Vuurkorf verhuist van buiten naar binnen

Er lag ergens een oude kaasplank- een ronde - in een doos en nog steeds stond buiten een vuurkorf door te roesten. Zonde! Dus de roest schuurde ik mooi op en daarna lakte ik de spijltjes zodat ze geen roest bleven afgeven. Daarna boorden we drie gaatjes aan de bovenkant door het metaal en niet door-en-door in het hout van de kaasplank. Met schroeven van onder naar boven zetten we de plank aan de vuurkorf vast.
Nog een likje verf en lak op het hout en voila: een stevig bijzettafeltje (met lekgootje!); zowel ambachtelijk als industrieel. Scheelt weer een ritje naar de stort...

Breakfast was er al, nu ook een bed

Het oude Franse spijlenbed van Marktplaats staat inmiddels in zijn vaderland en kreeg een make-over. De witte kleur is verruild voor grafiet (Annie Sloan krijtverf) en kreeg een laag blanke lak. 

Voor enkele ontbrekende koperen balletjes gebruikte ik houten kralen. Man heeft ze uitgeboord en we stopten ze dicht met lijm nadat ze er opgeschroefd zaten. Daarna heb ik ze met goudkleurige was van mevrouw Sloan ingesmeerd. Net echt.

De blauwe dekbedovertrek is gekozen in combinatie met de secretaire, waar we ons een breuk aan getild hebben om hem boven te krijgen. 

Wij worden steeds gastvrijer nu we 's nachts zelf niet meer naar de caravan hoeven uit te wijken. Dus logees: start de motor!

Tweede-kans-stoel

De voorbereidingen voor het bekleden van een oud stoeltje beschreef ik in deze eerdere post. Nu begon het werkelijke stofferen. De nieuwe stof legde ik op de versleten stofstukken en knipte ze met wat marge uit. Ik ben en blijf een schuimer, dus tussenvulling vond ik ooit aan de straat, over kussens heen die weggegooid waren. Die knipte ik binnen de mallen van zitting en rugleuning. En dan maar de stof spannen, volgens het schema boven, onder, rechts en links. De tacker op luchtdruk liet ik als een mitrailleur de losse einden daartussen opvullen. De hoeken waren natuurlijk het lastigst.

Het is geen vakmanschap, want er zitten nog steeds vouwen in. En het meest storend is dat het schuimrubber te slordig is afgevlakt (met een schaar), zodat er na het spannen van de stof bobbels aan de randen kwamen. Je moet het eigenlijk met een elektrisch broodmes doen, maar dat heb ik niet.
Bovendien wijkt bij het zitten het afwerkbandje van de kant.
Geen nood; de opgedane ervaring betaalt zich straks vast uit in het resultaat van stoel nummer twee...

Kast met een gouden randje

Het blijft leuk: oude spullen ophalen bij mensen die ervanaf willen. We zochten een linnenkast en een uurtje rijden bij ons vandaan werd er via Leboncoin één aangeboden: prima maatje, met een spiegel en bescheiden houtsnijwerk. 

Weer zo'n stel van middelbare leeftijd; haar moeder was overleden en het huis moest leeg. Ik schrik soms van de omstandigheden waarin die oudjes kennelijk gewoond hebben: het hele huis was één schimmelzooi, met afbladderend behang en verrot hout. De kast zag er gelukkig goed uit. 

Helaas ontbrak de sleutel. We kregen er 1 mee die erin paste maar hem niet op slot kon doen. Man plaatste een magneetje om het probleem van een openzwiepende deur op te lossen.

 Want de vloeren zijn zo scheef dat we weer met stutblokjes moesten werken om hem enigszins stabiel te krijgen.
Ik zette de kast in de krijtverf: grafiet van Annie Sloan. Voor het houtsnijwerk gebruikte ik goudwas van La Sloan, die ik met een kwastje opbracht op de randen van de bloemen en blaadjes. Een chique combi: goud met bijna-zwart. 

En voor 20 euro en een pot verf kreeg de logeerkamer een blikvanger.

Kaasplank op poten

We kregen in Frankrijk iemand op bezoek die door onze schuren struinde en nog van alles bruikbaars vond. Hierdoor aangestoken deed ik ook nog eens een rondje en vond in een doos twee oude kaasplanken. Buiten stond ook een vuurkorf te verroesten. Op de driepoot van de vuurkorf wilde ik de rechthoekige kaasplank schroeven, zodat het een laag tafeltje werd. Zoals gezegd in de vorige post was dat nodig om een bedlamp op te zetten. 

We - man hielp - boorden een op maat gezaagde schroef van onder door het metaal in het midden van de plank, zodat hij er net niet doorheen kwam. 

