Kussen haken of vlechten?

Een fijn klusje voor bij de tv: reliëfstokjes haken. Niets anders dan stokjes haken, alleen je steekt niet in in de bovenste steek, maar in het stokje. De ene keer voor in het vorige stokje en de andere keer achterin. Daarmee krijg je het vlechtwerkeffect van dit kussen.
Het is een techniek die je ook goed voor een pannenlap kunt gebruiken, omdat je een dik oppervlak krijgt.

 

Meet even je binnenkussen op en kijk hoeveel lossen je beginketting moet tellen. Het aantal steken moet een veelvoud zijn van negen, want zoveel steken is een hokje breed (en hoog).

 

Het patroon staat beschreven op lindevrouwsweb, waar ze 'm zelfs met haaknaald nummer 8 gehaakt hebben, maar zelf gebruikte ik 4,5. Dan moet je alleen meer hokjes maken.
Ook in een modern interieur staat het kussen, met zijn geometrische patroon, denk ik heel mooi.

Oma's eiken kast weer hip

Er moest natuurlijk een echte Franse buffetkast komen in de woonkamer van ons huisje in de Bourgogne. Op de Franse Marktplaats is er keuze genoeg.

Veel particulieren zetten, als ze het huis van hun ouders moeten leeghalen, praktisch de hele inboedel op internet. Meestal heeft hun generatie niet veel met die oude Franse eiken bedden en kasten van het ouderlijk huis.

 Onze kast haalden we vorig jaar april in het departement Yonne, bij een echtpaar van midden 50. Haar ouders waren overleden en in het weekend maakten zij schoon en ruimden op in het grote, vrijstaande huis. Voor 80 euro wisselde de kast van eigenaar; allemaal blij. 

 

 

  

 Ik heb hem goed schoongemaakt met St Marc en daarna in de krijtverf gezet. Annie Sloan timmert heel erg aan de weg, maar dat merk is best prijzig. Wood & wall van Gamma werkt ook prima. Ik koos de kleur Shanghai, een tint in de richting van beige.
Het heerlijke van krijtverf is dat je niet hoeft te gronden. 

 Om de houtsnijwerk ornamentjes mooi uit te laten komen, zette ik die eerst in de blanke was (soft wax van - jawel - Annie Sloan) en daarna in de donkere. Zo krijgen ze een 'vuile', verouderde look en vallen beter op.  

Dan is het nog een kwestie van aankleden; wat kunstbloemen erop, een oud servies achter de ruitjes en mooie spulletjes op de plank.
Oma zou waarschijnlijk vinden dat haar mooie eiken buffet geweld is aangedaan, maar het hart van brocante liefhebbers gaat juist sneller kloppen voor zo'n kast.

  UPDATE:

En nu alles wat meer aangekleed is, staat de kast er in 2022 zo bij:

  

 

 

Houtbak met vogeltjes

 

Bij de vertrouwde Kringloopwinkel vond ik een houten bak met een stevige, ijzeren greep. Of het echt een houtbak is, weet ik niet, maar daar doopte ik hem in om. Vorig jaar zomer schilderde ik de buitenkant met krijtverf. Daarvoor gebruikte ik een minipotje van 100 millliliter. Dan kun je nog eens wat met kleurtjes variëren.

 

 

 

Maar alleen verven zou te saai zijn. En aangezien ik niet zo creatief ben dat ik er uit de losse pols een mooie afbeelding op schilder, is decoupage een uitkomst, ofwel: plaatjes plakken.

 

 

Ik had een mooie poster bewaard van de Flow, met allemaal vogels op takjes. Een fijn werkje om ze uit te knippen, maar als er een twijgje brak, kon ik de uiteinden weer onzichtbaar aan elkaar plakken. Met modpodge. Eerst het oppervlak insmeren, dan de afbeelding plakken en vervolgens nog eens met modpodge eroverheen om de afbeelding te sealen.

Deze vogels vliegen niet meer weg.  

  

Kransen die blijven

Het is natuurlijk prachtig om kransen van dennentakken of verse bloemen in huis te hebben, maar die verwelken en moeten dan weer ververst worden. Daarom is het ook fijn een paar kransen te maken die niet zo snel lelijk worden.

Ik heb er drie; een van judaspenning, een herfstkrans van bosvondsten en een van calocephalus, een plantje met grijze, takachtige blaadjes, dat je nu in elke bloemenwinkel ziet.

Het kransje van judaspenning is lekker luchtig. Ik heb de judaspenning van het najaar geoogst. Het is echt een Zen-werkje om de groene omhulsels van de blaadjes af te halen zodat het zilver van de judaspenning tevoorschijnkomt. De basis is een krans van gevlochten rotan.

  

 De herfstkrans is gemaakt op een strokrans met het lijmpistool. Als basis koos ik zeven sparrenappels en daaromheen plakte ik dennenappels, eikels, eikelhoedjes, beukennootjes, takjes en lariksappeltjes. Een zware jongen op die manier...

En de krans van calocephalus heb ik

op een rieten krans gemaakt. De takjes zijn met binddraad om de krans gevlochten.

Verder zijn er natuurlijk legio mogelijkheden met droogbloemen, dus dat wordt van de zomer plukken en hangen; lavendel bijvoorbeeld.

