Bonne nuit

 De matras ging in de dakkoffer en het nieuwe beddengoed was de vorige keer al meegenomen. Dus het laatste bed kon opgemaakt worden, op de tweede logeerkamer die wij op zolder getimmerd hebben. Het is een knus kamertje geworden. Ik ben er helemaal blij mee! De logees hoop ik ook...

Fimpje kijken en doen!

 

Na het bekleden van een fauteuil had ik nog stof over en wilde daar een bijpassend kussen van maken. En gelijk daarbij wat technieken uitproberen, namelijk het naaien van piping en van stofknopen. 

Ik had een binnenkussen van 35 cm, dus daar maakte ik een stofleggingsschema voor met twee stoffen. Waarbij wat aan de ene kant stof A was, aan de andere kant B werd. 

Koord voor de piping had ik ook nog. Maar hoe ging het ook alweer? Op YouTube zag ik een duidelijk filmpje over hoe je een piping-rand maakt voor een kussen.

Voor de stofknopen heb je een pakketje nodig waarin een plastic vormpje zit, een doordrukdopje en metalen knopen in twee delen die in elkaar moeten klikken. Maar met de meubelstoffen lukte dat niet. Die kreeg ik niet om de knoop heen omdat ze te dik waren. Gelukkig ging het wel prima met velours de panne. Hoe je de stofknopen op de kussens naait, legde deze jolige meneer uit.

Zo kun je zelf lekker experimenteren: filmpje kijken en doen! 

Twiet twiet, kierewiet

Ik gooide op de plaatselijke vuilstort iets in de metaalbak en zag een vogelkooi liggen. Al lang geen huis meer voor een parkiet, denk ik, want er lagen lampjes en lichtsnoeren in. Wie doet er nu zo'n mooie vogelkooi weg? Dan ben je toch een beetje... 

Goed; het ding was gespleten aan de bovenkant en had her en der een deuk. De verf op het houtwerk bladderde en hij had rare blauwe accenten. Maar dat valt allemaal te herstellen. Door de houten bovenkant ging een schroef en we kitten de scheur vast met 3-componentenlijm. Daarna kreeg de kooi een goede schoonmaakbeurt en de bladders schuurde ik weg. 

Al die spijltjes met de kwast verven is eigenlijk geen doen, maar ik ben erg van restjes opmaken en dingen zo goedkoop mogelijk doen. Dus geen nieuwe spuitbus gekocht, wel een restje antracietkleurige verf uit de kelder gehaald. 

Leve de werkverschaffing. En het grappige was: er bleek toch niet genoeg verf, zodat er alsnog een potje tegenaan moest.

De kooi is klaar. 'Gothic' vindt mijn dochter 'm.

UPDATE december 2022: en hier staat de kooi op z'n plek; op een van de slaapkamers in Frankrijk. Met een houten poppenbeeldje van de Kringloper erin.

Lapjesfauteuil, deel 2

 De zitting van de fauteuil was het best om mee te beginnen. Want het schuimrubber dat daarop zat, was nog goed. Ik legde een stuk fiberfill op maat over de zitting heen. Hierdoor gaat de stof niet schuiven. Na het kijken van diverse YouTube-video's van stofensteen.nl zat ik te popelen om het daar uitgelegde 'slangentongetje' op de hoeken uit te proberen, maar dat ging niet op voor dit model stoel. Hier waren op de hoeken vierkanten uitgeknipt. Met kleine spijkertjes en wat extra fiberfill trok ik ze zo strak mogelijk.

Nu moest het gapende gat van de rug gevuld. De vorige stoel had ik met karton verstevigd, maar de holte die in de achterleuning zit, krijg je daar niet goed in. Het werd dus weer jute, zoals bij het origineel: een stevige, dichte jute. Met spelden zette ik de achterstof vast op de jute en niette ze samen in de rugleuning. De stoel had ik daarvoor op zijn rug gelegd, dat werkt het makkelijkst. 

Daarin 2 centimeter schuimrubber erop geniet en daar ging weer een laagje fiberfill op. Daarna vouwde ik de stof- en jute laag (ongelijk afgeknipt) over het schuimrubber met de fiberfill naar voren, en stak een speld door het midden. Markeer ook het midden van de stof en centreer die op het fiberfill. Dan kun je de rugleuninglap gaan nieten, omgevouwen aan de randen en mooi in de vorm. Dat wil zeggen... als je nietjes niet te kort zijn om door die twee lagen stof, jute, schuimrubber en fiberfill heen te slaan, zoals bij mij... 

Met nietjes van 14 mm (in plaats van 10) lukte het wel.

De kers op de taart is natuurlijk het passement: ofwel het afwerkbandje, dat je met een lijmpistool stukje voor stukje tegen de rand plakt en waarmee je de nietjes maskeert. 

Het kan altijd beter, maar ik schaam me niet voor het resultaat. En wat was het leuk om te doen. Ik heb er zeker geen lapjeskater aan overgehouden.

Lapjesfauteuil 1

 In 2018 zei ik over de twee fauteuils die we op een brocantemarkt kochten: ze stofferen wordt een voorjaarsklusje. Ik zei niet in welk jaar...

De eerste was inderdaad vrij snel klaar, maar omdat ik daar ontevreden over was, bleef de tweede maar staan. Met zijn verbleekte, kapotte bekleding...

