Lavendel: zakjes maken

 De winter moet nog komen, maar mijn hoofd is alweer bij voorjaar en zomer. Hoe prachtig zullen de bossen lavendel weer bloeien! Vorig jaar heb ik bijna de hele oogst op de composthoop gegooid en dat is natuurlijk eeuwig zonde. Vandaar dat ik nu lavendelzakjes aan het maken ben, zodat de nieuwe oogst daar te zijner tijd mee gevuld kan worden. Heerlijk voor je linnenkast of op je nachtkastje en heel leuk als cadeautje.
8 x 13 cm. leek me een mooi maatje. Ik vond een grof gordijn bij de Kringloper waar ik ontelbare zakjes uit zou kunnen knippen en van een gaatjesstof waar je ook op kunt borduren. 

Good old pinterest zorgt dan weer voor lavendel-borduurpatronen. Bij de kachel lavendeltakjes borduren; dat heet voorpret!

Halen en brengen

Er moest in Frankrijk weer naar de stort gereden, want man is begonnen met het slopen van keukenkastjes voor de aanleg van water naar de bovenverdieping toe. (Dat was een tegenvallende klus; op een gegeven moment was het buiten nat en binnen ook, want er ontstonden lekkages. We leerden mooie Franse woorden voor allerhande loodgietermateriaal en uiteindelijk kwam alles goed.)

Nadat we de keukendeurtjes, het puin, papier en glaswerk in de daarvoor bestemde bakken hadden gegooid, wierp ik nog een blik in de container met 'meubles'. Die was bijna leeg, maar 5 meter diep lagen toch twee interessante dingen die de val hadden doorstaan: een hoge plantentafel en een rond tafeltje met Queen Anne-pootjes. Op de stort staan altijd enorm lange stokken met een haak (beslist voor struiners zoals ik) zodat we de meubeltjes konden optakelen. 

"U heeft geluk", riep de beheerder ietwat spottend, onderwijl zijn schouders ophalend over die Nederlanders die brood zagen in andermans afval.
Helaas was het de laatste dag van ons verblijf, dus ik heb de tafels alleen maar op zolder gezet. Maar twee leuke projectjes wachten voor volgend jaar!

Herfststukje

Wat een mooie bladeren liggen er in de tuin! Leuk om een herfststukje mee te maken. Zelf ben ik in het bos op zoek gegaan naar schors en sparrenappels. Dennenappels kon ik niet vinden, dus die komen van de kerstuitstalling van de Kringloper.
Er kwam wat kleur in het geheel door onrijpe vijgen uit de tuin, klimopbolletjes, mos en losse blaadjes van de hortensia. In het midden een stenen kerstpegel, De schikking zit in een omgekeerde kaasstolp, zodat je door het glas ook van alles kunt zien. En die stolp ligt dan weer op een mooie schaal, om hem wat meer body te geven. Houtkacheltje aan: herfst!

 

Zakje voor bloemenzaad vouwen

De dagen worden weer korter en somber. Dus wie wordt niet vrolijk van een zakje judaspenningzaad?

Het zakje is heel makkelijk zelf te maken van een oude tijdschriftpagina. Hoe? Dat zie je op dit YouTubefilmpje.

Ik heb zelf een bijlage uit de IKEA-gids gebruikt en er telkens een takje gedroogde judaspenning op geplakt.

Schrijf op de buitenkant wat erin zit en wanneer er gezaaid kan worden. Leuk cadeautje!

Rendier haken

Nu de Intratuin de ijsberen al heeft staan, kan ik wel een rendier haken, toch?

 

Ik zag een leuk plaatje op Pinterest en heb er mijn eigen beestje van gemaakt. Het kerstrood was op, dus werd het kerstoranje.

 

And I think to myself: what a beautiful world

 Een oude wereldbol met een metalen gradenboog en een houten standaard; hoe mooi is dat? Iets bereikbaarder maar ook heel veel lelijker was de plastic bol die ik voor
€ 3,80 bij de Kringloper zag. Als ik die eens kon verouderen?

 

Ik had er een hard hoofd in. De voet met muurvuller bestrijken en een kleurtje geven zou nog wel lukken. De gradenboog met goudwas insmeren waardoor hij een koperlook kreeg misschien ook wel, maar de kaart zelf zo'n mooi patina geven dat het helle blauw verdwijnt en de tekst toch leesbaar blijft? Voor een midweek alleen in Frankrijk leek het mij een leuke klus. 

 

Wat ik uiteindelijk gebruikte voor het verouderen van de bol, was kersenbeits. De eerste laag deed ik met een kwastje en de nog heel lichte stukken depte ik daarna een beetje bij.

De verlichting deed het niet en knipte ik eraf. Waarschijnlijk zou de gebeitste bol toch een vlekkerig licht gegeven hebben.

De voet kreeg na een krijtverfje ook nog wat dark wax, om hem 'viezig' te maken. Ik heb mijn 'oude', doorleefde wereldbol, die zelfs in helblauw al vintage was, omdat Joegoslavië en Birma er nog op staan...

