Kast met een gouden randje

Het blijft leuk: oude spullen ophalen bij mensen die ervanaf willen. We zochten een linnenkast en een uurtje rijden bij ons vandaan werd er via Leboncoin één aangeboden: prima maatje, met een spiegel en bescheiden houtsnijwerk. 

Weer zo'n stel van middelbare leeftijd; haar moeder was overleden en het huis moest leeg. Ik schrik soms van de omstandigheden waarin die oudjes kennelijk gewoond hebben: het hele huis was één schimmelzooi, met afbladderend behang en verrot hout. De kast zag er gelukkig goed uit. 

Helaas ontbrak de sleutel. We kregen er 1 mee die erin paste maar hem niet op slot kon doen. Man plaatste een magneetje om het probleem van een openzwiepende deur op te lossen.

 Want de vloeren zijn zo scheef dat we weer met stutblokjes moesten werken om hem enigszins stabiel te krijgen.
Ik zette de kast in de krijtverf: grafiet van Annie Sloan. Voor het houtsnijwerk gebruikte ik goudwas van La Sloan, die ik met een kwastje opbracht op de randen van de bloemen en blaadjes. Een chique combi: goud met bijna-zwart. 

En voor 20 euro en een pot verf kreeg de logeerkamer een blikvanger.

Kort slapen

Nou schrijf ik toch al het hele jaar blogs en heb nog nooit wat gezegd over onze Franse slaapkamer. Een enkel fotootje is weleens voorbijgekomen, maar nu wat meer aandacht voor het eiken bed, het nachtkastje met marmeren bovenblad en de linnenkast met twee spiegeldeuren; alles minstens 80 jaar oud.

We zagen het ameublement met mooi houtsnijwerk op leboncoin, de Franse marktplaats. Een stel van in de 50 in het departement Yonne was de boerderij van overleden ouders aan het leegruimen. Ze waren nogal verbaasd dat mensen in die ouwe zooi geïnteresseerd waren en hielpen graag mee de kar opladen. 

De sommier - een lattenbodem van stof - zat erbij en was betrekkelijk nieuw. Met een IKEA-matras en een topmatras dat we al hadden slaapt het bed prima, al was de lengtemaat van slechts 190 centimeter wennen.

Ik maakte het houtwerk vetvrij met StMarc en gebruikte krijtverf van Painting the past in de kleur Old white. Enkele plekken deed ik tweemaal maar voor het grootste deel volstond ėėn keer verven. Het hoofdbord en de fronten van de spiegeldeuren wreef ik daarna in met blanke was, anders wordt het daar snel vlekkerig.

De meubels geven een frisse, dromerige sfeer. Na vier jaar nog steeds. En straks is het weer feest; dan mag ik bedden en kasten zoeken voor de nieuwe slaapkamers.

 

Dan wil ik net weer wat anders; misschien een hoofdbord van stof of een oud, metalen bed. Ook prachtig zijn die met halfronde uiteinden: een 'halve mand', noemen de Fransen dat. Leve de zoektocht!