 De roest-look mocht blijven. Ik schuurde het frame op en lakte het. De kaasplank schilderde ik eerst zwart en ging er na het drogen op diverse plekken met kaarsvet overheen. Bij het overschilderen met blauw pakte de verf daar niet goed en dat was precies de bedoeling. Op sommige plekken zie je het zwart er dus tussendoor. Ook de plank kreeg een laklaag zodat hij niet makkelijk gaat krassen, wat met krijtverf altijd het gevaar is. Alhoewel; het kaasplankje is behoorlijk gevuld, veel ruimte voor andere spullen is er niet ...

Lopen met gewichten

Helemaal blij was ik toen de lokale Kringloper twee grote tafel(nachtkast)lampen van koper had staan. Twee dezelfde zie je niet vaak. Ze bij windkracht 6 op de fiets vervoeren was niet te doen, dus dat werd lopen met gewichten. Nog twee lampenkappen van de Kwantum erbij en ze zijn compleet.
Grappig is dat ik zo lang gezocht heb naar twee dezelfde mooie bedlampen en wat blijkt nu we een bed in Frankrijk neergezet hebben? Er is door een schuine wand aan de ene en een wastafel aan de andere kant helemaal geen ruimte om twee lampen te plaatsen. Sterker: er is nauwelijks aan een zijde van het bed ruimte. In elk geval moet hij laag staan, dus niet op een nachtkastje, want dat is bijna altijd te hoog.

Een plaatje!

Van een lieve collega kreeg ik een nostalgisch prentje van een engelachtig kind met de Franse en Duitse tekst van een gebedje. Zo leuk als iemand weet wat bij je in de smaak valt! Thuis had ik nog een oud lijstje liggen waar de prent in paste, mits er een paar centimeter af gingen. Toen ik bezig was met passen, brak het glas. Balen!

Op zoek dus naar een ander 'lijstje voor het meisje' en die was tweedehands gauw gevonden. Die grenen lijst was nu juist weer iets te groot, maar geen nood. Als passe-partout gebruikte ik papier met een paisley print die goed paste bij de kleding van het kind. Het grenenhout kreeg een lik Wood & wall krijtverf, kleur Kroonjuweel en daarna clear wax, met dark wax eroverheen.

Is 't geen plaatje?

The eagle has landed

Een van de stoelen van de stort is opgeknapt. Het frame schilderde ik met krijtverf Wood & wall van Gamma, kleur bluish black. Adelaars (die bovenop prijken) horen tenslotte zwart te zijn. Daarna zette ik het in de was (Annie Sloan clear wax). Een lastig klusje, want was blijft tussen alle houtsnijwerk klonteren. Dat wreef ik er met een penseeltje tussenuit. 

Van de straat had ik ooit schuimrubber meegenomen en dat heb ik zo goed en zo kwaad als het ging op maat geknipt. Met mijn hydraulische nietpistool jaste ik de stof hierover en over het plankje van de zitting heen. Op de rug kwam alleen een stukje tussenvulling tussen stof en plankje. De rug moest aan twee kanten bekleed worden; door de stof kort af te knippen bleven de randjes

onzichtbaar. Met Patty spuitlijm lijmde ik de plankjes vast op hun plek. 

De stoel ziet er niet meer uit of hij 130 jaar in een vieze hondenschuur heeft gestaan. Hij oogt fris en het zitcomfort valt zelfs heel niet tegen. 

Een Frans bed thuisbrengen

We hebben eindelijk een bed gevonden! Een Frans bed in Nederland. Met een fijne afmeting: 140 x 200 cm, zodat wat langere gasten niet dubbelgeklapt hoeven te logeren.

Al tijden waren we op zoek naar een oud spijlenbed. De eerstvolgende keer in Frankrijk zouden we er ergens een ophalen. Maar de afstanden zijn daar enorm. Dus een uurtje rijden binnen Nederland naar een Marktplaatsadres was minstens zo aantrekkelijk, al moet de handel in dat geval 800 kilometer op de dakdragers. Intussen kan ik het bed dan mooi renoveren. Het moet geschuurd, verfresten moeten verwijderd en roestplekken in de menie gezet. De zwarte vlekken moeten uit het koper en ik moet een oplossing verzinnen voor drie ontbrekende koperen bolletjes (in twee maten). Kortom: ze heeft weer wat omhanden. 

