Zitten op Romeinse vazen

Eerder liet ik zien hoe ik een rechte stoel van de stort bekleed heb. Nu was nummer twee aan de beurt, die geen tweelingzus mocht worden.  

Na het slopen van de oude stof, het weghalen van spijkers en het bijsnijden van de triplex plaatjes ging er lichtgele krijtverf op en dan licht eiken vloerlak. Een secuur werkje, want langs dat houtsnijwerk gaat het snel druipen. 

Een van de kleuren van de derde slaapkamer wordt roze-rood en in die kleur had onze lokale stoffenboer een brocante stofje. Er was niet genoeg schuimrubber om de zitting uit één stuk te snijden, maar met hulp van Palty (een geweldige stoffeerderslijm in spuitbus) kon ik twee stukken aan elkaar lijmen, waar je na verwerking niks van ziet, laat staan voelt. 

Deze keer gebruikte ik niet het luchtdruklijmpistool, maar het elektrische. Dat was sterk genoeg om door het triplex, het schuimrubber, het bovenste 'wattenlaagje' en de stof heen te jassen. En met datzelfde Palty lijmde ik de beklede plaatjes op de stoelranden, waar de gaatjes nog zichtbaar waren van de rotan die er origineel in zat. 

Tweede-kans-stoel

De voorbereidingen voor het bekleden van een oud stoeltje beschreef ik in deze eerdere post. Nu begon het werkelijke stofferen. De nieuwe stof legde ik op de versleten stofstukken en knipte ze met wat marge uit. Ik ben en blijf een schuimer, dus tussenvulling vond ik ooit aan de straat, over kussens heen die weggegooid waren. Die knipte ik binnen de mallen van zitting en rugleuning. En dan maar de stof spannen, volgens het schema boven, onder, rechts en links. De tacker op luchtdruk liet ik als een mitrailleur de losse einden daartussen opvullen. De hoeken waren natuurlijk het lastigst.

Het is geen vakmanschap, want er zitten nog steeds vouwen in. En het meest storend is dat het schuimrubber te slordig is afgevlakt (met een schaar), zodat er na het spannen van de stof bobbels aan de randen kwamen. Je moet het eigenlijk met een elektrisch broodmes doen, maar dat heb ik niet.
Bovendien wijkt bij het zitten het afwerkbandje van de kant.
Geen nood; de opgedane ervaring betaalt zich straks vast uit in het resultaat van stoel nummer twee...

The eagle has landed

Een van de stoelen van de stort is opgeknapt. Het frame schilderde ik met krijtverf Wood & wall van Gamma, kleur bluish black. Adelaars (die bovenop prijken) horen tenslotte zwart te zijn. Daarna zette ik het in de was (Annie Sloan clear wax). Een lastig klusje, want was blijft tussen alle houtsnijwerk klonteren. Dat wreef ik er met een penseeltje tussenuit. 

Van de straat had ik ooit schuimrubber meegenomen en dat heb ik zo goed en zo kwaad als het ging op maat geknipt. Met mijn hydraulische nietpistool jaste ik de stof hierover en over het plankje van de zitting heen. Op de rug kwam alleen een stukje tussenvulling tussen stof en plankje. De rug moest aan twee kanten bekleed worden; door de stof kort af te knippen bleven de randjes

onzichtbaar. Met Patty spuitlijm lijmde ik de plankjes vast op hun plek. 

De stoel ziet er niet meer uit of hij 130 jaar in een vieze hondenschuur heeft gestaan. Hij oogt fris en het zitcomfort valt zelfs heel niet tegen. 

Stoelen van de stort

We brachten een eiken tv-kastje naar de stort in Frankrijk en zagen daar 4 oude Henri II-stoelen staan. Ik vroeg de beheerder van de stortplaats of we er twee - de meest solide - mee mochten nemen. "Ja, ze zijn mooi, he?" zei-ie, maar knikte toch dat we ze mochten inladen.