Ik had het frame al wel eens een kwastje kersenbeits gegeven, maar druilerige Pinksterdagen zorgden ervoor dat de stoel nu ook een jasje kreeg. 

 Ik ben een fan van meubelstoffeerder Jantine Ranzijn. En ook dit blog van de Franse Nathalie Gagneux bekijk ik regelmatig, omdat je zo vrolijk wordt van haar veelkleurige, folkloristische stoffencombinaties. Er zit veel werk in het maken van lappen met gemengde stoffen, dus terecht dat er een prijskaartje aan hangt. Toch vroeg ik me af of ik zelf iets met verschillende stoffen zou kunnen bekleden, al wilde ik het niet zo bont maken als Nathalie. Gelukkig hebben wij in onze woonplaats een fijne stoffenboer die daarin kan voorzien. En die nota bene zelf zo'n leuke lapjesstoel in de winkel heeft! 

Ook tweedehandswinkels zijn goede plekken om rond te neuzen voor lappen en voor geborduurde schilderijtjes en biesranden die je kunt verwerken. 

Uiteindelijk hield ik het heel bescheiden, met slechts twee stofjes; een effen kerriekleur en een donkerbruine met gouden bloemetjes. Ze contrasteerden mooi. Ik tekende een ontwerp voor een combinatie van de twee  in drie lappen: twee voor de rug en een voor de zitting. Hiervoor mat ik de breedste breedte en de breedste lengte op de stoel plus 3 centimeter voor elke buitenrand. 

Wordt vervolgd.

Veldboeketje

Boterbloemen, madeliefjes en paardenbloemen: daar staat ons weiland vol mee als we een aantal weken niet in Frankrijk zijn geweest. Het zoemt en bromt overal en je wordt kletsnat als je erdoorheen loopt. Dus eerst een veldboeketje maken en dan toch maar maaien... 

Dan is het nog altijd genieten van de koolzaadvelden rondom en de paardenbloemen in de koeienwei achter.

Een wastafelkastje

Er stond een donkerbruin kastje in het huisje in Nièvre - Bourgogne, dat we 8 jaar geleden kochten.  Een  robuust ding; te groot voor nachtkast en te klein voor servieskast. Ik schilderde hem rozerood en een poosje stond hij wel aardig onder een bordenrek met rood, Engels servies.

                                      

Voor de laatste slaapkamer die we construeerden, hadden we een wastafel nodig en het idee was om daar zelf een kastje onder te monteren. Inderdaad: het kastje van beneden was daar prima geschikt voor. Man heeft er een wastafel op gekit en er zo aan verzaagd dat het mooi aansluit op de plint waaronder de leidingen weggewerkt zijn.

Een los handdoekenrekje van een brocantemarkt paste precies op de zijkant. Nu moet het kastje alleen nog in de blanke lak, want de krijtverf die erop zit is te kwetsbaar voor waterballetten. 

Veel leuker dan een kant-en-klaar badmeubel! 

 

Antieke opknapper

In de loop van de tijd heb ik veel bij elkaar verzameld via de Franse Marktplaats: leboncoin. We hebben daar bedden en kasten op weggehaald. Nu is met spijt in het hart het einde van de zoektocht in zicht: nog een bed voor onze tweede logeerkamer. We hadden een afspraak om een bed op te halen, toen we in maart in Nièvre waren. Maar dat kon niet doorgaan omdat we onverhoopt weg moesten in verband met een lockdown.  Zo zochten we op Marktplaats en vonden ons laatste bed in Rotterdam. 

Op een in-gure, windkracht-7-dag haalden we 'm op. Hij ging boven op de Opel, en zal dat straks 800 kilometer zuidwaarts ook moeten. Een prachtig Victoriaans bed; had ooit in een monumentaal pand in Brielle gestaan. Het komt oorspronkelijk uit Engeland, dus is gewend te reizen. Ik ga 'm opknappen en natuurlijk van een frisse matras en mooi beddengoed voorzien. Wordt vervolgd.

Klussen bij de kachel

Het was heel even lente in de Bourgogne, maar over het algemeen woei er een koude wind en bleven de temperaturen achter. Dus: veel geklust. De resultaten in foto's laten nog even op zich wachten, omdat niets echt klaar is. Maar de laatste slaapkamer boven wel zo goed als, in de kleuren chardonnay, koffielikeur en stroop.

Hier dan wat kleine projectjes.

Van mijn beste vriendin kreeg ik een tafeltje dat van haar ouders geweest was. Het toonde de tand des tijds, maar de vorm was leuk. Ik schilderde het onderstel in Gamma krijtverf, kleur Havermout. Het bovenblad werd antraciet. Met vernislijm plakte ik er een plaatje op uit The illustrated London News van 13 augustus (onze trouwdag!) 1887. Dames met hoeden! 

Op de overloop boven is er wel plek voor. Al vindt man het hier al veel te veel een uitdragerij worden. Het tweede was een mini-vitrinekastje. Dat stond twee jaar geleden bij de Kringloper voor 35 euro: te duur. Totdat er een dagactie was, omdat er zoveel mogelijk ruimte vrijgemaakt moest worden voor de kerstafdeling: alle (klein)meubels voor de helft. Het kastje werd van ons. Er kwam een nieuwe knop op en ik heb de buitenkant geel geschilderd, zodat je contrast houdt met het donkere hout. 

Boven staat een vers geverfd nisje te wachten op dit kastje.