met een blogje verversen.
Hoe raar kan het lopen in een mensenleven. Eigenlijk dacht ik na tien jaar tweedehands spullen opgeknapt te hebben, daar noodgedwongen mee klaar te zijn. Het Franse huisje stond vol en ons huis in Nederland - modern ingericht - was ook af. Nu moet ik door de koop van een eigen huisje opnieuw huisraad gaan verzamelen, combineren en opleuken. Daarvoor zal ik weinig voetstappen zetten in de IKEA maar des te meer op brocantemarkten, in tweedehandswinkels en naar Marktplaatsadressen.

Voor het eerste meubelstuk hoefde ik geen enkele stap te zetten: dat kwam naar me toe. Ik kreeg een zwartgeverfde salontafel. Na uren in de weer met verfbrander en krabber was het resultaat een duidelijk afgebrand tafeltje. Zonde van de moeite.

Op het kale hout zou ik het decoupagepapier van Made by Mint kunnen uitproberen. Ze hebben mooie prints In A1- en A3-formaat. Ik verfde de poten en het onderblad met krijtverf om dat te combineren met een decoupage-vel op het bovenblad. Het bovenblad schilderde ik op advies van de Annie-Sloan-leverancier wit, omdat het ietwat doorzichtige decoupagepapier er overheen moest. Op A1-formaat bleef er aan de bovenkant ruimte over. De kunst is dan om zo bij te schilderen dat het vel langzaam overgaat in het schilderwerk.

En dat leidde tot deze originele salontafel met een paalzitter die een gloeilamp opvist. 

De ongeschilderde zijranden kregen een laagje kersenbeits, de poten werden in de was gezet en het bovenblad in de vernis.
Zo vist de visser ook na heel veel kopjes koffie niet in een zee met bruine kringen. 

Lampenkapframe als plantenstandaard

 In oude lampenkappen zit vaak een metalen frame. Zo'n frame kun je - door al dan niet wat stangetjes weg te knippen - hergebruiken als plantenstandaard.
Mijne van een oude lampenkap kon ik intact laten. Alleen het plastic wat eromheen zat, begon af te brokkelen en heb ik er afgekrabt.
Je kunt het metaal natuurlijk onbewerkt laten (industrieel!) maar ik gaf het met krijtverf een okergeel kleurtje dat goed in het interieur past: Arles van Annie Sloan.

In de schuur lagen voorjaarsbolletjes die al begonnen uit te lopen. Dus die heb ik opgepot en het potje staat leuk in de standaard. Ook handig met water geven: dan krijgt de kast waar het op staat geen vochtkringen.