Knippen en lijmen

Heerlijk is het om te bladeren in brocante tijdschriften, waarvan ik er in de loop van de tijd tientallen verzameld heb. Het maakt dan niet zoveel uit of je een exemplaar van dit jaar of van 2016 bekijkt; brocante interieurs blijven leuk en je krijgt er ideeën door. 

Achter in het Franse blad Maison chic staan dingen waar je zelf mee aan de slag kunt, zoals plaatjes om mee te decouperen of om af te wrijven. 

Dat eerste deed ik met een plaatje van een ouderwetse mevrouw. Netjes uitgeknipt belandde zij op een saaie kan.  En ook een gratis klompje van een geef-en-neemtafel in Nederland kreeg een verfje en een gedecoupeerde roos.

Het afwrijven deed ik met een sierrandje op een mini-kastje. Je moet het randje uitknippen en de afbeelding met mod podge(vernislijm) insmeren, net als de plek waarop je de afbeelding wilt hebben. Daarna ook aan de boven- (+achter-)kant natmaken en een nacht laten drogen. De volgende dag het plaatje natmaken met water en voorzichtig de papierrulletjes eraf trekken. 

Let op: dit kan niet met teksten, omdat je dan een gespiegelde afbeelding krijgt. Wil je tekst, kopieer dan het plaatje eerst in spiegelschrift met een laserprinter. 

Het wierookvat (?) hangt

 Eerder schreef ik hoe wij een koperen hanglamp/wierookvat (?) vonden op de Nederlandse vuilstort. We namen hem mee naar Frankrijk en daar hangt hij nu aan een van de balken. 

Met een nepplantje erin breekt hij een saai hoekje. Nu is de grote slaapkamer boven een gewijde plek.

 

Net echt!

 Een oud koperen bed is mooi, maar vaak missen ze wat 'knopjes'. Gelukkig maar 1 bij het bed dat wij enkele maanden geleden in Rotterdam kochten, via Marktplaats. Zo'n missend knopje gaat toch storen. 

Ik had houten kralen in precies dezelfde maat en sloeg er een met een spijker op de goede plek in de stang waar het bolletje ontbrak. Zo was gelijk het gat van de kraal gedicht door de spijkerkop. Daarna ging er met een fijn kwastje goudwas van Annie Sloan op. Ik geloof dat ik de bright gold heb gebruikt, maar ze heeft ook een koperversie. Zwart uitslaan zal dit bolletje nooit. Het lijkt altijd al in de rij van de andere gestaan te hebben; net echt!

Brocante overloop

 Er lag nog steeds van allemaal zooi, boven op de overloop van ons Franse huisje: verfblikken, gereedschap, cd's, oude kranten enz. Nu er meer tijd is voor details, eerst daar maar eens een gezelliger plekje van maken. Dus de zooi opgeruimd en nog twee dingen van mijn ouders opgehangen. Een spiegeltje en een 'borstelbord' waar een kledingschuier aan hing. Geen kostbare items, maar wel nostalgische. Droogbloemen zijn heel wat leuker dan een halfversleten borstel, zodat die plaatsmaakte voor twee alliums en een bosje lavendel.
Beide hangdingen hebben verschillende kleuren hout, en dan ben ik altijd geneigd ze te verven, omwille van de eenheid. Maar nee, deze keer laat ik het zo. Wel zo levendig!

Huize Vijvervreugd

Het is zo leuk om een vijver te hebben! Zo'n 18 jaar geleden maakten we er een in de achtertuin. We groeven een kuil met 3 verschillende dieptes en legden daar vijverfolie in, dat we vastmaakten onder bielzen. We vulden 'm met kraanwater en gooiden er uit een nabijgelegen kanaaltje ook een emmer bij. Op de bodem zetten we diverse mandjes met waterplanten. En zo kregen we al het jaar erna watersalamanders, schrijvertjes, libellen en kikkers. Maar een rechthoekige bak met water bleef het. Vandaar dat we het minst diepe deel volstortten met aarde zodat de planten daar welig konden tieren. En dat doen ze nog steeds. Een gigantische varen, dotters, riet en - minder gepland - bramen. In het water dan nog waterlelies. 

Ik weet niet hoe lang de bielzen het nog volhouden; ze zijn behoorlijk gebarsten en regelmatig hopen zich er mierennesten in op. De varen is dorstig, zodat we af en toe het waterpeil moeten herstellen met de tuinslang. 

Maar het fijne van die planten is dat ze de reiger belemmeren om te landen. Want begin mei gaat die standaard op het garagedak eerst lekker schijten, speurt de vijver af en pikt vervolgens vanaf de biels met 1 hoofdknik een kikker uit het water. Dat is er nu in juli niet meer bij. Een hongerig reigertje is vast ook zielig, maar mijn sympathie ligt bij de kikkers. 

Bonne nuit

 De matras ging in de dakkoffer en het nieuwe beddengoed was de vorige keer al meegenomen. Dus het laatste bed kon opgemaakt worden, op de tweede logeerkamer die wij op zolder getimmerd hebben. Het is een knus kamertje geworden. Ik ben er helemaal blij mee! De logees hoop ik ook...