Gisteren schreef ik over blauwe druifjes. En voor wie er tegen kan: vandaag nog meer blauw. Twee jaar geleden sleepten we ruim 750 kilometer met een tweepersoons bed (inclusief matras en onderbed), een tweedeurs spiegelkast en een nachtkastje. Van de Bourgogne tot huis hobbelden de zwaar bejaarde meubelstukken gezellig op het autodak en op onze kar heen en weer.
Bij een benzinestation werden we aangesproken door iemand die achter ons op de snelweg zat; het dekzijl wapperde gevaarlijk omdat het onderweg door de wind scheuren had opgelopen.
Bij thuiskomst sneuvelde ook nog eens de marmeren bovenplaat van het nachtkastje bij het naar boven sjouwen.
De schuur en een bovenkamertje werden volgestouwd. Het meubilair was een verjaardagscadeau voor onze jongste dochter die naar een ruime kamer verhuisde. Alles moest in de blauwe krijtverf en kreeg bashful blue van Wood & Wall (Gamma) in de eiken poriën. Babyblauw dat mooi afstak bij het donkere grijblauw op de aangrenzende wand.
Een half jaartje zal de set op zijn bestemming gestaan hebben. Tot dochter naar een kleinere kamer verhuisde. Zelfs op het blote oog pasten daar de robuuste meubels niet in en verhuisden daarom terug naar het ouderlijk huis.
Inmiddels ben ik aan ze gehecht, in het besef dat het tijdelijke logees zijn. Ongetwijfeld komt er ooit een verhuizing naar meer vierkante meters. En dan gaan de Fransen weer en route.
 |
| De marmeren bovenplaat van het nachtkastje bleek los te liggen en viel van de trap. Als vervanging lijmden we er een overgebleven badkamertegel in |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten