Muziekkastje

 In ons Franse huisje hebben we geen internet en draaien nog ouderwets cd's. Die zitten in een lelijk houten kistje. En de vorm van het kistje blijft lelijk als je het een beetje opknapt, wat ik gedaan heb. Maar in elk geval valt het dan minder op dan in licht vurenhout.

Ik heb de buitenkant met krijtverf in een grafietkleur geverfd. De achterwand kreeg een lichte kleur en een erop geplakte muzieksleutel. 

Van een rol oud bloemetjesbehang (of eigenlijk blaadjesbehang) knipte ik stroken voor de zij-en voorkanten. En als extra versiering kwamen er wat besjes en blaadjes bovenop. "C'est le ton qui fait la musique", zullen we maar zeggen.

Knippen en lijmen

Heerlijk is het om te bladeren in brocante tijdschriften, waarvan ik er in de loop van de tijd tientallen verzameld heb. Het maakt dan niet zoveel uit of je een exemplaar van dit jaar of van 2016 bekijkt; brocante interieurs blijven leuk en je krijgt er ideeën door. 

Achter in het Franse blad Maison chic staan dingen waar je zelf mee aan de slag kunt, zoals plaatjes om mee te decouperen of om af te wrijven. 

Dat eerste deed ik met een plaatje van een ouderwetse mevrouw. Netjes uitgeknipt belandde zij op een saaie kan.  En ook een gratis klompje van een geef-en-neemtafel in Nederland kreeg een verfje en een gedecoupeerde roos.

Het afwrijven deed ik met een sierrandje op een mini-kastje. Je moet het randje uitknippen en de afbeelding met mod podge(vernislijm) insmeren, net als de plek waarop je de afbeelding wilt hebben. Daarna ook aan de boven- (+achter-)kant natmaken en een nacht laten drogen. De volgende dag het plaatje natmaken met water en voorzichtig de papierrulletjes eraf trekken. 

Let op: dit kan niet met teksten, omdat je dan een gespiegelde afbeelding krijgt. Wil je tekst, kopieer dan het plaatje eerst in spiegelschrift met een laserprinter. 

Schemeren met tante Jo

 

Ik had net modpoge ofwel vernislijm ontdekt en wilde wel eens uitproberen hoe dat zou gaan met het plakken van foto's op bijvoorbeeld een lampenkap. Van drie oude familiefoto's maakte ik een kopie. Ik smeerde zowel het kapje als de achterkant van de fotokopie in met de decoupagelijm. Na het opplakken kreeg ook de voorkant van de foto de volle laag, voor de houdbaarheid en tegen vergelen. Toen een aantal uur drogen en voilà: de familie stond op de kap.

Twee vrolijk picknickende mannen - geen idee wie -; een familieportret met een klein jongetje - ook geen flauw vermoeden welke tak dat is - en: tante Jo. Mijn vreemde, mensenschuwe tante Jo, met haar bolle wangen.

 

 

Vakwerk is het niet. Want aan de randen van de foto's werd de stof van de kap groezelig en moest dus overgeschilderd en die krijtverf ging weer over het fotorandje heen. En voor decoupage is normaal printpapier eigenlijk te dik. Servetten gaan beter. Maar de modpodge deed zijn werk, dus als oefening geslaagd.

Of ik de kap echt ga gebruiken, weet ik nog niet. Ik heb ook nog geen lampenvoet waar-ie op past. Maar gaat ooit het licht aan onder tante Jo, dan volgt een foto.

 

 

 

 

 

Houtbak met vogeltjes

 

Bij de vertrouwde Kringloopwinkel vond ik een houten bak met een stevige, ijzeren greep. Of het echt een houtbak is, weet ik niet, maar daar doopte ik hem in om. Vorig jaar zomer schilderde ik de buitenkant met krijtverf. Daarvoor gebruikte ik een minipotje van 100 millliliter. Dan kun je nog eens wat met kleurtjes variëren.

 

 

 

Maar alleen verven zou te saai zijn. En aangezien ik niet zo creatief ben dat ik er uit de losse pols een mooie afbeelding op schilder, is decoupage een uitkomst, ofwel: plaatjes plakken.

 

 

Ik had een mooie poster bewaard van de Flow, met allemaal vogels op takjes. Een fijn werkje om ze uit te knippen, maar als er een twijgje brak, kon ik de uiteinden weer onzichtbaar aan elkaar plakken. Met modpodge. Eerst het oppervlak insmeren, dan de afbeelding plakken en vervolgens nog eens met modpodge eroverheen om de afbeelding te sealen.

Deze vogels vliegen niet meer weg.