Brocante mandje van katoen

 

 

Bovenstaand plaatje vond ik op deze website. Een leuk mandje om te haken, waar je lichte spulletjes in kunt doen. Hij vraagt wel wat haakervaring. En wie moeite heeft met het lezen van Engelse haakinstructies, kan hier de vertaling van de afkortingen lezen.
 

 

 

Wat je ervoor nodig hebt: een bol katoen, een haaknaald nummer 2,5 of

3, suikerwater (het recept staat op de site) en een ronde kom van ruim 25 cm doorsnee.

Je kunt het haakwerkje ook opstijven met textielverharder. Heeft iemand daar ervaring mee?
  

 

 

Brocante van IKEA

Heerlijk knoeien met restjes krijtverf en sterk theewater. En voor wie geen theeleut is: koffieprut mag ook.
Ik had nog wat fotolijstjes van IKEA en vond in de kaartendoos van mijn ouders wat leuke ansichtkaarten. Ze moeten zo'n 70 jaar oud zijn.

De blank houten lijstjes heb ik geschilderd en deels weer geschuurd en besmeurd met theeprut.

 

 

Deze tutorial voor de bloem van een eierdoos is ook heel leuk en zou je ook goed op een cadeauverpakking kunnen plakken. De bloem heb ik ook nog even aangetipt met de kwast.
 

 

Ken je trouwens deze site? Er staan heel veel projecten op over hoe je standaard-IKEA-huisraad meer bijzonder kunt maken.

Boudoir-beauty

 

Na de vorige blog gelijk nog eentje over het bekleden van een stoeltje. Deze heb ik vorig jaar al gemaakt.

Onderstaand stoeltje stond in de inboedel van ons Franse huisje behoorlijk lelijk te wezen.

Het frame was van aangeslagen koper en de bekleding van vaalrode fluweel. De vorm was zo kitscherig dat het ook weer iets charmants had. Dus ik wilde graag uitproberen of een nieuwe look het van de vuilstort kon redden.

  

Ik heb het frame wit gelakt met radiatorverf en er een zachtgeel, zijden stofje op geniet. Zo werd het een stijlvol meubeltje. Ongeschikt om veel zituren op te maken, maar zo vaak ben ik niet in Frankrijk en daar ben ik trouwens meer van de kaplaarzen en een oude trui dan van 's ochtends tutten. Bovendien, de kaptafel werd er niet bij geleverd...

Dus dat wordt nog een leuke zoektocht op brocantemarktjes, deze zomer.

 

 

 

 

 

Nieuwe bureaustoel

Ons huisje in de Bourgogne richten we brocante in. Maar ons eigen huis  niet. Op die inrichting kan ik geen label plakken; het is van alles wat. En een deel van de inventaris is inmiddels aan een verfrissingsbeurt toe. Zoals deze bureaustoel, die echt een sneu geval was.

 

 

In de stoffenwinkel zocht ik een leuk meubelstofje uit. Ik knipte ´m op maat, naar voorbeeld van het eraf gesloopte stofje. Met spuitlijm bevestigde ik de lapjes op de zitting en de rug. Daarvoor moest ik de stoel deels uit elkaar schroeven. En ook de schuimrubberen zitting was verpulverd, dus moest vervangen.

Na een paar dagen lag het ruglapje echter op de grond! Met bies en al (die ik met het lijmpistool had bevestigd). Ik heb hem opnieuw ingesmeerd met alleslijm en - duimen - nu lijkt hij stevig vast te zitten.



 

De lamp hangt scheef

 

 Ik wilde wel eens met zpagetti aan de gang. Omdat ik van haken hou, ging ik op zoek naar hoe ik om een bestaand kapje voor een schemerlamp heen kon haken. Want ik had een standaard gevonden bij de Kringloop en had zelf nog een ouderwets, geplooid kapje. Hier vond ik een goede beschrijving; hij is wel Duitstalig.

 Natuurlijk moet je de maat altijd aanpassen aan je eigen kapje en dus goed opletten waar je moet meerderen (als je aan de smalste kant begint) of minderen (als je onderaan begint, aan de breedste kant).
 

 

Eigenlijk is de fitting van het kapje te breed voor de standaard, met het gevolg dat hij er los op ligt, in plaats van vastgeschroefd zit. Regelmatig hangt dan ook de lamp scheef bij ons. Geen wonder dat ik altijd tweedehandswinkels afstruin...

 

Twee roestbakken

Ze waren achtergelaten in de schuur van ons huisje in de Bourgogne; twee roestige kolenkitten; een vierkante en een ronde. Maar met een houtkachel heb je meer aan een houtbak... Wat ermee te doen?

 

 

 

Het roest was niet meer weg te behandelen. En omdat ik bezig was met transfertechnieken - het overbrengen van tekst op voorwerpen - dacht ik: waarom niet op de kolenkit?
Ik heb ze eerst in de menie gezet en toen in een turquoise hoogglansverf.

Daarna met krijtverf afgeschilderd en op diverse plekken flink doorgeschuurd voor het brocante-effect.


 

 

 

Vervolgens heb ik met behulp van deze handige site met transfervoorbeelden op stickervelpapier van de Action een aantal afbeeldingen geprint en afgewreven op de kolenkitten.

 

Laat die winter nu maar komen of zal ik er juist een vaas met voorjaarstakken in zetten?