Kerstknutsels

Als fan van Pinterest kijk ik in deze decemberweken vaak even naar inspiratie voor kerstknutsels. Ik heb altijd mooi karton en wol of katoen op voorraad. Dus wat kun je daarmee? 

Ik maakte deze kerstkransjes (0 calorieën!) en een kerstboompje.

 

Bij Action vond ik een bolletje katoentouw € 0,79) waar ik een kerstengel en  macramé-ster van maakte.

En daarna was er tijd voor het kerstgroen: kerststukjes, kransen en een minibosje in de sneeuw met een auto met kerstboom op het dak, onder een stolp.

Vers aan de haak: een Scandinavische kerstkabouter

Een avondje haken is een heerlijk tijdverdrijf, in de donkere dagen voor Kerst. Ik vind de Scandinavische kerstkabouters heel gezellig en zo'n nisse of tomte wilde ik graag maken. Via Pinterest vond ik deze gratis Duitse beschrijving van zo'n miniatuurmannetje (9 centimeter lang). 

En hij heeft een grappige verrassing: als je zijn mutsje aftrekt, blijkt er een echt kopje met haar en ogen onder te zitten. 

Vogelkooien zonder vogels

Ik ben altijd al gek op vogelkooien. In de jaren 80 waren die helemaal in, maar nu zie je ze ook weer overal. Meestal van metaal en in allerlei kleurtjes of nog hipper: koper. 

Ik heb er drie en nu staat er een stop op. Hoe gekooid wil je zijn? 

De eerste vond ik jaren geleden bij de Kringloper. Ik heb hem gelaten zoals-ie was en met een slinger plastic klimop hangt hij aan het plafond in de woonkamer van ons Franse huisje.

De tweede stond nog niet zo lang geleden ook daar, hij was van goudkleurig metaal. Dat glom me te veel en ik schilderde hem in grafiet met een klein kwastje. Helaas heb ik daar even geen foto van. Hij heeft ook nog geen plekje.

 De meest recente vondst was in een andere tweedehandswinkel. Een bamboe kooitje, met een stokje erin voor Lorre, en een metalen deurtje. Hij heeft een verbleekte rode kleur. Een 'patina', heet dat. Te mooi om iets aan te veranderen. De slaapkamer waar deze kooi mag hangen is pas af als de geraniums uitgebloeid zijn (...), maar het begin is er. Een vogelkooi is al het halve werk.

Schemeren

In mijn voorvorige post schreef ik over een lampenkap die ik geschilderd had. Hier enkele foto's van hoe hij op de standaard staat; zijn definitieve bestemming. Nu kap ik met dit onderwerp...

  

Na het zuur het zoet

Een zomermaand in de Bourgogne betekent ook weer het bezoek aan een aantal brocantes en tweedehands-winkels. Op de marktjes weten ze inmiddels van prijzen. Zo staan er nog vaak mooie, oude kruiken, maar de gave exemplaren zijn kostbaar. Deze azijnkruik vonden we bij de Emmaus voor slechts 5 euro. Een paar uitgebloeide alliums erin en je hebt mooie decoratie.

Lampenkap: precies pas

Bijna topzwaar werd onze schemerlamp door de oversized kap. En de andere lampenkap die we nog hadden, was eigenlijk te mini.

Toen een vriendin een kap aanbood van precies het goede formaat, nam ik hem graag aan. Alleen het dessin vond ik lelijk. Maar dat valt natuurlijk op te lossen met krijtverf. En wel van een proefpotje Wood & wall, kleur True taupe, van Gamma.

Vlag en teksten verdwenen zienderogen, maar toch dekte 1 potje verf onvoldoende. Dat zie je niet met het blote oog, maar als je de kap op een brandende lamp zet, schemeren er onaffe plekjes doorheen. Dan nog maar een kwart potje ertegenaan.




Tot slot voor het brocante-effect nog een mooi gehaakt randje met het lijmpistool aan de onderkant geplakt.

