Linnenkast

Hij stond bij mijn favoriete tweedehandswinkel in Utrecht; deze eiken linnenkast. We haalden hem op, met in de achterbak gereedschap om hem ter plekke te demonteren. Ik zette de onderdelen op de slaapkamer waar de kast moest komen. Toen ik er na 1,5 week mee aan de slag wilde, bleek er een zijpaneel te missen! Dat was in Utrecht achtergebleven...  

 

Na  wat heen-en-weergebel kwam-ie gelukkig boven water en kon de kast in zijn geheel in de krijtverf gezet. Te weten: Svenska blue van Annie Sloan. Hij viel iets blauwer uit dan ik dacht, want in het kamertje had ik al het een en ander groen geverfd. Maar de combinatie is al gewend. 

Ik had te weinig verf om alle planken te schilderen, dus beplakte ik er twee met behang. Als bescherming ging er Annie Sloan clear wax over het schilderwerk. En de ornamentjes maakte ik iets donkerder met dark wax. 

Voor de styling kwamen er een rieten mand en wat kunstbloemen bovenop. En binnenin liggen er zowaar ordelijke stapeltjes, voor zolang dat duurt...

 

 

 

Voetenbankje

 

Fijn om tussendoor iets kleins te maken, als je met muren en kasten verven bezig bent. Zo kwam er bij onze tweedehandswinkel een voetenbankje binnen dat er niet meer uitzag. Hij dreigde in de vuilcontainer te belanden, maar dat ging me aan het hart.

Ik ben in afwachting van onze okergele bank uit het oude huis en wilde die kleur laten terugkomen. Dus bij Karwei heb ik een proefpotje oker laten maken (wat een service!), en bij de stoffenwinkel een half metertje stof gekocht. Op het oude voetenbankje zat een stofje met aangenaaide zijstukken. Dan kun je de hoeken netjes afwerken. In verband met de tijd wilde ik er liever niet de naaimachine bij pakken; de elektrische nietmachine moest volstaan. Dus de hoeken zijn niet top strak, maar het bankje is perfect voor mijn vermoeide voetjes aan het eind van een klusdag.

Windsor stoelen

 Wat waren ze mooi: de vier Windsor wheelback stoelen van de tweedehandswinkel. Eén daarvan met leuningen en de andere drie zonder. Het mooie van de eetkamerstoeltjes is de tekening van het iepenhout. Thuis bleek al gauw dat een half uur de maximale zittijd was, omdat je daarna een houten achterwerk krijgt... Maar zoals onze beweegprofessor Scherder zegt: "De enige goeie stoel is een stoel die beroerd zit". Zo gezien heb ik een geweldige koop gedaan! 

Ik zal dus mettertijd zitjes moeten maken, maar bovendien wilde ik de stoelen upgraden. Ze zijn nogal donker gebeitst/gelakt. Ik besloot het zitvlak, de gebogen rand, het wiel en het onderste deel van de achterpoten lichter op te schuren om later te behandelen.

 De rest schilderde ik in Annie Sloan Coco of Chateau grey (twee aan twee). Eén spijl in het Scandinavian Pink van de servieskast, als grapje en om eenheid in de achterkamer te krijgen. Een behoorlijke klus, want alles moet met de hand geschuurd. Om over het afplakken van de spijltjes maar te zwijgen.

Omdat het schilderwerk vrij vlak is, leek het me toch het mooist om het kaalgeschuurde hout donker te beitsen voor contrast. Daarvoor kocht ik binnenbeits van Gamma in antraciet. Waarom vond ik nou de kleur op het etiket het mooist die pas na drie keer behandelen ontstond? Het zou eens snel kunnen...
Eén stoel kreeg de gewenste make-over, om te kijken of die mooi genoeg was om het hele kwartet te doen. En hij kan door de ballotage! Meevaller: één keer beitsen was voldoende, op het nawerken van enkele plekken na.

Roze

Geïnspireerd door de abrikooskleurige/terracotta muren in mediterrane landen, wilde ik ook zo'n kleurtje op twee muren in de voorkamer. Het kleurkaartje leek prima, maar het was even schrikken toen de verf gemengd was en ik thuis nog eens in de pot keek. Ik had hem warmer oranje ingeschat en dit was behoorlijk roze! Als ik vroeger als kind één kleur niet mooi vond, was het roze... (met uitzondering van oudroze). Qua kosten en werk (weer naar die bouwmarkt fietsen en iets anders uitzoeken) besloot ik toch te gaan kwasten. En toen duurde het twee dagen totdat ik dacht: ach, best een trendy kleur die de rest opfleurt en zonnig is. 

