Vazen vol seringen

 

 

In het vroege voorjaar zat er al een dooie tak aan onze sering en die hebben we erafgezaagd. Op het hout zaten allemaal zwammen. De rest van de struik leek gezond en toen we terugkwamen na een weekje Frankrijk stond hij in knop.


 

Tot we dinsdag aan het ontbijt zagen dat de stam van de sering volkomen gespleten was. De kroon met alle takken en bloemen hing aan een dunne schilfer. We haalden hem eraf om nog zoveel mogelijk takken op water te kunnen zetten.
 

 

Thuis meerdere vazen gevuld en beide buren blij gemaakt. Zouden de bloemen nog uitgroeien tot grote seringtoeven? Hoe lekker zal het dan binnen gaan ruiken!

 

 

Koningsdagscore: 1 wandkandelaar



Zo'n doorgewinterde struiner als ik zal wel met een tas vol van de vrijmarkt komen? Toch niet. Kennelijk ben ik ook kritisch. Ik zag ergens een mooi gietijzeren rek; daar wilde ik vanwege het gewicht op de terugweg nog even naar kijken. Toen was hij natuurlijk weg.

Mijn enige oogst vandaag is deze bronzen wandkandelaar. Het mannetje draagt een kromzwaard in de ene en een schild in de andere hand. Verder hangen er bloemen (?), byzantijnse kruisen en vogels aan. Zelf dacht ik eigenlijk dat dit iets oudhollands was. Met gegoogel kom ik niet veel verder dan dat het een afgietsel is van waarschijnlijk een middeleeuwse voorstelling. Kent iemand de oorsprong van deze decoratieve hanger of weet hij bij benadering hoe oud-ie is?
Overigens komt op de foto's de kleur het best tot z'n recht bij de laatste, de donkere. Dat metaalgrijs van de andere is een belichtingsfoutje.

 

Dan liever de lucht in

 

Geen plaats voor het flessenrek? Of voor de koperen pot, vogelkooi, bloempotjes met hengsels? Breng ze hogerop. Aan ons balkenplafond hangen grote haken, dus waarschijnlijk deden mensen dat vroeger ook.

 

  

 

De metalen schroef naast het flessenrek moet nog wit geschilderd worden. Deze is met 4 soortgenoten in een nieuwe balk op zolder geschroefd, die straks het nog te maken trapgat moet stutten. Bij het maken van dat gat zal de haak sneuvelen. Dan gaat het rek weer verkassen.

 

 

Eenden geland in Bourgondië

 

In januari vertelde ik in Eendenkooi vol servies over het Brookshire jachtserviesje dat ik voor 5 euro gevonden had bij een tweedehands winkel. Nu was er plek in de auto om het mee naar Frankrijk te nemen, waar de eenden zijn geland op de eettafel van ons Bourgondische huisje. Hier de beloofde foto's!
 



De placemats lijken kant,
maar zijn van plastic; superhandig!

 

 

 

Carillon op de achterbank

 

Wat doe je in het weekend anders op het Bourgondische platteland dan naar een brocante gaan?

Het is volksvermaak nummer 1. De VVV's geven een kalender uit waarop alle brocantes van de streek van maart t/m maart staan aangegeven. Sommige zijn gespecialiseerd - bijvoorbeeld in oud speelgoed of in postzegels - maar de meeste hebben vergelijkbare troep als op de kleedjes van onze koningsdagvrijmarkten. Alleen de prijzen liggen doorgaans hoger.

Afgelopen zondag hadden we in Décize nog drie kramen te gaan, toen we een mooie klok zagen: een eiken uit de jaren dertig. De verkoper bleek een gepensioneerde juwelier te zijn; hij gaf 6 maanden garantie op deze Westminster ofwel Vedette, die om het kwartier een hele riedel geeft. Onderweg naar huis over de bobbels van de landweggetjes hadden we een waar carillon in de auto.

 

 

Thuis heb ik het houtwerk met St Marc schoongemaakt en de ruitjes gepoetst. Man jaste een plug in de muur en daar hangt hij nu mooi waterpas te wezen.

Na 17 dagen moet hij opnieuw opgedraaid en dan laten we de kwartieren ongemoeid: op hele uren slaan is genoeg. Vonden we dat juist niet zo fijn van het Franse platteland; de stilte?