Zingen voor de jarigen

Ouders van de vriendin van onze jongste dochter hadden al een huisje in de Bourgogne toen wij ernaar op zoek gingen. Sinds we bij hen op de koffie gingen voor meer informatie, zien we elkaar regelmatig. 

Net als wij bezoeken zij regelmatig brocantes en toen wij een uitnodiging kregen voor een feestje, wist ik dat het cadeau brocante aan moest doen. Ook al was het een plastic cadeaukaart...

Dus bij de Kringloper kocht ik een oud dienblaadje en schilderde dat met krijtverf. Vervolgens schuurde ik het door voor het verouderingseffect. Omdat de feestvarkens in de muziek zitten, lijmde ik op de bodem vergeelde bladmuziek. Daarop drie lagen vernis, hoewel ik niet verwacht dat er echt mee geserveerd wordt. Ook het cadeaudoosje kreeg een buitenkant vol muzieknoten.

Tot slot een bloem van een eierdoos erop geplakt en raffia eromheen gestrikt en nu kunnen we zingen voor de jarigen. Wat? Chants de terre et de ciel van Olivier Messiaen.

Kopje koffie in mistig Parijs

Lang stond ik te twijfelen bij twee eiken bijzettafeltjes aan de straat; zou ik ze meenemen of niet? Ze waren namelijk niet heel bijzonder of oud. De ene had zelfs een spaanplaat bovenkant en de ander een half verkoold bovenblad dat ook nog eens fineer bleek. Ook misten ze allebei twee achterlatjes. 

Toch hadden de poten van het kleinste tafeltje wel wat, dus hing ik ze aan mijn fietsstuur.

Ik zaagde met een handzaag het bovenblad van de tafels af. Want het blad van de een kwam op het onderstel van de ander. De verkoolde kant van het fineer blad beplakte ik met gemarmerd zelfklevend kastpapier. Wie graag onder de tafel ligt, ziet dan wel iets zwarts, maar geen brandplek...

Met de cirkelzaag zaagde ik een grenen latje en lijmde dat bovenaan als tussenlat. Daarna ging het onderstel in de Wood  & wall krijtverf van Gamma, in de kleur Bluish black. Voor zo'n klein projectje kun je prima een minipotje gebruiken.


Op het bovenblad kwam een poster van Parijs. Die had ik ooit bij de Kringloper gekocht. Er moest een halve straat afgeknipt worden maar het melancholieke wintersfeertje bleef gelukkig. Met spuitlijm plakte ik hem op de bovenkant. Door het zijwaarts inboren van schroeven kwam het onderstel vast te zitten aan het bovenblad. Tot slot nog twee lagen Home Deco Varnish van Action eroverheen, zodat hij vuilbestendig werd.

En nu kunnen we dus een kopje koffie neerzetten op een bankje aan het water in mistig Parijs. Of is het Wenen?

Een nieuwe rug

Geweldige filmpjes die uitgebreid laten zien hoe je een stoffeerproject moet aanpakken vind je op YouTube bij MissMustardseed. Daar kreeg ik goede tips. 

Eerst de stoel gesloopt en alle materialen zoveel mogelijk intact gehouden en erop gezet waar ze vandaan kwamen. Het houtwerk was her en der licht beschadigd, dus na dat met StMarc schoongepoetst te hebben (moet je zien wat er nog van afkomt!) en wat opschuren, beitste ik dat met een schuimkwast en binnenbeits van Gamma in kersenkleur.
Het schuimrubber op de zitting was nog goed en kon dus blijven zitten. Dat van de rug moest ik vervangen.


Ik vond het een beetje gek dat de rug een open gat bleek, na het demonteren van de jute, het schuim en de stof. Je zou daar singelband in kunnen plaatsen, maar een stuk stevig karton (van de stoffeerwinkel) leek me egaler. Het precies op maat knippen hiervan was lastig en vergde nogal wat 'bijknippen'.