In de was zetten ging niet vlekkeloos

Soms doe je iets heel doms. Voor de diy'er is dat een leermoment (en een dag sjacherijn!). Ik was trots op mijn gepimpte secretaire uit de vorige post. Zoals ik schreef: hij moest alleen nog gewaxed worden. Ik heb prima ervaringen met Annie Sloan clear wax, maar de grote pot daarvan stond in Frankrijk. Een klein potje is dan toch weer 7 euro, dus ik dacht: met een korting van Karwei koop ik een klein potje meubelwas van Rust-o-leum. Ook geschikt voor krijtverf.. Ik wreef het volgens de voorschriften in en even werd hij inderdaad donkerder. Toen ik na ruim een uur terugkwam, was het meubel een en al witte vlek. Uitwrijven kon niet meer, want de was was al gedroogd.

Na behandeling met Rust-o-leum meubelwas

Op de zijkant zie je de vlekken nog beter

De secretaire voor de waxbehandeling

Grrr. Ik wilde 3,50 euro besparen maar moet nu weer nieuwe verf kopen om de schade te herstellen... En dan heb ik het nog niet over de vrouwuren die erin gaan. Misschien moet zelfs de 'print' over, want ik weet niet of ik zo mooi langs de tekst kan verven. 

Hoe kan een meubelwas zo waardeloos uitpakken!? Heeft iemand andere ervaringen met dit merk? Zou het over de krijtverf van Rust-o-leum geen vlekken geven?

Secretaire is nepper en krijgt dus een make-over

Noem dit geen bureau maar een secretaire. Al is het niet de antieke waarop we stiekem gehoopt hadden, toen hij op Marktplaats stond. Was het een Biedermeier oudje geweest, dan had ik hem in de originele houtkleur gelaten, maar eigenlijk is het prima dat dit een nieuwere kopie is: nu kon ik hem verven. 

Ik had een kwart-literpotje krijtverf in de kleur Aubusson Blue van Annie Sloan. Dat leek me te weinig voor deze dikbuikige schrijftafel, maar nu het binnenwerk een andere kleur kreeg, bleek het zelfs genoeg voor twee keer. Het moet gezegd: die Sloan is aan de prijs, maar ze smeert erg uit.

Daarna oogde het meubel toch wat saai. Ondanks het mooie binnenwerk dat ik deels schilderde, deels in originele staat liet. Aangezien ik altijd al met een verfsjabloon wilde experimenteren, depte ik de lichte krijtverf van het binnenwerk (Gamma Wood & Wall, Havermout) op een brocante sjabloon dat ik op de secretaireklep gecentreerd had. Best eng, maar met afdoende strak resultaat. Met Annie Sloan's gilding wax (bright gold) verguldde ik onder andere de randen aan de voorkant.



Voorlopig blijft deze blauwe beauty nog hinderlijk in de weg staan in de huiskamer, waar het een behoorlijke stijlbreuk geeft. Pas over enkele maanden kan hij richting Bourgogne, waar hij de trap op moet. Vόόr dat transport moet hij in de was, anders is de krijtverf te kwetsbaar. Dan zal hij nog een tintje donkerder worden.

Stoelen van de stort

We brachten een eiken tv-kastje naar de stort in Frankrijk en zagen daar 4 oude Henri II-stoelen staan. Ik vroeg de beheerder van de stortplaats of we er twee - de meest solide - mee mochten nemen. "Ja, ze zijn mooi, he?" zei-ie, maar knikte toch dat we ze mochten inladen.

De stof moet vernieuwd (maar het oppervlak stelt niks voor) en voor het comfort moet er wat versteviging onder. Of zo'n lange, rechte rug daar echt comfortabel van wordt, denk ik niet. Maar we hoeven er geen avond op te zitten; het worden stoeltjes voor de slaapkamer; handig om wat kleding op te leggen. Leuk klusje!

Koper poetsen

Ik heb ze gered van de gang naar de ijzerboer: vier koperen pannetjes lagen in 'mijn' tweedehandswinkel in de oud-ijzerbak. Ze zagen er natuurlijk onooglijk uit, maar een oude theedoek, een half flesje koperpoets en een stel mookzwarte handen verder blinken ze je tegemoet. Superleuk als decoratie voor een landelijke keuken. Mits het spul ergens kan hangen. Dus de pannetjes worden even geparkeerd in afwachting van een 'hangplek', ofwel een pannenrek.

En ook dit rek moet mooi kunnen hangen. Dat kan pas na verbouwing van de keuken.
Voor die tijd zal het koper beslist nog 1 x (2, 3?) opgepoetst moeten worden.

Nepgroen

Botanische platen zijn prachtig. Deze oude schoolplaat hadden we al lang, maar nu was er tijd en plek om 'm op te hangen: in het trapgat. 

Ook kleinere afbeeldingen zijn mooi, als je ze in een passend lijstje doet. 

Het echte, levende groen overleeft helaas niet in een huisje waar je maar een beperkte tijd per jaar bent. Dus leve de tuin en het nepgroen!