En - nog niet afgeschrikt - besloot ik de servieskast ook met roze krijtverf te schilderen en wel Scandinavian pink van Annie Sloan. Ook die viel heftiger uit dan verwacht en daarom ging-ie daarna in de dark wax, wat de felheid afzwakt. De achterwand van de kast deed ik in dezelfde kleur als de muren in de achterkamer en met dezelfde verf. Het kán: latex op hout, maar het is kwetsbaar. Vandaar dat die delen ter bescherming ook een waxlaag kregen.

Goeie vangst

Er was een tijdje radiostilte. De oorzaak daarvan is dat mijn partner en ik besloten niet langer samen verder te gaan en dan ben je niet bezig met een blogje verversen.
Hoe raar kan het lopen in een mensenleven. Eigenlijk dacht ik na tien jaar tweedehands spullen opgeknapt te hebben, daar noodgedwongen mee klaar te zijn. Het Franse huisje stond vol en ons huis in Nederland - modern ingericht - was ook af. Nu moet ik door de koop van een eigen huisje opnieuw huisraad gaan verzamelen, combineren en opleuken. Daarvoor zal ik weinig voetstappen zetten in de IKEA maar des te meer op brocantemarkten, in tweedehandswinkels en naar Marktplaatsadressen.

Voor het eerste meubelstuk hoefde ik geen enkele stap te zetten: dat kwam naar me toe. Ik kreeg een zwartgeverfde salontafel. Na uren in de weer met verfbrander en krabber was het resultaat een duidelijk afgebrand tafeltje. Zonde van de moeite.

Op het kale hout zou ik het decoupagepapier van Made by Mint kunnen uitproberen. Ze hebben mooie prints In A1- en A3-formaat. Ik verfde de poten en het onderblad met krijtverf om dat te combineren met een decoupage-vel op het bovenblad. Het bovenblad schilderde ik op advies van de Annie-Sloan-leverancier wit, omdat het ietwat doorzichtige decoupagepapier er overheen moest. Op A1-formaat bleef er aan de bovenkant ruimte over. De kunst is dan om zo bij te schilderen dat het vel langzaam overgaat in het schilderwerk.

En dat leidde tot deze originele salontafel met een paalzitter die een gloeilamp opvist. 

De ongeschilderde zijranden kregen een laagje kersenbeits, de poten werden in de was gezet en het bovenblad in de vernis.
Zo vist de visser ook na heel veel kopjes koffie niet in een zee met bruine kringen. 

Stolpen struinen

 

Glazen stolpen zijn prachtig. Het mooist zijn natuurlijk de grote, 'platte' stolpen van vroeger, waar vaak heiligenbeelden in stonden. Ook met droogbloemen zijn die heel decoratief.

Zelf heb ik maar een paar kleine exemplaren. De eerste erfde ik van mijn ouders, die er zo'n goudkleurig klokje op batterijen in hadden. Dus de bodem was niet te gebruiken. De Kringloper had een rond, rieten bakje waar hij prima op paste. Erin zitten een stenen vogel, op een Indonesisch strand gevonden koraal (illegaal?) en een takje. 

De tweede stolp kwam uit ons tweedehandswinkeltje. Hij is niet echt oud. Een cadeau gekregen kaars in de vorm van een vogel staat er leuk in. 

Nummer drie is een met takjes gegraveerd stolpje, waarvan ik alleen het glas vond in een  tweedehandswinkel. Tegelijk vond ik het koperen schaaltje wat prima als drager paste, omdat de greep ook van koper/messing is. Een batikstempel, een uit een Afrikaanse noot gesneden ketting en een schelp liggen erin.

Deze kleine verzameling wacht nog op een platte stolp. En als die gevonden wordt, gaat de zoektocht verder naar iets moois voor erin.

Tuinpraat

 Ik ga nog maar even door met tuinpraat. En wil je laten zien hoe de tuin in La douce erbij staat. Ondanks dat er vrienden en hun bagage mee gingen naar Frankrijk, kon in de dakkoffer ook de tuinvaas mee, waar - voorlopig - een artisjok in geplant werd.

Het 'bootje', gemaakt van steenbrokken uit de muur waar een raam in is gemaakt, stond er vrolijk bij. Vooral de salie in het midden was een blikvanger. Maar ook de verschillende astertjes stonden mooi te bloeien en de juffertje-in-het-groen, waar ik vaak op zit te mopperen, is in bloei toch wel schattig.

De pioenen bloeiden ook mooi. Alleen het wilde bloemenmengsel dat we zaaiden, zal nu ten prooi vallen aan de droogte, vrees ik. 

Het terrein hebben we maar deels gemaaid, zodat we konden genieten van een veld vol wilde margrieten.

De eerste rozen begonnen al te bloeien en de druiven hadden minitrosjes. Maar ze snakten nu al naar water. Ik doe de regendans...