 

 

 

 

 

IJzerzwaar cadeau

Mijn beste vriendin was gisteren jarig en al enkele maanden had ik haar cadeau in huis. Eind vorig jaar waren we samen op een brocante fair en zij was niet weg te slaan bij de gietijzeren Franse tuinvazen. Er stonden prachtige exemplaren op het landgoed, en zelf heeft ze in haar tuin ook een kleine verzameling. Maar de aankopen bleven toen beperkt tot oude wijnglazen.

Toen ik in januari in een tweedehandswinkel deze tuinvaas van bijna 30 cm hoog zag, dacht ik: ik heb een verjaardagscadeau!
De vaas moest natuurlijk nog gevuld. Op de markt kocht ik iberis, of scheefbloem. Een vast plantje dat niet alleen lang maar ook al vroeg bloeit. En nog een kruipplantje met witte bloempjes dat straks gaat bloeien en tot in augustus doorbloeit. Dus vanmiddag toog ik met een lood- (nee, ijzer-)zware tas richting vriendin. En het was gelukkig in de roos.
  

 Vanwege het formaat kun je de vaas ook binnen zetten, met bijvoorbeeld een droogbloemkrans erop en een dadeltak erin. Of met mos en kaarsen. Onderstaande voorbeelden vond ik op Pinterest:

. 

't Zal wel weer Frans wezen

Voor tachtig cent mocht ik dit draadmandje meenemen uit de Terre-des-Hommeswinkel. 'Wat is het eigenlijk?' vroeg de verkoopster. Ik wist het niet precies; gewoon een decoratief mandje.

'Een Frans eier- of slamandje', vind ik bij webshops van brocantewinkeltjes. Frans doet het altijd goed bij brocante, of 'landelijk', ook zo'n goed bijvoeglijk naamwoord als je wilt verkopen.

 Oud is dit vernuftige inklapbare mandje ook niet, lijkt me. Ik ben niet van plan er sla mee uit te slaan, maar zal 'm aan het plafond hangen of in de keuken aan een rek! Eerste vulling: paaseitjes!

Behangen zonder ladder

Een lampenkap kun je helemaal naar eigen smaak maken door een mooi model bij de Kringloper te kopen en die te (krijt)verven of met behang te beplakken. Dat laatste had ik al eerder gedaan met een megakap voor onze staande schemerlamp in Frankrijk (zie foto boven dit blog).

Die vind ik wel erg groot en aangezien daar ook nog een kleinere kap lag, heb ik die nu ook beplakt. Deze keer met behang van kleikleurige bamboetakken op een ondergrond van gebroken wit. Het is een nauwkeurig werkje.

Teken op de brede kant onder aan de lamp een tekentje en draai de kap over een stuk patroonpapier tot je rond bent. Leg de kap dan weer bij het beginteken en markeer het begin aan de bovenkant van de lamp. Draai hem nog een keer tot je ook de bovenkant hebt getekend. Verbind de begin- en eindpunten van onder en boven met elkaar. Knip de vorm zorgvuldig uit. Bij een taps toelopende kap ziet het er dan zo uit:



Pas hem door hem op de lamp te tapen en corrigeer eventueel. Leg de vorm op het behang en let in geval van een patroon op het behang erop dat de bovenkant de korte kant is. Bij mijn behangetje kwam dat er niet zo op aan. Knip uit met een marge van twee centimeter boven, onder en aan de zijkanten. Gegarandeerd dat je anders te kort komt; afknippen kan altijd nog. 

Spuit de kap in met spuitlijm en plak stukje bij beetje je behang erop, telkens goed uitstrijkend om geen luchtbellen te krijgen. Knip tot slot alles wat uitsteekt af en laat de zijkant een klein stukje overlappen.

Ik vind hem mooi, maar vraag me af op de kleur bij de bank past. We gaan het zien!

Hutkoffer uit de buurt

 

Deze keer was niet ik maar man degene die iets van de straat haalde. Wat zeg ik: van onze straat. Een aantal huizen verderop aan de overkant stonden naast wat andere zooi twee koffers: een verweerde hutkoffer en een kleinere houten koffer. Wat een vondst!