De stof moet vernieuwd (maar het oppervlak stelt niks voor) en voor het comfort moet er wat versteviging onder. Of zo'n lange, rechte rug daar echt comfortabel van wordt, denk ik niet. Maar we hoeven er geen avond op te zitten; het worden stoeltjes voor de slaapkamer; handig om wat kleding op te leggen. Leuk klusje!

Afwerkband

Een van de stoelen die ik ga bekleden wil ik afwerken met een bandje. Nu zijn er vast talloze mooie bandjes te koop in de fourniturenzaak, maar nog leuker is het om er zelf  een te maken. Ik zag dit patroon op een Russische site. Het werd voorgehaakt in een bijgaand filmpje, vandaar dat ik het - met mijn drie woorden Russisch - ook kon volgen. 

Ik wilde alleen het middenstuk van het bandje - dus zonder de boogjes. Eén klein bolletje dunne katoen was al ruim genoeg voor de 2.15 meter die ik nodig had. Met haaknaald nummer 2 ben je dan een poosje bezig. Van meer beige katoen met een glansje maakte ik eenzelfde koord, zodat ik kan kiezen.

Stoel stofferen: voorjaarsklus

Het voorjaar toont zich in tulpen, bloesem en zwaluwen. En in Frankrijk vooral in ontluikende koolzaadvelden en bloeiende meidoorns. Dat betekent dat onze tripjes naar de Bourgogne ook weer beginnen. En wat is dan de weekendactiviteit? Een bezoek aan een brocante. 

Afgelopen week kochten we op zo'n marktje twee stoeltjes voor samen 15 euro. De bekleding moet vernieuwd, maar de schuimrubber zittingen zijn intact en het houtwerk is op een wijkende zijkant na, solide. Wat een leuk project om ze te stofferen! Best een klus, want ze hebben siernagels, waar er overigens meerdere van ontbreken. Die moeten er eerst afgewipt worden en dan denk ik dat ik ze op 1 stoeltje hergebruik. De andere stoel wil ik afwerken met een bandje. 

De fauteuiltjes gaan uiteindelijk naar de slaapkamers boven en omdat die een eigen kleurstelling krijgen, wordt de bekleding ook anders. 

Voor project 1 is de stof al gekocht. Ik heb bewust iets eenvoudigs gekozen, zonder moeilijk patroon, zodat ik me kan concentreren op het stofferen zelf. Het centreren van een patroon is voor gevorderden; voor stoel nummer 2 dus. 

Ik ga er in Frankrijk aan werken, dus no hurries. Het begint als voorjaarsklus, maar tegen de tijd dat we er op kunnen zitten, zal het zomer zijn. En zitten we liever op een tuinstoel...

Het nieuwe zitten

 

We hadden een oude fauteuil met verschoten rood fluweel, die absoluut een opfrisbeurt nodig had om weer 'mee te doen'.

Ik haalde eerst de oude bekleding eraf en bewaarde die, om hem iets ruimer uit te knippen uit de nieuwe stof. De vulling was gelukkig nog goed.



Op internet had ik eerst diverse tutorials bestudeerd, vooral filmpjes. Mijn nietpistool was eigenlijk te zwak, maar het lukte net met wat na-spijkeren. Tip: trek stevig aan de stof, zowel in de lengte als de breedte, maar ook weer niet te hard; zo voorkom je kreukels.
De afwerking met siernagels - met name van de armleuningen - was het lastigst. Eerst deed ik het met losse koperen nagels, maar die sla je nooit keurig recht in het hout. Met de strips die ik later kocht ging het een stuk beter. Die knip je af op de goede lengte en om de zoveel siernagels sla je het spijkertje dat eraan zit vast.

Deze fauteuil had voor de eerste keer van een hobbystoffeerder het ideale model omdat de rug van rotan is en dus alleen maar geverfd hoeft te worden. Een minipotje krijtverf was daarvoor voldoende, ook al moest het twee keer. Dat verven deed ik overigens voordat ik met bekleden begon.

Het leuke van deze stof is dat hij aan twee kanten te gebruiken is; de andere kant zie je op het kussen op de bovenste en onderste foto.