Met speciale stoffeerderslijm (Palty) lijmde ik de stof (die ik op de maat van de mal had geknipt) op de achterkant van het karton vast door zowel stof als karton in te spuiten. Wauw: nog nooit met zulke sterke lijm gewerkt! Alles wat elkaar aanraakte zat meteen muurvast: het plaatsen moet je dus heel zorgvuldig doen. Met mijn elektrische tacker niette ik op de hoeken en op de 4 middenstukken een provisorisch nietje, zodat het karton vastzat en het schuimrubber erop kon.

 

Dit schuimrubber knipte ik met de schaar op de maat van de mal. Het viel mij mee hoe makkelijk dit ging. De zijkanten rondde ik aan de bovenkant af, ook weer met de schaar.

Nu nog een compressor lenen of wachten tot we die in Frankrijk kunnen gebruiken. Dan niet ik de stof met mijn gloednieuwe luchtdruknietpistool in 1 keer aan alle lagen vast met een nietenregen rondom. 

Afwerkband

Een van de stoelen die ik ga bekleden wil ik afwerken met een bandje. Nu zijn er vast talloze mooie bandjes te koop in de fourniturenzaak, maar nog leuker is het om er zelf  een te maken. Ik zag dit patroon op een Russische site. Het werd voorgehaakt in een bijgaand filmpje, vandaar dat ik het - met mijn drie woorden Russisch - ook kon volgen. 

Ik wilde alleen het middenstuk van het bandje - dus zonder de boogjes. Eén klein bolletje dunne katoen was al ruim genoeg voor de 2.15 meter die ik nodig had. Met haaknaald nummer 2 ben je dan een poosje bezig. Van meer beige katoen met een glansje maakte ik eenzelfde koord, zodat ik kan kiezen.

Een kleurenplan

Als je een kamer nieuw gaat inrichten moet je eerst nadenken over een kleurstelling.
Mijn zoektocht naar kleuren voor onze nieuwe slaapkamer begint bij het kleurengamma van ... dat zeg ik: Gamma. Ik hang gerust een uur bij de wand met gekleurde papierstrookjes. En wat daar zo handig van is: al deze kleuren kunnen ze mengen, of dat nu in verf van Gamma zelf is, of van Histor of Flexa. Kijk gewoon wat er in de aanbieding is, meestal heeft een van deze merken 30 of 40 % korting. En is dat net de lakverf terwijl je muurverf nodig hebt, dan heb je grote kans dat Karwei - van hetzelfde bouwmarktconcern - juist die in de aanbieding heeft. Eén tip: als je een kleur bij Karwei laat mengen, koop dan ook daar bij als je tekort komt. In dezelfde winkel garanderen ze dezelfde kleur, maar tussen Gamma en Karwei kan de mengmachine 5% afwijken. 

Voor de wanden kies ik het beige-achtige Havermout en voor 1 contrastwand Nougat; een redelijk donkere bruin. De plinten en kozijnen wil ik in Kalebas. Drie kleuren schilderwerk is het maximum voor een kamer, heb ik me ooit laten vertellen.


Man laat er berekeningen op los en klaar voor export staan nu 7,5 liter latex, 1 liter houtlak en 10 liter voorstrijk. Dat is voorlopig genoeg. Een wand in contrastkleur voorkomt steriliteit en saaiheid. Man zegt dat een contrastkleur niet strak in de hoeken met acrylaatkit aan te brengen is, omdat afplakken met Tesakrep daar geen optie is.

Volgens mij moet het met een ronde kwast uit de hand wel lukken of anders met een handig apparaatje waar ik reclame voor zie: de Linomat. Een roller met aan de zijkant een afdekplaatje, zodat je die tegen een zijwand of het plafond kan houden en zo een rechte lijn kan schilderen. Heeft iemand hier ervaring mee?