 

 

De hutkoffer heeft een onleesbare sticker en de tekst 'Nederland' met daaronder een Russisch woord. Verder staat er een F op geschilderd en nog iets onleesbaars. Ik heb aangebeld bij de mevrouw die hem aan de weg zette, ik schat haar begin zeventig. Zij wist helaas niet meer te vertellen dan dat hij van een oom was geweest, die ermee gereisd had.
 

 

 Het wit op de kleine koffer zijn verfspatjes; die haalde ik er met StMarc heel makkelijk af. Deze koffer is niet echt oud; hij heeft een nepleren hengsel en er zat een streepjescode op! 

Bij de hutkoffer hebben we een vermolmde lat aan de onderkant vervangen, zoals je op de foto ziet. Die zal ik nog even een verouderde look geven.

 

 

 

Verder ga ik daar zo weinig mogelijk aan prutsen, behalve natuurlijk schoonmaken. Een kapotte handgreep, een ontbrekend scharnier van het slot, afgesleten jute; dat verval ademt een verborgen geschiedenis, die je wegpoetst als je hem gaat opknappen. 

Deze joekel van 85 bij 55 centimeter zetten we waarschijnlijk in Frankrijk onder de trap in de huiskamer. Die die nu nog horizontaal in drie delen in de schuur ligt..

 

Verlanglijstje van een materialist

Ik kom er recht voor uit: ik ben een materialist. Ik hou van spullen, ook al zijn dat oude, gebruikte spullen die soms maar een krats kosten. Ik kan me dan ook slecht voorstellen dat mensen na hun vijftigste geen cadeaus meer kunnen verzinnen. Zelf heb ik altijd wensen: klein en groot.

Op mijn verlanglijstje staat bijvoorbeeld een groene gistfles. Die vind ik erg mooi met een plompeblad, pauweveren of een bloesemtak. Maar de originele flessen zijn tegen de 40 euro. Dat heb ik er dan weer niet voor over. Daarom was voor mij de kleurloze flesvaas die ik voor € 4,50 bij de Kringloper vond, interessant; dat groen kleuren moest ik zelf maar doen.


Op Internet had ik gelezen dat dat met mod podge en voedselkleurstof kan. Maar dan moet je het glas aan de binnenkant kleuren en dan kun je er dus geen water in doen.

Van de week was er bij diezelfde Kringloper een verkoop van allemaal hobbyspullen, en ik vond een setje Decorfin glasverf! Altijd handig, want je kunt het bijvoorbeeld ook op porselein gebruiken.

 
Aan de slag dus met de verf. Wel verrekt kleine flesjes van 16 ml, maar gelukkig genoeg. Ik mengde ruim de helft van het donkere groen met het hele potje kleurloos en gooide daar ook nog een scheut terpentine bij. Vervolgens verfde ik de fles met een platte kwast, telkens erop lettend dat ik alle druipers wegkwastte. Het leuke is dat het glas transparant blijft. Na drie uur (toen hij stofvrij was) zette ik hem op zijn kop en verfde de onderkant.

 Een kniesoor kan zien dat er lichte streepjes op het glas zitten, maar ik vind het goed gelukt. Het is precies de goede kleur groen. Hij krijgt een mooi plekje in Nièvre en een bloesemtak, als die het nog even volhoudt. Van hoe-ie er dan bijstaat, volgt natuurlijk een foto.

 

 

Engelse rozen tegen een Franse wand

Toen wij 3,5 jaar geleden ons huisje in Bourgogne kochten, hadden we het plan het brocante in te richten. Als eerste scoorde ik bij de Terre-des-Hommeswinkel een setje servies: twee borden, wat schotels, twee schaaltjes, een kommetje en twee eierdopjes. Kennelijk zag ik die toen al ooit  in een bordenrek belanden, wat zo past bij een oud boerenhuisje.

Tot mijn verrassing vulde het totaal incomplete serviesje precies het bordenrek dat ik een aantal maanden geleden bij de Kringloper vond.
Ik had hem geschilderd en nu mocht hij hangen. Aangezien de muren nogal zacht zijn, bestond de kans dat we daarbij de muur aan gort zouden boren, maar hij hield zich goed en accepteerde de pluggen zonder steenslag.